Ανοιχτή πόρτα Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ίσιες ρίζες, πλάγιες σκέψεις, του Νίκου Σταθόπουλου

Spread the love

Νίκος Σταθόπουλος

 

Όταν ήταν να πάω στην Αμερική πρώτη φορά, ο φίλος μου με προϊδέασε: ‘Θα εκπλαγείς. Από την πρώτη στιγμή που θα πατήσεις το πόδι σου, όλοι θα σε αντιμετωπίζουν σαν ντόπιο’. Με έκπληξη διαπίστωσα, ότι είχε δίκιο. Ατέλειες στην γλώσσα και προφορά, ντύσιμο, χαρακτηριστικά προσώπου, δεν είχαν καμία σημασία. Αρκούσε που ήμουν εκεί, μέχρι και για να μου προταθεί γάμος με μια μουσουλμάνα, την πρώτη εβδομάδα.

Στην όμορφη μικρή Ελληνική πόλη που μένω πια όλο και περισσότερο, οι ντόπιοι λένε για μένα “είναι φερτός”.

‘Τίνος είσαι συ;”

Οι άνθρωποι στους μικρούς τόπους ψάχνουν να σε τοποθετήσουν σε ένα οικογενειακό σύστημα, για να τους είσαι αναγνωρίσιμος και, κατόπιν αυτού, οικείος.

Εσύ δυσφορείς και ειρωνεύεσαι αυτό το συνήθειο. Θέλεις να αυτοπροσδιορίζεσαι. Επιλέγεις, πού περηφανεύεσαι να ανήκεις. Ανάλογα με την περίσταση, προτάσσεις όχι το σόι σου, αλλά το σχολείο σου, την ομάδα σου, το χωριό του παππού σου, τη μονάδα που υπηρέτησες, τη θρησκεία σου, το κόμμα σου, τη χώρα σου, το επάγγελμά σου, τον εργοδότη σου.

Η αλήθεια είναι, ότι κάθε τι από αυτά έχει αφήσει ένα ανεξίτηλο ίχνος απάνω σου. Από τα γονίδια του σωματότυπου, μέχρι τις συνήθειες και τις συμπεριφορές. Τις αξίες σου και τον τρόπο που καταλαβαίνεις τη ζωή.

Τι γίνεται όμως, όταν διάβασες βιβλία και σε επηρέασαν; Όταν ταξίδεψες και γνώρισες καινούριους κόσμους, αλλιώτικους; Όταν δούλεψες τον εαυτό σου με δασκάλους, ψυχολόγους, μέντορες και συμβουλάτορες; Όταν βρέθηκες σε θέσεις υπεύθυνες, που έπρεπε να παίρνεις αποφάσεις με επιπτώσεις, σε καταστάσεις πρωτόγνωρες;

Τότε, παύεις να αντιδράς αυθόρμητα και σπασμωδικά. Το μυαλό σου ξεμαθαίνει να επαναλαμβάνει ό,τι είδες κι άκουσες και μαθαίνει να δουλεύει ανεξάρτητα. Εξετάζεις μόνος σου τα δεδομένα, τα συνδυάζεις αμερόληπτα, και καταλήγεις στα δικά σου συμπεράσματα.

Σήμερα όλα αλλάζουν βίαια. Η κοινωνία, η τεχνολογία, οι εργασιακές σχέσεις, η οικογένεια, η διεθνής τάξη πραγμάτων. Σε τούτη την συγκυρία που κυριαρχεί η αβεβαιότητα, αυτή η ικανότητα, να σκέπτεσαι μόνος σου με βάση τα πραγματικά δεδομένα, είναι σπουδαία και απαραίτητη. Οι παλιές συνταγές συμπεριφοράς δεν είναι πια αποτελεσματικές, οι παλιοί δρόμοι δεν οδηγούν πουθενά.

Από το χθες κρατάμε τις Αξίες μας: Αξιοπρέπεια, μεγαλοθυμία, φιλειρηνικότητα, ανεκτικότητα, δημοκρατία, πατριωτισμός... Καινούργιοι τρόποι διαχείρισης του εαυτού μας και του χρόνου μας όμως, είναι αυτοί που θα μας κρατήσουν δυνατούς, παραγωγικούς και ευχαριστημένους. Καινούριες λέξεις μπαίνουν στο λεξιλόγιό μας για να περιγράψουν τις νέες δεξιότητες που χρειάζεται να αποκτήσουμε. Η Ενσυνειδητότητα είναι κάτι που πρέπει να μάθουμε και να συνηθίσουμε, μαζί με την Ενσυναίσθηση. Τα παιδιά θα πρέπει από μικρά να μαθαίνουν να προγραμματίζουν τους υπολογιστές, όπως άλλοτε λέγαμε ότι είναι απαραίτητα τα αγγλικά. Βαδίζουμε στο άγνωστο, άρα χρειαζόμαστε τις βασικές, “οριζόντιες” δεξιότητες, που είναι χρήσιμες σε κάθε περιβάλλον, σε κάθε περίσταση. Τις αναπτύσσουμε και προχωράμε με χαμόγελο στην υπέροχη περιπέτεια της ύπαρξης.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
A “Fitting”(room) Decision! – Όταν δεν μπορείς να κρατήσεις το φερμουάρ σου και το στόμα σου κλειστό!, του Γιώργου Σαράφογλου-by George Sarafoglou
Αχ! η προσφυγιά! Το λέει και το τραγούδι, του Δημήτρη Μπρούχου
Δίχως γιορτές και σκόλες, του Μανώλη Δημελλά

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.