•Όταν είδα το τι συνέβη στη Χαβάη (ΗΠΑ), το τι συμβαίνει στον Καναδά, δυο πανίσχυρες χώρες, καταλάβαινα ότι είναι λογικά αδύνατο να μη ζησουμε τα ίδια. Ήλπιζα ότι δεν θα γίνει φέτος. Έγραψα σχετικά. Ότι είναι προφανές ότι χρειαζόμαστε νέα σχεδίαση με βάση πολύ χειρότερα σενάρια. Δεν είδα να ανησυχεί κανείς ιδιαίτερα, στη κυβέρνηση εννοώ. Τώρα όμως οι ωρες ευθύνης ήρθαν.

•Αυτό που ζούμε δεν ειναι η αποτυχία του επιτελικού κράτους, όπως θα πουν πολλοί. Είναι η σχεδόν πλήρης έλλειψη πραγματικού επιτελικού κράτους. Όταν υπό το κράτος πολυποίκιλων επιρροών, πιέσεων, ισορροπιών και συμφερόντων διαλύεις τα ψήγματα της επιτελικότητας που είχες φτιάξει, είναι ανόητο να μην περιμένεις τις συνέπειες. Αυτά όμως αργότερα. Στρατός; ΕΥΠ; Επικαλύψεις; Αδράνειες;

•Προς το παρόν οι πυροσβέστες δίνουν μάχη άνιση και υφίστανται κίνδυνο. Τους τιμούμε ολόψυχα. Καλούνται να εφαρμόσουν το μοναδικό πρωτόκολλο του ανεξέλεγκτου κινδύνου. Την σωτηρία της ανθρώπινης ζωής. Ο κ.Αρτοποιός ήταν ευθύς και ειλικρινής. Το φαινόμενο υπερβαίνει τις επιχειρησιακές μας δυνατότητες. Το γιατί τις υπερβαίνει είναι το ζήτημα της κυβερνητικής ευθύνης. Γιατί τρέχουμε τον πέμπτο χρόνο της θητείας της. Μη τολμήσουν να μας πουν ότι το θέμα ειναι παγκόσμιο και έχουν συμβεί αυτά και αλλού. Θα είναι το πιο ανήθικο άλλοθι. Ακριβώς γι ‘ αυτό έπρεπε να ανασχεδιάσουν το σύστημα. Μπορούσαν να το κάνουν αλλά υποτίμησαν τον κίνδυνο όχι δεξιά αλλά αδέξια.

•Και να μην πουν ότι φταίει η πυροσβεστική γιατί θα τους πάρει παραμαζωμα η χλεύη. Ας είναι ειλικρινείς αν γίνεται. Το θέμα είναι καθαρά συστημικό. Οργάνωση, συντονισμός, εξοπλισμός, δαπάνες. Πάλι κανείς δεν ξέρει τα όρια αρμοδιοτήτων μεταξύ διαφόρων φορεων. Πάλι είναι θολό το ποιος έχει το γενικό πρόσταγμα. Μεταξύ άλλων η χώρα έχει ένοπλες δυνάμεις. Δεν τις έχουμε μόνο για πόλεμο τις έχουμε και για την ειρηνη. Καλά τα δείπνα και τα δυτικά Βαλκάνια αλλά μην ξεχνιόμαστε.

•Ζητείται αληθινή αντιπολίτευση όχι άσκεφτα και πρόχειρα μισόλογα. Την χρειάζεται η χώρα.