Νίκος Βασιλειάδης

Σκεφτείτε το παράδειγμα ενός ανδριάντα, που για έναν οποιοδήποτε λόγο πέφτει, σπάζει και ανακατεύεται με λάσπες, πέτρες και χώματα. Αυτός είναι ο άνθρωπος, έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι, μετά την πτώση. Ο Χριστός δεν πήρε αυτόν τον ανδριάντα να τον καθαρίσει, να τον κολλήσει και να τον ξαναφτιάξει όπως ήταν. Τον πήρε, τον έβαλε σ’ ένα χωνευτήρι, τον έλιωσε και τον απάλλαξε από όλες τις ξένες ουσίες.

Και με αυτό το καθαρό υλικό με το λιώσιμο έφτιαξε έναν καινούργιο άνθρωπο. Δεν είναι ο προηγούμενος, είναι ένας καινούργιος ανδριάντας. Αυτό το γεγονός της ανάπλασης του ανθρώπου, δεν πρόκειται για μια απλή ανακαίνιση, αλλά για αναχώνευση, μια δημιουργία του Ανθρώπου από την αρχή με την βέβαιη ελπίδα μιας καινούργιας αρχής μιας πραγματικής ζωής, που είναι ακόμη κρυμμένη στο μέλλον για μας.

Η Ανάσταση του Χριστού είναι μια μεγάλη μάχη, η αποφασιστική μάχη που έκρινε τον πόλεμο του ανθρώπου εναντίον του θανάτου. Η μάχη κερδήθηκε. Ο εχθρός, ο τελευταίος, ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου καταργείται, κι αυτός είναι ο θάνατος. Ερχόμαστε σε μια καινούργια πραγματικότητα που έχει σαν γνώρισμα την αφθαρσία, την απαλλαγή από το θάνατο και την αλλαγή ολόκληρου του ανθρώπου προς την αφθαρσία, προς τη ζωοποίηση, προς την ομοίωση με το Χριστό.

Χριστός Ανέστη!

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr