Η Ιωσηφίνα Τσουμπή είναι απόφοιτος της Γαλλικής και Ελληνικής φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Γαλλικών και την τελευταία εικοσαετία εκτελεί φιλανθρωπική εργασία συμβάλλοντας στην σίτιση άπορων οικογενειών. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το βιβλίο της “Η νύφη της απέναντι πολυκατοικίας” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΑΝΟΙΑ. 

Χειριστικός…

Ημιμαθής  ξερόλας…

Ποιος   είναι  χειρότερος χαρακτήρας;

Δύο ανθρώπινους χαρακτήρες δεν αντέχω καθόλου, που  ίσως και να τους φοβάμαι. στην πραγματικότητα.

Τους χειριστικούς και τους ξερόλες και κυρίως  τους ημιμαθείς ξερόλες.

Δεν είμαι ψυχολόγος , ψυχαναλυτής ή ψυχίατρος, μια απλή φιλόλογος είμαι που λόγω της δουλειάς μου έχω συναναστραφεί με  πολύ κόσμο και γνωρίσει άπειρους χαρακτήρες ανθρώπων .

Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες είναι πολυδιάστατοι και λόγω αυτής της πολύπλευρης διάστασης έχουν μια διαφορετικότητα στις προσεγγίσεις τους δηλαδή είναι αυθόρμητοι, χαρισματικοί, εύστροφοι, λιγότερο εύστροφοι, σωστοί, με λάθη και με αδυναμίες μέσα σε πλαίσια αποδεκτά, είναι με λίγα λόγια φυσιολογικοί .

Οι χειριστικοί και οι ξερόλες, είναι μόνο αυτό – χειριστικοί  και ξερόλες, απόλυτα μονοδιάστατοι…Κοινή βάση; Ο Εγωισμός !

Χειριστικοί άνδρες, χειριστικές γυναίκες, χειριστικοί σύντροφοι, γονείς, συγγενείς, φίλοι, αφεντικά, συνάδελφοι…Κοινός στόχος; ο έλεγχος!

Θέλουν τον απόλυτο έλεγχο εκείνου που έχουν βάλει ως στόχο, επιθυμούν να εισβάλλουν στον εσωτερικό κόσμο του και να διαλύσουν την προσωπικότητα του επιβάλλοντας την ανύπαρκτη δική τους, διότι ουσιαστικά το  ενδιαφέρον απουσιάζει από τη δική τους ζωή, μ’ αυτόν τον τρόπο λοιπόν βρίσκουν σανίδα σωτηρίας ασχολούμενοι με την περισσότερο ελκυστική ζωή κάποιου άλλου . Οι τρόποι είναι πολλοί: υπερβολική καλοσύνη, γλυκές κουβέντες, ενδιαφέρον  για τις σχέσεις του , για την υγεία του , για τη δουλειά του ,  για την καθημερινότητα του – Αχ ! για πες μου, Αχ ! αυτό δεν μου το είπες (θέλουν να μαθαίνουν τα πάντα ) – Αχ ! γιατί δεν μου το είπες να σε βοηθήσω… κάθε παράλειψη πληροφορίας ολέθριο σφάλμα. Πολλές φορές έχουν άσχημο τρόπο   “Κάνε αυτό που σου λέω το καλό που σου θέλω, εγώ ξέρω καλύτερα, ή Αφού μ άφησες απ έξω σ αυτήν την υπόθεση καλά να πάθεις ” Μόνιμο παράπονο  “Εγώ πάντα τελευταίος/α το μαθαίνω , εγώ που κάνω τα πάντα για σένα και να η ανταμοιβή μου ”

Χαίρονται να σου δημιουργούν ενοχές , να σε κάνουν να νιώθεις κακός/ή  και άδικος/η. Αν δε σε πετύχουν σε αδυναμία συναισθηματική ή οικονομική, εκεί δεν είναι μόνο καταπιεστικός έλεγχος, είναι ναζιστική μπότα!

Κάποιοι σε τρελαίνουν με ερωτήσεις …πού πας;  γιατί πας; πότε θα επιστρέψεις; Εσύ όλο λεφτά ξοδεύεις!

Άλλοι σου ασκούν χωρίς να το ζητήσεις κριτική  στα πάντα , στον τρόπο που μιλάς , που συμπεριφέρεσαι , που ντύνεσαι , που χτενίζεσαι (όπου οι συμβουλές τους είναι πάντα αντίθετες με το στυλ που σε κολακεύει ) κρίνουν και κατακρίνουν τις παρέες σου ,υποβαθμίζουν  τις σπουδές σου, περιφρονούν  τον τρόπο διασκέδασης σου (όλο ξενύχτια …πότε θ αρρωστήσεις να δω εγώ!) .

Πάντα εκείνοι προσφέρουν  μόνο, ποτέ δεν λαμβάνουν υπ όψιν τους τη δική σου προσφορά !

Δεν παραδέχονται ποτέ τα λάθη τους, επισημαίνουν μόνο τα δικά σου.

Δεν ζητούν ποτέ συγγνώμη , ούτε διαθέτουν το χάρισμα της συγχώρεσης.

Ποτέ δεν είναι αργά για να δραπετεύσεις από την παγίδα που έχεις πέσει, αργείς μα αν επιμείνεις σθεναρά  – με όποιον τρόπο έχεις αποφασίσει  σκληρό ή  με διπλωματία. -.τα καταφέρνεις .Διότι  αυτό  που ζεις δεν είναι επικοινωνία , δεν είναι υγιής σχέση , είναι αρρώστια και την αρρώστια την πολεμάμε.

Οι ξερόλες τώρα-διευκρινίζω οι ημιμαθείς ξερόλες – έχουν άποψη για τα πάντα :  οικονομικά , πολιτικά , ιστορικά ,  κοινωνικά , πολιτιστικά ,  συναισθηματικά , δικηγορικά , ιατρικά , αρχιτεκτονικά  ηλεκτρικά , υδραυλικά  , καλοριφέρ  και ούτω καθεξής ! Υπογραμμίζω το ημιμαθής διότι ο αμαθής ξέρει τις ελλείψεις του και σιωπά ,  ο γνώστης ξέρει ότι έχει πολλά ακόμη να μάθει και σεμνύνεται ταπεινά μπροστά σε κάποιον σοφότερο, ο ξερόλας όμως…! Μην πέσεις στα χέρια του διότι είναι αλαζόνας , μεγαλομανής, νάρκισσος , που κατά βάθος έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση , γι αυτό κατά συνέπεια  θέλει να ταπεινώσει, να ταπεινώσει ανώτερο του ή κατώτερο του, δεν έχει σημασία..

Έχει πολλούς τρόπους  να θελήσει   να σε ταπεινώσει  και να πιστέψει ότι το καταφέρνει.

Έχει συνήθως αντίθετη άποψη από τη δική σου την οποία δεν έχει ουσιαστικά ακούσει , απλά διατυπώνει τη δική του χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που έχει αντιγράψει από άλλον μα που δεν έχει τη δυνατότητα να τα υποστηρίξει. Αν του το επισημάνεις αυτό σου απαντά – άκουσον ,άκουσον  Αχ ! τι συζητάω μαζί σου αφού δεν  καταλαβαίνεις ! –

Δεν λένε ποτέ ” Ναι ”  και  σε ό,τι συζητιέται έχουν ένα  – αλλά- !

Χρησιμοποιούν λόγια και ρητά σοφών για να αποδείξουν  την πολυπραγμοσύνη τους, λόγια που σου φέρνουν γέλια γιατί τα αναφέρουν σε λάθος περιπτώσεις.

Χρησιμοποιούν όταν μιλούν  καθαρεύουσα , μια καθαρεύουσα που αποτελείται από  ένα συνονθύλευμα  αρχαίας ελληνικής , σύγχρονης ελληνικής και τοπικιστικής ελληνικής ανάλογα με την περιοχή καταγωγής τους.

Ένας δημοφιλής τρόπος για να σε ταπεινώσει (κατά τη γνώμη του πάντα) είναι να σου πετάξει στα μούτρα τις σπουδές σου…” Και τι έγινε που σπούδασες, που τέλειωσες πανεπιστήμιο, πολυτεχνείο, τεχνική σχολή αυξημένων προδιαγραφών, έκανες κι ένα μεταπτυχιακό; Η μόρφωση και η καλλιέργεια δεν έχει ανάγκη από διπλώματα” .  Εγώ συμφωνώ σ’ αυτό , αλλά βρε φίλε μη μου αμφισβητείς  τον κόπο  μου και  τα ξενύχτια μου, μην μου πετάς στο καλάθι των  αχρήστων  τα όνειρα και τις αναζητήσεις μιας ζωής! Αμφισβήτησα εγώ ποτέ τις ικανότητες και την όποια δουλειά κάνεις τίμια;

Κι όμως αν από περιέργεια διαβάσετε τα σχόλια σε κάποια site όπου αναρτούν τσιτάτα για την μη χρησιμότητα των πτυχίων στην καλλιέργεια,   θα παραξενευτείτε από τα χειροκροτήματα , τα ευχολόγια , τις επιδοκιμασίες και την απαξίωση ίσως και περιφρόνηση  τελικά των πτυχίων ! Να πω κι εγώ  το πασίγνωστο  ” όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια “;

Ο ξερόλας λοιπόν απαξιώνει, αμφισβητεί και μέμφεται , διότι αξιολογεί υπέρμετρα τις δικές του ικανότητες, μπροστά στους άλλους όμως, Στην ουσία γνωρίζει ότι είναι ελλιπής σε γνώσεις και εμπειρίες, έχει αίσθημα κατωτερότητας κι αντί να προσπαθήσει να  αυτοβελτιωθεί  κρύβεται κάτω από τη μάσκα  του εγώ του , που δεν τον οδηγεί παρά στην γελοιοποίηση και στον υποβιβασμό.

Δύο τύποι χαρακτήρων  αφόρητοι, άστοχοι, άσκοποι, τόσο διαφορετικοί μα με κοινό συναίσθημα τον εγωισμό, συναίσθημα που είναι πηγή ολέθρου (και μην συγχέουμε τον εγωισμό με την αξιοπρέπεια). Κι αν έγραψα γι’ αυτούς τους δύο τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες είναι γιατί  και οι δύο οδηγούνται στην κοινωνική απομόνωση, στη μοναξιά…

Στην αρχή έγραψα ότι ίσως και να φοβάμαι αυτούς τους δύο τύπους χαρακτήρων τους χειριστικούς και τους ημιμαθείς ξερόλες δηλαδή. Όμως σιγά-σιγά έμαθα να ξορκίζω τον φόβο  κοιτάζοντας τον  κατάματα. Κι όταν κοιτάζεις κατάματα το φόβο , αυτός συρρικνώνεται, μαζεύει τα μπογαλάκια του και εξαφανίζεται… Δοκιμάστε το, έχει αποτέλεσμα!

Αυτή είναι η αρχή της εξέλιξης της ζωής, το κουράγιο…Εκείνο το κουράγιο που σε γεμίζει δύναμη, που σου δίνει κίνητρο να συνεχίσεις με τις δικές σου αντοχές, που τελικά σε λυτρώνει και σε πλημμυρίζει με καλοσύνη, επιείκεια κι αγάπη!