Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Τσίπρας στο υπουργικό: Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία

Spread the love

Για την πιο βαριά στιγμή της κυβερνητικής θητείας έκανε, εισαγωγικά, λόγο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη αλλά και εκφράζοντας την βούληση να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες.

«Ζήτησα εκτάκτως να συνεδριάσει το Υπουργικό Συμβούλιο σε μια δύσκολη στιγμή, ίσως τη πιο βαριά της κυβερνητικής μας θητείας» ανέφερε κατά την εισαγωγική του τοποθέτηση ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προσθέτοντας την αγωνία του αν η κυβέρνηση αντέδρασε σωστά τις κρίσιμες ώρες.

«Αγωνία αν πράξαμε σωστά σε όσα έπρεπε να πράξουμε. Αν αντιδράσαμε σωστά τις κρίσιμες ώρες. Αν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Αν μπορούσαμε να σώσουμε έστω και μια ψυχή παρά πάνω από όσους έφυγαν άδικα», διερωτήθηκε ο πρωθυπουργός, που πρόσθεσε:

«Όπως επίσης δε θέλω να κρύψω ότι δεν αποφεύγω και τη σκέψη ή τον φόβο: Μήπως από κάποιο ένστικτο αυτοσυντήρησης, διαπράττουμε κι εμείς το ίδιο λάθος, που τόσες φορές έχουμε δει να διαπράττουν άλλοι. Να υπερβάλλουμε σε δικαιολογίες για να μειώσουμε τις ευθύνες».

Ο ίδιος όπως είπε αναλαμβάνει «ακέραια, ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου και ενώπιον του ελληνικού λαού, την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία».

«Εμείς δε θα επιχειρήσουμε ποτέ να αποδράσουμε από τις ευθύνες μας. Όπως δεν το κάναμε, όταν αναλάβαμε τη χώρα χρεοκοπημένη, και φορτωθήκαμε εθελοντικά τα λάθη και τις παραλείψεις δεκαετιών. Όπως δεν το κάναμε όταν αντιμετωπίσαμε το φάσμα μιας τεράστιας οικονομικής, εθνικής, και ανθρωπιστικής καταστροφής, για την οποία άλλοι ήταν υπεύθυνοι», είπε χαρακτηριστικά και αναφέρθηκε στην οικιστική αυθαιρεσία.

«Σήμερα, λοιπόν, κατανοούμε όλοι με οδυνηρό τρόπο και σε όλο του το βάθος, ότι κυβερνάμε μια χώρα που επί χρόνια κυριάρχησαν στρεβλώσεις. Που ολόκληροι οικισμοί χτίστηκαν αυθαίρετα πάνω σε ρέματα και παραλίες. Που με ευθύνη και του πελατειακού κράτους, δημιουργήθηκαν ολόκληρα οικιστικά συμπλέγματα χωρίς καμιά πρόβλεψη για την ασφάλεια των κατοίκων τους.Αυτό το κράτος, όμως, σήμερα το διοικούμε εμείς», δήλωσε ο κ. Τσίπρας και συνέχισε: «Και όσο κι αν είναι σωστό -και είναι σωστό- ότι δεν μπορούσαμε σε τρία χρόνια να λύσουμε τεράστια προβλήματα δεκαετιών, πρέπει να προβληματιστούμε αν κάναμε ό,τι πρέπει για να το αλλάξουμε.»

«Μήπως διστάσαμε, δίνοντας προτεραιότητα στη μάχη για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής που προκάλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές, μήπως διστάσαμε να αντιμετωπίσουμε όσο έπρεπε αποφασιστικά τον κίνδυνο άλλων καταστροφών, από στρεβλώσεις βεβαίως που δημιούργησε το φαύλο παρελθόν».

«Επειδή από πολλές πλευρές έχει μπει ένα ζήτημα αποκεφαλισμών υπευθύνων, ή δήθεν υπευθύνων, δεν θα μασήσω τα λόγια μου», τόνισε χαρακτηριστικά σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Αλ. Τσίπρας.

«Οι αποκεφαλισμοί, την ώρα της μάχης, που είχαν γίνει κανόνας σε προηγούμενες τραγωδίες, δεν αποτελούν πράξη πολιτικής γενναιότητας, αλλά πολιτικής δειλίας», είπε επί λέξει.

«Πολύ περισσότερο -επιχειρηματολόγησε σχετικά- που η εύκολη καταδίκη, και οι αποκεφαλισμοί των ανθρώπων εκείνων –πυροσβεστών, αστυνομικών, λιμενικών, στρατιωτικών- και της ηγεσίας τους, που έδωσαν και δίνουν τη μάχη με αίσθημα καθήκοντος, και με ηρωισμό, με κίνδυνο της ζωής τους.

Ας μην πυροβολούν, λοιπόν, οι διάφοροι κριτές και πολέμαρχοι του καναπέ, εκείνους που με κίνδυνο της ζωής τους, στα μέτωπα της φωτιάς, έδωσαν τη μάχη και έσωσαν χιλιάδες συνανθρώπους μας.

Ας μην πυροβολούν τους πυροσβέστες και την ηγεσία τους, που έσπευσαν ηρωικά στον υπέρ πάντων αγώνα. Κοντά και στον τελευταίο πολίτη.

Τους αστυνομικούς, που αν δεν βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης, σήμερα θα θρηνούσαμε πολύ περισσότερους νεκρούς.

Τους λιμενικούς, που στη θάλασσα γλίτωσαν από τον θάνατο εκείνο το βράδυ εκατοντάδες συνανθρώπους μας.

Τους κρατικούς υπαλλήλους και τους υπαλλήλους της Αυτοδιοίκησης που έσπευσαν να συνδράμουν το έργο της μάχης με τη φωτιά».

Συνεχίζοντας τα περί «αποκεφαλισμών» όλων εκείνων που ήταν στην πρώτη γραμμή, ο πρωθυπουργός κάλεσε τους «κριτές και τους πολέμαρχους του καναπέ» «να πυροβολούν εμάς, εν πάση περιπτώσει, όχι εκείνους.

documentonews.gr

SHARE
RELATED POSTS
Ο δυστυχής λαλίστατος αλέκτωρ, του Νότη Μαυρουδή
Πολιτική βουλιμία και καρεκλολαγνεία, του Νίκου Ζέρβα
Η ρευστότητα της συνισταμένης, του Νίκου Σταθόπουλου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.