Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Το μάτι που αγαπώ, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Spread the love

Ματίνα Ράπτη -Μιληλή

Στο μάτι του ανεμιστήρα. Εκεί έχω καρφωθεί εδώ και ώρα. Με υπνωτίζει, με νανουρίζει, με ηρεμεί…κι άλλα πολλά. Το κέντρο του κόσμου είναι για μένα αυτή την στιγμή το μάτι του ανεμιστήρα απέναντι. Δεν σκέφτομαι τις αποστάσεις. Η απόσταση υπάρχει έτσι κι αλλιώς. Αν πάω πολύ κοντά του θα μου αρπάξει τα τσουλούφια και γειά σας…

Λατρεύω να ακούω τα χαρτιά στο γραφείο μου να πεταρίζουν. Λατρεύω το βουητό του. Σαν να ζουζουνίζουν μέλισσες στο  δωμάτιο και μπάμπουρες και τριζόνια. Καλοκαίρι.

Είμαστε, μακριά κι αγαπημένοι. Με δροσίζει, ο καλός μου και το μόνο που μου ζητάει είναι λίγο ρεύμα. Όχι σαν την μονάδα στον τοίχο που δεν ξέρει τί ζητάει! Και όταν την κοιτάζω δεν ξέρω πού να επικεντρωθώ! Κρύα πράματα… Κυριολεκτικά.

Ενώ ο ανεμιστήρας μου με κάνει να ονειρεύομαι αύρες θαλασσινές και φουλάρια που ανεμίζουν  στον Κυκλαδίτικο ουρανό. Σαν την Χρονοπούλου στις θαλασσιές τις χάντρες κι εγώ. Μη σας πω πως βλέπω τον Κομνηνό να με σηκώνει στα χέρια…(Συγνώμη Λάκη μου, έχω πάρει κάτι κιλάκια τα τελευταία 20 χρόνια…). Σχεδόν μου μυρίζουν καλαμαράκια και ούζο!!

Ο αεροδυμαμικός μου φίλος κάθεται ήσυχος και ακίνητος όπου τον βάζω. Εγώ τον κουμαντάρω στο κατά πόσο θα θυμίζει μπουρίνι καλοκαιρινό ή κατά πόσο θα κάνει τον μελωδό στο παράθυρο να κουδουνίζει ανεπαίσθητα. Εγώ του λέω τί θα κάνει και πότε θα το κάνει κι αυτός με ακούει. Αντίρηση καμία. Προχθές που τον έβγαλα από την αποθήκη και έκανα στο πλαίσιό του και στα πτερύγιά του ένα καλό μπανάκι ήταν σαν να μου έλεγε ευχαριστώ. Σχεδόν τον άκουσα να αναστενάζει από ευχαρίστηση. Τον έβαλα στην πρίζα και αναστέναξα και γω και που με δρόσισε αμέσως αλλά και που λειτουργούσε.

Τον κοίταξα ξανά στο μοναδικό του, υπέροχο μάτι. Εκεί που συναντιόνται τα πτερύγιά του και συγκεντρώνεται η δύναμή του. Με κοίταξε κι αυτός και μου είπε καλό καλοκαίρι.

Καλό καλοκαίρι να έχουμε μονόφθαλμε φίλε μου. Τα λέμε αύριο πάλι…και μην νοιάζεσαι που φεύγω από το δωμάτιο. Νύσταξα λίγο. Και επίσης σε έχω βάλει στο αυτόματο. Σε λίγο θα ξεκουραστείς κι εσύ. Τα λέμε αύριο…εκτός κι αν βρέξει και δροσίσει.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Η πανοπλία σου ως κρυψώνα σου, του Δημήτρη Κατσούλα
Πάει ο παλιός ο χρόνος…, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
Χριστούγεννα και παιδί, του Δημήτρη Κατσούλα

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.