Ανοιχτή πόρτα Κοινωνία - Ελλάδα - Οικονομία

Σαν τα δελφίνια…, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, 

Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»

Κωστής Μακρής

Χαιρόμενοι σαν τα δελφίνια…

«Αναμφίβολα, όλη η ιστορική εμπειρία επιβεβαιώνει την αλήθεια ότι ο άνθρωπος δε θα ‘χε πετύχει το εφικτό αν δεν είχε ξανά και ξανά προσπαθήσει να φτάσει το ανέφικτο»

Μαξ Βέμπερ (Maximilian Karl Emil Max Weber, 21 Απριλίου 1864 – 14 Ιουνίου 1920).

Οι επιδιώκοντες το ανέφικτο θα συνεχίζουν να το επιδιώκουν ακόμα κι όταν οι υπηρέτες τού εφικτού οπλοφορούν.
Εννοείται, ότι και οι δύο θα συνεχίσουν να κάνουν λάθη ο ένας κατά του άλλου και οι δύο κατά τής φαινομενικής πραγματικότητας.

Και, μερικές φορές, όταν οι κυνηγοί του ανέφικτου και οι προστάτες τού παγιωμένου εφικτού ―του κράτους δηλαδή, που διαθέτει μόνον αυτό, το προνόμιο της έννομης βίας― έχουν ονόματα, οι μεν θα θεωρούνται ήρωες οι δε δολοφόνοι και αντιστρόφως, αναλόγως της οπτικής γωνίας του καθενός ή του τρόπου σκέψης.

Κι αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει με δικαστικές αποφάσεις αλλά με τον χρόνο. Όπως έγινε με πολλές και πολλούς που καταδικασμένοι ή αθωωμένοι από δικαστήρια, δικαιώθηκαν ή καταδικάστηκαν από την ιστορία.

Ονόματα δεν αναφέρω αλλά εκατομμύρια άνθρωποι κάνουν τον σταυρό τους· που από σύμβολο μαρτυρικής, ταπεινωτικής και έννομης καταδίκης έγινε κάτι άλλο.

Και έτσι θα συνεχίζεται η αγωνιώδης και αργή πορεία τού ανθρώπινου είδους προς την επικράτεια της ελευθερίας που δεν θα είναι τίποτ’ άλλο από την επίγνωση της ανάγκης, του εφικτού και του ανέφικτου και την απελευθέρωση από την ενεργειακή εξάρτηση (της τροφής, του νερού και του καθαρού αέρα συμπεριλαμβανομένων) και την κατάκτηση άφθονου ελεύθερου χρόνου που θα τον αξιοποιεί αγαπώντας και παίζοντας χαιρόμενος σαν τα δελφίνια.
Όλο αυτό μοιάζει κάπως με την προσευχή αρκετών:

Να μπορούμε να αλλάξουμε ό,τι μπορεί να αλλάξει, να δεχόμαστε ό,τι δεν μπορεί να αλλάξει και να έχουμε τη σοφία να διακρίνουμε τη διαφορά.

Ή ―κατά τον Επίκουρο― να διακρίνουμε τα «εφ’ ημίν» από τα «ουκ εφ’ ημίν».

Κι αν όλο αυτό σας έπεσε βαρύ, κρατείστε μια ευχή:

Καλό μήνα Αύγουστο με υγεία, αρμονία και επάρκεια και καλό υπόλοιπο καλοκαίρι.

31 Ιουλίου 2019

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Kostis A. Makris
Μετά θυμού, του Κωστή Α. Μακρή
Αναγκαστική προσγείωση, του Πάνου Μπιτσαξή
Όραμα πεντακοσίων ευρώ, του Γιώργου Αρκουλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.