Αυτός που πάντα συνοδευόταν από μια απέραντη θλίψη, μόνιμη ζωγραφιά στο πρόσωπο του, σήμερα το πρωί ξύπνησε ευδιάθετος, μέσα στην τρελή χαρά. Τα ξεχασμένα επί χρόνια αστεία του στον κάθε έναν από εμάς, ξύπνησαν μονομιάς με χαιρετούρες, αστειάκια και χωρατά στις νοσοκόμες.

Πρώτος από όλους στο θάλαμο του νοσοκομείου έσπασε την επιβεβλημένη  ησυχία, και όρθιος δίπλα στο κρεβάτι του απαίτησε να έρθει γρήγορα το γαμπριάτικο κοστούμι του – εκείνο το γκρι με τις ρίγες – που φυλασσόταν στην ντουλάπα.

Σήμερα είμαστε στα ” ώπα μας ” ! Το ήλεγξε εάν η τσάκιση ήταν εντελώς σε  κάθετη γραμμή, το φόρεσε, περπάτησε μέχρι το μπαλκονάκι του δωματίου του και κόβοντας ένα γαρύφαλλο το έβαλε στο πέτο, πίσω ακριβώς από το άσπρο μαντηλάκι το οποίο ποτέ δεν αποχωριζόταν.

Όχι θλίψη σήμερα, μόνο χαρά, χαρά τόση  που γελούν και τα μουστάκια του ακόμα, είναι έτοιμος να κάνει πρόταση γάμου στο κορίτσι που τον φροντίζει τι κι αν αυτό έχει δυο αγόρια, αυτός τρελά την αγαπά και της το έχει ” περάσει ” με τον τρόπο του μέρες τώρα.

Το γεγονός θέλει να το αναγγείλει δημοσίως, γι αυτό αρνούμενος το ορθοπεδικό του στήριγμα βγαίνει στον διάδρομο – ακριβώς απέναντι από το γραφείο της προϊσταμένης της ορθοπαιδικής πτέρυγας η οποία τον φιλοξενεί παραπάνω από δεκαπέντε μέρες – και αναμένει την ” καλή ‘ του.

Γι αυτόν σήμερα ολόκληρος ο πόνος της ύπαρξης του μετατρέπεται σε πραγματική οδύνη της προσμονής του. Εκείνο το αγόρι που στεκόταν πίσω από τα βαθιά γερασμένα μάτια του, την αντικρύζει κιόλας με την κλαράτη φούστα της, τα κάτασπρα νοσοκομειακά παπούτσια της στα κουρασμένα πόδια της, και τα μαλλιά της ριγμένα κάτω ξέπλεκα και πρόχειρα τακτοποιημένα μεν, φρεσκολουσμένα δε. Λυγίζει το κορμί του λες και είναι έτοιμος για προσευχή και ασπάζεται το χέρι της αγαπημένης του.

Η καρδιά δεν γνωρίζει, ποτέ δεν ξέρει τι πάει να πει τέλος. Αν κάτι σφήνωνε καλά σ’ αυτή – έστω και σε μία άκρη της ακόμα – εκεί θα έμενε για πάντα.

Τώρα πλέον κοιμάται με ένα πλατύ χαμόγελο στο ρυτιδωμένο του πρόσωπο. Μαζί μ’ αυτόν ξεκουράζονται αιωνίως τα 84 του χρόνια και το μυαλό ενός μικρού αθώου παιδιού.

Δημήτρης Κατσούλας

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr