Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Πάντα θα αντέχουν οι δυνατές ιστορίες, του Γιώργου Αρκουλή

Spread the love

Γιώργος Αρκουλής

Γιώργος Αρκουλής

Αν έτυχε να δείτε μια ταινία με παρανόμους παραγωγής του 1967 (την οποία άγνωστο γιατί δεν έχει προβάλει κάποιο ελληνικό κανάλι) νομίζω πως δύσκολα θα έχετε ξεχάσει την σεκάνς του φινάλε, με δεκάδες οπλισμένους αστυνομικούς να στήνουν ενέδρα σε μια Φορντ του 1930 και να ρίχνουν με τα τουφέκια τους τόσες σφαίρες, όσες  ποτέ ως τότε δεν είχε τολμήσει να δείξει ο αμερικάνικος κινηματογράφος. Αυτή η εικόνα με το απίστευτα αιματηρό τέλος της,  έδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο την άγρια εκτέλεση δύο νέων, του  25χρονου Κλάϊντ Μπάροου και της 24χρονης συντρόφου του Μπόνι Πάρκερ, που θεωρούνταν –με την συμμορία τους- οι πλέον επικίνδυνοι ληστές στα χρόνια της μεγάλης ύφεσης των ΗΠΑ. Ήταν η ταινία –όπως έχουν επισημάνει οι ειδικοί της 7ης Τέχνης- που άνοιξε τον δρόμο στην κινηματογραφική βία που ακολούθησε (με κορυφαίο τον Κόπολα, αλλά προκλητικότερο τον Ταραντίνο), παράλληλα όμως ήταν το φιλμ που έσπασε κινηματογραφικά ταμπού και είχε τεράστια απήχηση στη νέα γενιά.

Όσες φορές κι’ αν είδα την ταινία ‘Boni & Clyde’ με τους υπέροχους Γουόρεν Μπίτι και Φέϊ Νταναγουέϊ δεν σας κρύβω ότι γοητεύτηκα με την ιστορία τους. Για όσα συνέβαιναν πίσω από την παράνομη δράση τους. Μπορεί να λήστεψαν κάπου δώδεκα Τράπεζες, μπορεί να σκότωσαν σερίφηδες σε ανταλλαγή πυρών, και αθώους πολίτες (σε παράπλευρες απώλειες), όμως όπως μετά τον θάνατό τους έγινε γνωστό, η Μπόνι έγραφε ποιήματα, ενώ τον Κλάϊντ που διέθετε χιούμορ, δεν τον ενδιέφεραν τα χρήματα.  Τα οποία ήταν δύσκολο έως αδύνατο να κερδίσει εργαζόμενος με δεδομένη την απίστευτη ανεργία για τους νέους στην αρχή της δεκαετίας του 1930, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί δικαιολογία για όσα έκαναν.

Θα αναρωτηθείτε, πώς και θυμήθηκα το διασημότερο ζευγάρι παρανόμων της αμερικάνικης ιστορίας; Ξεφυλλίζοντας το (σημερινό) μενού  της ρουμπρίκας «Σαν σήμερα», έπεσα πάνω στην ενέδρα που τους έστησαν οι αστυνομικοί στην Σαλίνα της Λουϊζιάνα. Ήταν 23 Μαϊου του 1934. Όσο για την διάσημη ταινία, η Γουόρνερ Μπρος και ο Γουόρεν Μπίτι προσπάθησαν να πείσουν τους διασημότερους, ίσως, σκηνοθέτες της εποχής, αλλά αρνήθηκαν. Επρόκειτο για τους Γάλλους Φρανσουά Τρυφώ και Ζαν Λυκ Γκοντάρ, τον Τζορτζ Στίβενς, τον Τζον Σλέσιντζερ, τον Σίντνεϊ Πόλακ και τον Γουϊλιαμ Γουάϊλερ. Προφανώς φοβήθηκαν το σενάριο που είδε με συμπάθεια τυος πρταγωνιστές…  Οπότε επιστρατεύτηκε ο Αρθουρ Πέν για να δώσει μία από τις πλέον χαρισματικές ταινίες με γκάνγκστερς , όλων των εποχών.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Όταν ανοίξουν οι πόρτες…, του Σπύρου Ντασιώτη
Πάμε στ’ακρογιάλι, πάμε στο ρυάκι, της Ματίνας Ράπτη-Μιλήλη
Μελετώντας τον Γούντι…, του Γιώργου Αρκουλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.