Ανοιχτή πόρτα

Ο μεθυσμένος νομοθέτης…η Ελλάς των ανεύθυνων – υπευθύνων και η ΝΔ, του Πάνου Μπιτσαξή

Spread the love

•Αν μελετήσει κανείς με προσοχή, σε βάθος και στις λεπτομέρειες , τον τρόπο οργάνωσης του Κράτους , το βιαστικό του συμπέρασμα θα είναι ένα. Μόνο μεθυσμένος θα μπορούσε να το φτιάξει έτσι. Μόνο κάποιος που βρίσκεται σε παραζάλη.

Η πραγματικότητα βεβαια δεν είναι αυτή. Είναι βαθειές οι ρίζες. Φτάνουν στο κέντρο της γης. Η Ελλάδα δεν είναι Κράτος.Είναι μια χαλαρή συνομοσπονδία φορέων. Βελτιωμένη κάπως , σε σχέση με το απώτερο παρελθόν, αλλά αυτό είναι.

• Για το μεγάλο δρόμο η περιφέρεια, για τον εθνικό το υπουργείο, για το μικρό ο Δήμος αλλά αν εφάπτεται μεγάλου η Περιφέρεια η το Υπουργειο. Ποιος θα το κρίνει; κανείς. Αν θέλεις να βάλεις δέντρα στο διάζωμα της Κηφισίας είναι συναρμόδιοι καμία σαρανταρια φορείς. Αυτό μόνο ως παράδειγμα αλλά απλωνεται παντού και στα πάντα.

•Δέστε το ανεξάρτητο Κρατος της Μυκόνου. Τι κάνει ο Δήμος λέγαν στα ραδιόφωνα. Βγήκε ο Δήμαρχος και είπε. Τα πάντα τα κάνουμε σωστά. Γι’ αυτό είναι το τμήμα της πολεοδομίας που πάει στο Υπουργείο , για το άλλο η αρχαιολογία , για το τρίτο το άλλο υπουργείο. Στο τέλος προ του χάους εγκατέστησαν μόνιμα στη νήσο Εισαγγελέα , με ρόλο τοπικού πρωθυπουργού του ανεξάρτητου κρατους της Μυκόνου. Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι αρμόδιος και για τι. Αυτή η κατάσταση καθόρισε το Ματι και τη Μάνδρα. Στις δίκες ,ως μανδαρίνοι , προσπαθούσαμε να καταλάβουμε ποιος είναι αρμόδιος και για ποιο πράγμα. Δεν φταιω εγώ, δεν φταις εσυ, φταινε οι άλλοι. Κάθε φορά θα ψαχνουμε τον Χατζηπετρή του Κηλαιδονη για να αναλάβει τις ευθυνες. Οι λοιποί θα έχουν μόνο πολιτικες ευθύνες. Και είναι αληθές. Δεν φταίνε. Είναι παγιδευμενοι στο δίκτυο του μεθυσμένου νομοθετη.

•Απέναντι στο χάος ο Μητσοτάκης έδωσε μια δική του απάντηση. Αυτό το κράτος έχω και με αυτο θα πορευτώ. Βάζω 4 καλούς υπουργούς στο Μαξίμου, τους δίνω δυναμη για να συντονίζουν και το ονομάζω επιτελικο κράτος. Όταν με ξεπερνούν τα άτιμα τα γεγονότα κάνω και κάποιες επιμέρους διορθώσεις στο νόμο. Όπως έγινε με την πολιτική προστασία. Η προσέγγιση αυτή βελτίωσε τα πράγματα ,σε κάποιο βαθμό. Προφανως όμως δεν αρκεί. Γιατί, γενικωτερα , παρά την παντοδυναμία έχει παραιτηθεί από την συνολική λύση. Δεν μπορώ να το ακουμπήσω λέει , δια της σιωπής. Κατανοητό. Αν το ακουμπήσει θα τον φάνε ζωντανό. Εκ των ενοντων λοιπόν και βλέπουμε. Ας περιμένουμε τον Παπαστεργιου και μετά.

•Η αντιπολίτευση; το Πασοκ ,με τον απόηχο της κυβερνητικής του εμπειρίας ,κάτι πάει να πει αλλά ψελλίζει φοβούμενο τις αντιδράσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει debate. Πού καιρός για τέτοια.

•Η ουσία είναι μια. Αυτό το Κράτος θα είναι η αιώνια τροχοπέδη. Μπορει να αναδιοργανωθεί με τεχνοκρατικά κριτήρια; Θεωρητικώς ναι. Στη πράξη είναι ηρακλειο έργο. Πρέπει να θέλεις, να μπορείς και να ξέρεις πως να το κάνεις. Δεν το βλεπω στον ορατό ορίζοντα. Τουλάχιστον ας γίνουν τα σωστά μπαλώματα.

SHARE
RELATED POSTS
Για να μην μας πούνε και …Μαράκες!, του Νίκου Βασιλειάδη
Ένα ανοιξιάτικο πρωινό, του Κωστή Α. Μακρή
«Χρυσό» κι εδώ Σοφία!, by George Sarafoglou – του Γιώργου Σαράφογλου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.