Ανοιχτή πόρτα Πόρτα στην Πολιτική

Οι ακατ-αλόγιστοι;, του Γιάννη Πανούση

Spread the love

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι  on line, με μειλ ή τηλεφωνικά 210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.


Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη ΠανούσηΕΔΩ

Greek Happiness & Happening

Ό,τι περίσσεψε από το παρελθόν

εξοστακίστηκε στο μέλλον

Δημήτρης Τ.Άναλις, Από τη σκιά που χτίζει

Η φιλοσοφία (;) μιας άνομης επιτυχίας που επικράτησε επί 47 χρόνια έχει τώρα αντικατασταθεί από τη μελαγχολία (;) της βέβαιης αποτυχίας. Δεν ενδιαφέρεται τόσο πολύ ο κρισ-έλληνας (προσοχή: όχι ο πρώην κροισο-έλληνας) στο να θέσει κανόνες στην ιδιωτική και δημόσια ζωή του όσο στο να βρει άλλα απερπάτητα μονοπάτια παρανομίας.

Κανένα «πάθημα» δεν γίνεται «μάθημα» γιατί ουδείς κόπτεται να είναι λευκός ή καθαρός, υπεραπασχολούμενος «πώς θα την βγάλει καθαρή»[από την Πανδημία κι όχι μόνον] για να συνεχίσει να κάνει τα ίδια.

«Ποίαν χρείαν» έχουμε θεσμών και νόμων ότι η μεν σωτηρία θα έλθει «άνωθεν», ο δε συμψηφισμός παρ-ανομιών θα επιτευχθεί «κάτωθεν».

Γύρω – γύρω όλοι και στη μέση το Κράτος (που ακόμα κι αν πάει να «εκσυγχρονισθεί» πάντοτε βρίσκουμε ευκαιρία να το επαναφέρουμε στην .. παλαιάν τάξιν πελατειακών σχέσεων).

Δημοκρατία αλά καρτ και νομοθεσία με το κομμάτι: κλασσική περίπτωση θεσμικής απορρύθμισης και πολιτικής παρακμής.

Εγκλωβισμένοι άπαντες στο φαύλο κύκλο του «να αλλάξουνε τα πράγματα αλλά να μην αλλάξουμε εμείς», αναζητούμε εναγωνίως παραισθησιογόνα μιας χρήσης .

Πώς να προτείνεις λύσεις όταν ο άλλος δεν θέλει να δει το πρόβλημα;

Πολιτικοί σεισμοί και κοινωνικοί μετασεισμοί δεν θα μας αφυπνίσουν γιατί δεν ενδιαφερόμαστε για την Ελλάδα που έρχεται. Υπερασπιζόμαστε μετά μανίας την Ελλάδα που χάσαμε, δηλαδή την Ελλαδίτσα του καθενός κι όχι την Ελλάδα όλων.

Δέκα εκατομμύρια Ελλαδίτσες μήπως είναι πολλές για να τις αντέξει μια και μόνον Ελλάδα (και μάλιστα σε κρίση);

Η ελληνική ευτυχία, σε αντίστροφα greeklish, μπορεί να αποδοθεί ως Χάπι-νες.

-Χάπι, ανοσίας, ανομίας, ατιμωρησίας.

-Νες, καφές φραπέ αμεριμνησίας, απερισκεψίας, ανοησίας.

Όταν ένας ολόκληρος λαός χαπακώνεται με ψευδαισθήσεις και ιδεολογήματα και καφενοφιλοσοφεί με νες, τσιγάρο και κομπολόι, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:

-ή γνωρίζει ότι είναι περιούσιος οπότε δεν χρειάζεται να κάνει κάτι αφού προστατεύεται από ανώτερες δυνάμεις

-ή συνειδητοποίησε ότι έχει χάσει οριστικά το τρένο της Ιστορίας οπότε βιώνει την (αυτο)καταστροφή του ως happening (: χάπι + αίνιγμα).

Τί από τα δύο παραπάνω ενδεχόμενα ισχύει, πολύ γρήγορα θα ξέρουμε.

SHARE
RELATED POSTS
Η Δεξιά ψάχνεται δεξιά και αριστερά, του Πάνου Μπιτσαξή
Στην υποδοχή του πρώτου κρουαζιερόπλοιου στη Ρόδο η Αντιδήμαρχος Μαρίζα Χατζηλαζάρου
Ο τορναδόρος μαστρο-Γιάννης, ο παγκόσμιος Κουνέλλης, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.