Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ναγκόρνο-Καραμπάχ, της Μαρίας Γεωργαλά

Spread the love

Η Μαρία Γεωργαλά  είναι  MSc Επικοινωνιολόγος – Σύμβουλος Σταδιοδρομίας Εφήβων & ΕνηλίκωνMentor Επιχειρηματικότητας –GCDF. [email protected]

 

mgg2.jpg

Catering-Συνέδρια-Γάμοι-Βαπτίσεις-Εκδηλώσεις

Απ.Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στ.Διαγόρας)-Ρόδου-Λίνδου (ΙΚΑ)-Λεωφ.Κρεμαστής-Πηγές Καλλιθέας (Μάϊος-Οκτώβριος)

-Σήκω μάνα, πρέπει να φύγουμε. Ξύπνα τον πατέρα, να μαζέψουμε ό,τι μαζεύεται , να κουβαλήσουμε ό,τι κουβαλιέται. Ο άνθρωπος  πίσω μας,  έχει φλογοβόλα στα μάτια, στέμμα από κόκκαλα μικρών παιδιών και η κάπα του, υφάδια από σάρκα γυναίκας που δε πρόλαβε να ερωτευτεί.

-Ποιος είναι αυτός γιε μου ;  τι θέλει παραπάνω απ’ όσα έχει;

-Σήκω μάνα, ξύπνα τον πατέρα δεν θα προλάβουμε. Ρίξε απάνω μας τη σκιά της σταυρόπετρας να μας προστατεύει, δέσε γύρω από τη μέση σου τα μαλλιά που μας έκοψες όταν γεννηθήκαμε, ένα τσουβάλι αλεύρι και το φλασκί με το νερό. . Ο άνθρωπος που έρχεται έχει το σώμα γεμάτο φλύκταινες και από τα κομμένα του χέρια  πετάγονται πυρηνικές κεφαλές

-Πού πάμε γιε μου; Γιατί κόρη ξύνεις το τάφο με τα νύχια να με ξυπνήσεις; Χίλια χρόνια σε αυτό χώμα είμαι θαμμένη και εγώ και ο πατέρας σου και όλοι  οι προηγούμενοι. Δε θέλω να ξαναζήσω τόση φρίκη.

Το χώμα , ο αέρας είμαι εγώ . Τρέξε εσύ να σωθείς

Το ποτάμι το βουνό είμαι εγώ. Πάρε το παιδί σου αγκαλιά και  φύγε.

Ο ήλιος το φεγγάρι είμαι εγώ. Η χώρα της πέτρας είμαι εγώ.

Θα περιμένω τον άνθρωπο να του δείξω τη μοίρα του.

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι  on line, με μειλ ή τηλεφωνικά

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Προετοιμασίες εποχής, του Δημήτρη Κατσούλα
Μία άλλη μέρα, της Αναστασίας Φωκά
Πανσέληνος. Έλαμπε όμως τόσο όταν την συλλάβιζες…, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.