Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Μικρές ιστορίες κοινωνικής πραγματικότητας, της Μαρίνας-Μαρίας Βασιλείου

Spread the love

 

Η Μαρίνα-Μαρία Βασιλείου είναι Θεατρολόγος

Σαν αναστενάρης που παλεύει να πατήσει σε φωτιές και αναμμένα κάρβουνα που δεν ήταν για εκείνων  έτσι απεκδύομαι την αίσθηση της μοναδικότητας.

εγώ που παλιότερα ξεγελούσα τον εαυτό μου πως σαν αναστενάρης που πατά σε αναμμένα κάρβουνα έχω διώξει από πάνω μου οτιδήποτε με κάνει δέσμιο αυτής της κοινωνίας δέχομαι την ήττα μου.

Ίδια και απαράλλακτη μέσα στο πλήθος. Δουλεύω για ανούσια, χαμογελώ άσκοπα και μοιράζω καλημέρες  δήθεν ευγένειας με υπότιτλους κρυφούς μόνο για μύστες.

Την πεζή και ανίαρη  πραγματικότητα την βαπτίζω απόσταγμα σοφίας και πείθω τον εαυτό μου ότι ζω καλά  γιατί καταναλώνω βιολογικά προϊόντα, γυμνάζομαι και διαβάζω κανένα βιβλίο.

Νους υγιής εν σώματι υγιή. Σε μια κοινωνία που νοσεί βαριά. Καρκινιασμένη αδιαφορεί για την παρακμή της. Κάνω παιδιά και συζητώ για βούτυρο καρύδας, γάλα σόγιας και πώς να γίνεται μεταλλαγμένος σε 3 απλά  βήματα.

Βάζω σέρουμ στη μούρη, κάνω μπότοξ και ελπίζω κάποτε η τσίτα στη μούρη να είναι αντιστρόφως  ανάλογη με την βαρύτητα που θα έρθει στο σώμα. Βυζιά, μπούτια και κοιλιές στοιβαγμένα να κοιτούν το πάτωμα.

Και κάπου εκεί ελπίζω τα παιδιά που γέννησα κυνικοί και είρωνες να βαστούν το φανάρι του Διογένη. Απελπισμένα και μόνα να ψάχνουν να βρούνε άνθρωπο και συνεννοηθούν.

Μόνο στη Ρόδο

SHARE
RELATED POSTS
Στεφανία Δαμασκού, ζωή σαν ταινία, της Ωραιοζήλης Τζίνας Δαβιλά
Η σκιά, της Μαρίνας – Μαρίας Βασιλείου
OIKOYMENH_KAM_27AUG14_LR.jpg
Μπορώ ακόμα να ονειρεύομαι Ελληνικά. Σχεδόν Οικουμενικά…, του Κωστή Α. Μακρή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.