Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Κοιτάζοντας για τελευταία φορά, του Νίκου Βασιλειάδη

Spread the love

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

Νίκος Βασιλειάδης

llll.png

Όταν κάθομαι στο γραφείο μου για να ιστορήσω κάποιο τραγούδι έρχονται μέσα από την ψυχή μου χιλιάδες συναισθήματα, εικόνες, μνήμες, πολλές φορές και δάκρυα. Πρέπει όμως όλα αυτά να μπουν σε μια σειρά, να γίνουν λέξεις, προτάσεις, να βγάζουν νόημα. Πόσα τραγούδια να χωρέσει ένα μικρό αφιέρωμα, τί να πρωτοβάλω;

Να έτσι σήμερα καθώς κάθισα στο πληκτρολόγιο κοιτάζω τον πατέρα μου, να κάθεται χαμογελαστός στην κουπαστή ενός πλοίου και πίσω του η θάλασσα. Θάλασσα για μένα σημαίνει Καββαδίας, Καββαδίας σημαίνει ποίηση, και σκέφτομαι πως αυτή του η ποίηση είναι που σε μολύνει. Σε μολύνει δια βίου. Απρόβλεπτα. Φυτεύει μέσα σου το ζωτικό λουλούδι. Που όλο μεγαλώνει. Ναι σε μολύνει η ποίηση. Και τότε , θέλεις δεν θέλεις την ζεις. Την ζεις με όλο σου το είναι, μέχρι το μεδούλι. Γιατί όπως οι δύο δάσκαλοί μου κάποια στιγμή μου είχαν πει ένα χειμωνιάτικο απόγευμα στο σπίτι του στον Κολωνό, καθισμένοι οι τρεις μας σε ένα φτωχικό τραπέζι με ανάκατα χαρτιά ανάμεσά μας – Νίκο Τρίκολα και Κώστα Ταχτσή, ξέρετε πως πάντα έχετε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου – η ποίηση δε διαβάζεται. Ούτε γράφεται. Η ποίηση βιώνεται.

Το έμαθα αυτό καλά. Ξέρω πως η ποίηση δεν είναι για όσους έχουν κλειδωθεί στον κόσμο τους. Για όσους έχουν σφιχταγκαλιάσει τις βεβαιότητές τους. Για όσους δεν είναι διατεθειμένοι να χάσουν τον εαυτό τους. Για όσους δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν, να απελευθερώσουν τα πράγματα απ’ το βάρος τους, να τ’ αφήσουν να αιωρούνται ξανά μες το μεγάλο ουρανό. Να αμφιβάλλουν και να αμφισβητούν. Γιαυτό πολλές φορές ένοιωσα ανίκανος, αδύναμος να γράψω ποίηση. Ίσως γιατί δεν μπόρεσα να πετάξω από πάνω μου ολότελα την πανοπλία της βεβαιότητας των λέξεων, να αφαιρέσω τα δόκιμα χρώματα Τα προαποφασισμένα. Ίσως γιατί κάποιοι άλλοι είναι φτιαγμένοι για την ποίηση και δεν έπρεπε να ταράξω αυτό τον πολύτιμο καμβά από το χάος των χρωμάτων που δημιούργησαν . Ή ίσως γιατί ξέρω πως η ποίηση, εκτός από ζωτική, είναι κυρίως αυτοκαταστροφική και την φοβάμαι.

Διαλέγω την ποίηση των άλλων, λοιπόν, και το σημερινό τραγούδι είναι γραμμένο από τον Νίκο Καββαδία, τον ποιητή της θάλασσας που αγαπούσε τα αστεία, τα μπορντέλα και τα κορίτσια τους, όπως και την ζωγραφική. Τον ποιητή που φέρνω πάντα στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι τον πατέρα μου. Ανάμεικτοι οι στίχοι του στο μυαλό μου μαζί με άλλους από τον δάσκαλό μου Κ. Ταχτσή, “Κοιτάζοντας για τελευταία φορά”. Έτσι σαν ένα μικρό ασήμαντο μνημόσυνο σε όλους όσους ήρθαν σήμερα στο θυμικό μου. Στον πατέρα μου, τον Καββαδία, τον Νίκο Τρίκολα και τον Κώστα Ταχτσή.

�Το πλοίο μας σαλπάρισε.

�Σιγά σιγά

� θ’ αφήσουμε τώρα το λιμάνι.

�Ο ήλιος

�βυθισμένος στον ορίζοντα, χρυσίζει

� για στερνή φορά, ποιος ξέρει, τη γη

� όπου πρωτόειδαμε το φως του.

�Σε λίγο η απόσταση και το σκοτάδι ίσως για πάντα

� θα τη σβήσει.

�Φεύγουμ’ απ’ την ανόητη

� κατακραυγή του κόσμου.

�Σ’ αυτό τον τόπο

�οι άνθρωποι δεν ξέρουν να εκτιμήσουν

�τους λεπτοτάτους στίχους μας…

Ετήσια συνδρομή: 180 ευρώ Paradise SPA & GYM (εντός Ξενοδοχείου Amilia Mare-Paradise, 4ο χλμ Ρόδου-Καλλιθέας).  Εντός πακέτου:  Xαμάμ, τζακούζι, σάουνα, οργανωμένο γυμναστήριο, pilates, brazilian boost, strong zumba, bodypump. Τηλ: 22410-62481 & 22414-01519

PARADISE SPA & GYM-ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ (FULL PACK): 180 ΕΥΡΩ

SHARE
RELATED POSTS
1557482_10151909930297844_2092844726_n.jpg
Φάε λα(δ)ί και έλα βρά(δ)υ…, του Μανώλη Δημελλά
Επιστροφή στη θάλασσα, του Στάθη Παναγιωτόπουλου
Να φοράμε μάσκα ή όχι; Κι αν φοράμε, πώς να τη φοράμε;, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.