Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Καθένας και η παρηγοριά του, του Χρήστου Χωμενίδη

Spread the love

Ο Χρήστος Χωμενίδης  είναι Συγγραφέας

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

«… Την εποχή που χτίζαμε το εξοχικό μας στην πατρίδα του ανδρός μου, στη Σουβάλα, με επισκέφθηκε στον ύπνο μου η Αγία Παρασκευή. Κουβεντιάσαμε σαν παλιές φιλενάδες… Στο τέλος δεν κρατήθηκα – “λύσε μου” τής λέω “μια απορία. Εσύ, μεγάλη η χάρη σου, προστατεύεις τα μάτια. Εμείς, στην οικογένειά μας, έχουμε όλοι αετίσια όραση. Γιατί μου’ρθες λοιπόν;” “Δεν κατάλαβες…” μού απαντάει. “Το εξοχικό σας θα’ναι το μάτι του Θεού σε ολόκληρο το νησί! Ό,τι συμβαίνει, ευσεβές ή κολασμένο, θα το βλέπει. Κι εσύ, Ιουλία μου, η ενάρετη γυναίκα, θα το αναφέρεις χαρτί και καλαμάρι στον ηγούμενο της δικής μας μονής. Των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών!” Ακούς; Ακούω να λες!» κατέληξε κι έκανε τον σταυρό της τρεις φορές με την ελπίδα ότι θα τη μιμούμασταν.

Πιο ευτράπελο κι από το κήρυγμα τής κυρίας Ιουλίας, της διά Χριστόν κουτσομπόλας πάσης Αιγίνης -ίσως και Αγκιστρίου-, ήταν το ακροατήριο που είχε διαλέξει. Καμιά εικοσαριά φορολογούμενοι πολίτες, μεταξύ τους κι εγώ, που ξεροσταλιάζαμε Δευτεριάτικα έξω απ’το Τμήμα Κεφαλαίου της οικείας ΔΟΥ. Από τις μπουχτισμένες φάτσες γινόταν ολοφάνερο ότι ουδείς μας είχε, σε εκείνη τη φάση τουλάχιστον, θρησκευτικές ανησυχίες. Όρθιοι ή καθισμένοι οι γεροντότεροι σε κάτι ετοιμόρροπες καρέκλες, αδημονούσαμε να εξυπηρετηθούμε για να επιστρέψουμε -με μαδημένα έστω πορτοφόλια- στις δουλειές μας.

Αγρόν ηγόραζε η κυρία Ιουλία. Φραγγέλιο έκανε τη γλώσσα της κι άρχισε να μάς μαστιγώνει για τις αμαρτίες τής ανθρωπότητας που προκαλούν θεϊκή οργή και σκληρή τιμωρία. «Το Τσέρνομπιλ τι θαρρείτε πως ήταν; Τα μνημόνια; Έχουμε, αδελφοί, προσκυνήσει τον 666! Ξέρετε από πότε; Απ’το καταραμένο έτος 1923! Όταν οι γραμματείς και οι φαρισαίοι παρέδωσαν την πατρίδα μας στον Πάπα! Όταν υιοθέτησαν το λεγόμενο Νέο Ημερολόγιο!» Σταυροκοπήθηκε ξανά και έφτυσε τον Σατανά, το μωσαϊκό τουτέστιν της αίθουσας αναμονής που μύριζε φτηνή χλωρίνη.

Κάπως μάς είχε στην αρχή τραβήξει το ενδιαφέρον με τη ταχυγλωσσία της. Εδώ και ώρα ωστόσο την είχαμε, οι περισσότεροι, εντελώς βαρεθεί. Κάποιοι έπαιζαν με το κινητό τους. Η διπλανή μου είχε βγάλει το πλεκτό της. Εγώ είχα βυθιστεί στο βιβλίο μου. Ένας σαραντάρης εντούτοις φαλακρομαλλιάς αποδείχθηκε διαφορετικής πάστας. Στο πέμπτο άκουσμα των «Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών», τινάχτηκε έξαλλος και τής χύμηξε, μόνο από τον λαιμό που δεν τη γράπωσε. «Το ξέρεις, κυρά μου, ότι ο προσυλητισμός αποτελεί ποινικό αδίκημα; Εξαφανίσου πριν φωνάξω την αστυνομία!» Το μένος του ήταν εντελώς ασύμμετρο με την ενόχληση.

Η γυναικούλα το έβαλε στα πόδια. Εκείνος γύρισε θριαμβευτής στη θέση του και εισέπραξε συγχαρητήρια για το ανδραγάθημά του. Κανείς, ούτε εγώ, δεν τόλμησε να υπερασπιστεί την κυρία Ιουλία που θα’χε ήδη πιλαλήσει, κατουρημένη από τον φόβο της, μέχρι την Πατησίων.

Δεν τρέφω την παραμικρή συμπάθεια για τους Παλαιοημερολογίτες. Και τα επίσημα ακόμα δόγματα -πόσω δε μάλλον οι αποκλίσεις τους- με αφήνουν συνήθως αδιάφορο. Μού προξενούν, οσάκις εκδηλώνονται θορυβωδώς, δυσφορία. Το ίδιο ισχύει και για τις νεοπαγείς αιρέσεις που αυτοαποκαλούνται «συλλογικότητες».

Θες να μην τρως κρέας ούτε καν θαλασσινά παρά μονάχα ρίζες και καρπούς; Γούστο σου! Λαχταράς να δηλώνεις -κόντρα στην ανατομία σου- άντρας ή γυναίκα; Το σέβομαι απολύτως. Θα αγωνιστώ μαζί σου ώσπου να αρθούν όλες οι διακρίσεις. Μέχρι να διαλυθεί και η ύστατη προκατάληψη που εκκινεί από τη φυλή, το φύλο, τη θρησκεία ή όποια άλλη έμφυτη και επίκτητη ιδιότητα. Κι ας δυσπιστώ απέναντι στην αποθέωση, στη λατρεία τής «διαφορετικότητας» που χαρακτηρίζει τους καιρούς μας. Όλοι οι άνθρωποι -και οι πλέον εκ πρώτης όψεως συμβατικοί- είμαστε ανέκαθεν διαφορετικοί μεταξύ μας. Όλοι αποτελούμε εξαιρέσεις σε έναν κανόνα που δεν υπάρχει.

Συναισθάνομαι ασφαλώς την ανάγκη σου -ύστερα από αιώνες φρικτής καταπίεσης- να βγεις στο φως, να ανοίξεις τα φτερά σου, να θριαμβολογήσεις που η νέα πρωθυπουργός τής Φινλανδίας είναι παιδί ομόφυλου ζευγαριού. Που ένα οκτάχρονο στην Ισπανία δηλώνει διεμφυλικό και γίνεται πρώτη είδηση. Μα όπως εσύ έχεις ιερό δικαίωμα να ξεδιπλώνεις τις πολύχρωμες σημαίες σου, να στήνεις γιορτή περηφάνειας στο Σύνταγμα, έτσι μπορεί και η παλαιοημερολογίτισσα κυρία Ιουλία να προσκυνάει την κάρα του αγίου τάδε. Να συλλέγει σε μαντηλάκια το «θαυματουργό μύρο που αναβρύζει από το σκήνωμα» της αγίας δείνα. Συμπάθα την. Μην τη χλευάζεις. Μη γίνεσαι ρατσιστής από την ανάποδη.

Ελάχιστοι πορεύονται στη ζωή χωρίς δεκανίκια, που άλλοτε τα ονομάζουν πίστη, άλλοτε ιδεολογία, άλλοτε πλούτο, παιδεία και εκλεπτυσμένη αισθητική. Ελάχιστοι – ευλογημένοι από τον έρωτα- δεν ανήκουν παρά στη στιγμή, στην έμπνευση και στην επιθυμία τους. Δεν μπαίνουν στον κόπο τίποτα να αποδείξουν σε φίλους κι εχθρούς. Κι εκείνοι οι ελάχιστοι είναι που δείχνουν γνήσια κατανόηση, ειλικρινή σεβασμό προς τους εφέστιους θεούς, προς τις παρηγοριές των άλλων.-

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  Δημοσιεύεται και στα ΝΕΑ.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

Ετήσια συνδρομή: 150 ευρώ Paradise SPA & GYM (εντός Ξενοδοχείου Amilia Mare-Paradise, 4ο χλμ Ρόδου-Καλλιθέας).  Εντός πακέτου:  Xαμάμ, τζακούζι, σάουνα, οργανωμένο γυμναστήριο, pilates, brazilian boost, strong zumba, bodypump. Τηλ: 22410-62481 & 22414-01519

PARADISE SPA & GYM-ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ (FULL PACK): 150 ΕΥΡΩ

SHARE
RELATED POSTS
Ηταν μια φορά κι έναν καιρό ένας άνθρωπος… κι ένας άλλος, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή
Σήμερα, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου
Elimosina, δηλαδή Ελεημοσύνη Επειδή με το σώμα κατανοούμε τον κόσμο…, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.