ΕΥ ΖΗΝ

Κάστρο, Μορφές, Σκιές, Χρώματα, του Γιώργου Χατζηδιάκου

Spread the love

Προλογικό σημείωμα:

Μια μέρα,  ανάμεσα στο χρόνο και τον άγνωστο χρόνο, ένας φίλος, μου ζήτησε να κάνω την υπέρβαση.

Ένα ποίημα, να φτιάξω.. έτσι που  οι λέξεις,  να ακολουθούν τη δική του μοναδική,  μοναχική και ονειροπόλο διαδρομή μέσα στο κάστρο, όπως αυτή είχε αποτυπωθεί, μοναδικά με τη ξεχωριστή δική του  τέχνη της φωτογραφίας.

Τίτλος…Εντός και εκτός των τειχών

Πέρασε ο χρόνος, με τη φθορά και τις αλλαγές των πραγμάτων μέσα μας και έξω.

Τώρα κοιτάζω  πάλι προς τα εκεί.

Θέλω να φέρω πίσω το χρόνο.

Δεν θυμάμαι, αν του είπα  Ευχαριστώ, που με εμπιστεύτηκε.

Ξέρω πως ο φίλος, είναι αυτός που μου έφερε τη γλυκιά αναπνοή, μιας αλλαγής.

Μιας συνάντησης με το εγώ και το εγώ.

Ένα πέρασμα, μέσα σε ένα τοπίο φανταστικό.

Με γύρισε με ένα μαγικό  μοναδικό τρόπο, από το παρελθόν στο παρόν, , χάρις σ΄ αυτόν.

Λες και ήρθε ως δια μαγείας  ένας  άγγελος και μου έσωσε το ισχνό κουρασμένο δέρμα,  μου ανάστησε τη ψυχή.

Σ΄ ευχαριστώ Βασίλη Καϋμενάκη  για την φωτογραφία

Ποίημα:

Κάστρο, Μορφές, Σκιές, Χρώματα

Του Κάστρου, βαριά  είναι η  μοναξιά˙

με τις χαμένες  του μορφές, τις αγέννητες σκιές,

το φως που παιχνιδίζει με  χρώματα που σε μαγεύουν.

Πιέζοντας σε να δραπετεύσεις  να χαθείς, σαν μια  σκιά  με  μοναξιά αντάμα.


Κάστρο και  πύλες, φώτα ανάκατα.

Φωτιά που το  βήμα  σου  ακολουθεί˙

τη κάθε σου στιγμή την έξοδο  ιχνηλατεί ˙

Μια πύλη ψάχνεις, δραπετεύοντας να  βγεις

θαρρείς  πως έξω τη λύτρωση

θα  βρεις

έτσι νομίζεις˙

Τους γλάρους ξέρω ζήλεψες ,

που ελεύθερα πετούν

και θέλεις να τους μοιάσεις.


Το Κάστρο, που τη βουή

των ανθρώπων έχασε,

τώρα τους λογχοφόρους του ιππότες

μάταια  αναζητεί˙

αποκούμπι και  παρηγοριά  του είσαι εσύ

εσύ˙ ο τελευταίος του  ιππότης

να σ΄ αφήσει  μη του  ζητάς

μη ψάχνεις  να  του φύγεις.

Ο Γιώργος Χατζηδιάκος είναι Σύμβουλος Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης Εταιρειών

11227393_10207576627398879_6912498847121696328_n.jpg

SHARE
RELATED POSTS
dscDv.PNG
Ένα θαυμάσιο βίντεο!
«Τα δύσκολα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ κοινωνικής συμβίωσης»: 17ο, της Μαρίας Γεωργαλά
Παραμύθι για παιδιά: “Ένας ιός με κορώνα” της Χαράς Πάτρα

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.