Η αποπομπή Βενιζέλου έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στο ΠΑΣΟΚ. Η ίδια η διαδικασία δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό. Η κα Γεννηματά τηλεφώνησε ξαφνικά στο γραφείο Τύπου και υπαγόρευσε την ανακοίνωση της τοποθέτησης Καμίνη ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας. Στη συνέχεια ήρθε η ανακοίνωση Βενιζέλου που επισημοποιούσε το σχίσμα.
Τα μέλη και οι οπαδοί του μούδιασαν από την έκπληξη και την απογοήτευση και ήταν η πρώτη φορά που έκαναν τόσο μαζικά αισθητή την αγανακτισμένη παρουσία τους στα social media. Ακόμη και αυτοί που δεν ήταν του κλίματος Βενιζέλου, δεν μπορούσαν να κατανοήσουν το εξωφρενικό της ενέργειας, ήτοι:
Την παραμονή των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου δήμαρχοι και νομάρχες στηριζόμενοι από το ΠΑΣΟΚ έδιναν μάχη επικράτησης, η κα Γεννηματά ως οικειοθελής δολιοφθορεύς, έβαλε φουρνέλο στα θεμέλια της ενότητας του κόμματός της (είχε άδικο τελικά ο Αντρέας όταν έλεγε πως «Το ΠΑΣΟΚ δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια» – το τεμάχισε αρχικά ο κ. Γιώργος Παπανδρέου τον Ιανουάριο του 2015 και τώρα η κα Γεννηματά).
Πέραν των αυτοδιοικητικών, η ευρύτερη συγκυρία προσδίδει στην πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ αυτοχειριαστική πρακτική. Η αποπομπή έγινε ένα μήνα προ των εθνικών εκλογών, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έκπληκτος από το απρόσμενο (μόνο γι’ αυτόν) αποτέλεσμα, καθημαγμένος και αποθαρρημένος, αντιμετωπίζει το φάσμα της συρρίκνωσης.
Η ύστατη ελπίδα που προβάλλει στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αναδειχθεί αξιωματική αντιπολίτευση και να γίνει ο ηγεμονικός πόλος στην Κεντροαριστερά. Αποτελεί και την μόνη προσωπική διέξοδο του κ. Τσίπρα για μακροημέρευση και ολική επαναφορά του στο πολιτικό στερέωμα – ακόμη και αν χρειαστεί να μεταλλάξει πολιτικά το κόμμα, ερήμην των νυν στελεχών του.
Εδώ υπεισέρχεται η – κατά τη γνώμη πολλών – αφελής κίνηση Γεννηματά. Υπονομεύει το κόμμα της, υπηρετώντας τον ΣΥΡΙΖΑ διττά:
Κατ’ αρχάς πρόκειται για δύο κόμματα που υποτίθεται ερίζουν για την ηγεμόνευση στον χώρο της κεντροαριστεράς. Η κίνηση Γεννηματά, εκ του αποτελέσματος, δεν δείχνει τέτοια φιλοδοξία. Στην υπαρξιακή αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον του, απάντησε με διάσπαση του κόμματός της. Όπερ το κόμμα θα οδεύσει στις εθνικές εκλογές με μέλη και ψηφοφόρους που θα εκφράζουν ένα καλειδοσκόπιο αρνητικών συναισθημάτων: Δυσαρεστημένοι, αγανακτισμένοι, μουδιασμένοι, θυμωμένοι, έκπληκτοι, απορημένοι, και κυρίως αφοπλισμένοι.
Ένα κόμμα που θα σπαράσσεται εσωτερικά στην τελική ευθεία των εκλογών, προσφέρει – ανεξαρτήτως προθέσεως – μέγιστη υπηρεσία στον ΣΥΡΙΖΑ. Του επιτρέπει να διατηρεί το ποσοστό του, γιατί η άλλη πλευρά δείχνει ότι δεν μπορεί να εμπνεύσει. Δείχνει ως μη σοβαρή, ως αδύναμη και σπαρασσόμενη.
Δείχνει επίσης ότι δεν μπορεί να επιτελέσει την πρώτιστη υποχρέωσή της, να αγωνιστεί για επαναφορά στην πολιτική μας ζωή του οικονομικού ορθολογισμού, σε συνδυασμό με την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανθρωπιστική μέριμνα.
Αν αυτό δεν μπορεί να κάνει η Κεντροαριστερά, δεν χρειάζεται να υπάρχει… Ας αφήσει χώρο στους ιδεοληπτικούς, τους τυχοδιώκτες, τους ιδιοτελείς παραχαράκτες κάποιων ωραίων ιδεών, που άνθισαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, έδωσαν ιστορικούς αγώνες, πλήρωσαν με αίμα, αλλά και καθιέρωσαν απάνθρωπα συστήματα.
Η δεύτερη προσφορά του ΚΙΝΑΛ στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι προσώρας υποτιθέμενη, αλλά συνάγεται ως λογικό συμπέρασμα και είναι εν δυνάμει καταστροφική. Στην περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία της ΝΔ, επειδή χωρίς την συμμετοχή του πρώτου κόμματος κυβέρνηση συνεργασίας δεν μπορεί να υπάρξει, η αποπομπή Βενιζέλου δείχνει ότι η κα Γεννηματά ερωτοτροπεί με νέο γύρο εκλογών απλής αναλογικής.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ το στοχεύει. Έχει γύρω της παλιές ψημένες καραβάνες στην πολιτική. Δεν είναι όμως καν σίγουρο ότι τους ακούει. Τους ξάφνιασε με την εξέλιξη της υπόθεσης Βενιζέλου – όπως τους είχε ξαφνιάσει με την επιλογή του γηραιού δημοσιογράφου ως υπεύθυνου επικοινωνίας – λες και δεν είχε νέους ανθρώπους να αξιοποιήσει. Ένα γερασμένο ιδεολογικά κόμμα που πατώνει στην ψήφο των νέων.
Το μέλλον του ΚΙΝΑΛ θα κριθεί στις εθνικές εκλογές, οι οποίες θα γίνουν τον Ιούλιο. Αυτό τουλάχιστον διαβεβαίωσε χθες τον γράφοντα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος (Και όταν μιλάει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μιλάει ο Πρωθυπουργός).
Αν το ποσοστό είναι απογοητευτικό η κα Γεννηματά «παίζει το κεφάλι της».
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. Δημοσιεύεται και στο libera.gr
The article expresses the views of the author
iPorta.gr