Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Η πανοπλία σου ως κρυψώνα σου, του Δημήτρη Κατσούλα

Spread the love

Δημήτρης Κατσούλας

Δημήτρης Κατσούλας

Ετήσια συνδρομή: 150 ευρώ Paradise SPA & GYM (εντός Ξενοδοχείου Amilia Mare-Paradise, 4ο χλμ Ρόδου-Καλλιθέας) Xαμάμ, τζακούζι, σάουνα, οργανωμένο γυμναστήριο, pilates, brazilian boost, strong zumba, bodypump. Τηλ: 22410-62481 & 22414-01519

 

Ναι νεαρέ μου, ναι συγκάτοικέ μου, ναι γιατρέ μου, ναι κ. καθηγητά μου, παππού μου, πανέμορφη κοπελιά μου, ναι εσύ που φόρεσες τη μάσκα για να μη φαίνεται το πρόσωπό σου και κρύβεσαι κάτω από εκείνη τη γελοία πλαστική «αρχαιοελληνική»    πανοπλία σου, για σένα μιλάω.

Για σένα μιλάω, που όταν κάποιοι με ξιπασιά και βλαμμένοι στον εγκέφαλο ευτέλιζαν την Μακεδονία τυλίγοντας τα γυμνά κορμιά τους ή τον κ()λ% τους ή τα βουνίσια στήθη τους κάποιες «υπερεθνικόφρονες και πατριώτισσες» καλλονές με την ελληνική σημαία δείχνοντας ταυτόχρονα και τα αχαμνά τους μερικοί «αρκουδιάρηδες» στον φακό, ενώ εσύ από την άλλη μεριά έκανες χάζι με το θέαμα και ανυπομονούσες να ολοκληρωθεί ο χαβαλές με το σύρσιμο του Μπουτάρη καταμεσής της πλατείας. Τα θυμάσαι αυτά; Δεν είναι και μακρινά, νομίζω.

Όταν στην πόλη σου οι νεοναζί έκαιγαν ξενοδοχείο με τα κουρνιασμένα γυναικόπαιδα, εσύ ως δικαιολογία προέβαλες το στερεότυπο: «ναι, αλλά δεν είμαστε όλοι φασίστες!».  Όμως, όμως δεν κουνήθηκες καν από τη θέση σου, δεν έκανες τίποτα απολύτως να τα αποτρέψεις αυτά τα αίσχη, ή άντε τουλάχιστον να τα καταδικάσεις.

Όταν κάποιος αξιοθρήνητος και βλαξ με περικεφαλαία στην Καλαμάτα ξέθαψε από το μπαούλο της γιαγιάς του την πλαστική φορεσιά του Λεωνίδα του Σπαρτιάτη που την είχε μαζί με τα αποκριάτικα, ξανά γέλασες εσύ, αλλά τη δουλειά, σου την έκανε. Όταν λεωφορείο με τους «λάθρους» έκανε επιτόπου στροφή και ουδείς έμαθε ποτέ πού τους άδειασε, κανένας δεν κουνήθηκε από τη θέση του, «έλα μωρέ τώρα, ήσαν που ήσαν καμένοι, εμείς θ’ ασχοληθούμε με αυτούς;», είπες. Άσε που μερικοί όμοιοι σου ένιωσαν και ανακούφιση ταυτοχρόνως εκστομίζοντας (άθελά τους;)  εκείνο το «ας πάνε στην ευχή οι παλιάνθρωποι».

Όταν τα «πρωτοπαλίκαρα» του Μιχαλολιάκου δολοφονούσαν εν ψυχρώ τον Φύσσα, εσύ για να μη μάθει ο γιος σου τα γεγονότα ως είχαν, άρπαξες την ευκαιρία κι άρχισες το κατηχητικό και τη διδαχή «μην ανακατεύεσαι παιδάκι μου με αυτά, όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες, εμένα θα ακούς, μακριά από πορείες και συμπαραστάσεις, κάθισε στο  σπίτι και αγνάντευε μέσα από τα πατζούρια. Από τις χαραμάδες βλέπεις καλύτερα».

Ναι, αλλά να σου θυμίσω (εάν σου έχει διαφύγει), ότι το κοινό είσαι εσύ, κι όλοι αυτοί οι επικίνδυνοι «καραγκιόζηδες» ξέρουν καλά να δίνουν την παράστασή τους. Ξεχνάς τάχα ότι με τη στάση την οποία τηρείς καθίστασαι ο αιμοδότης τους; Ναι, εσύ που κρύβεσαι και δεν μιλάς αλλά τρομοκρατείσαι από το σάρωμα του ιμπεριαλισμού και τον οδυρμό των κατατρεγμένων, δεν κάνεις τίποτα άλλο από το να παρέχεις καταφύγιο στους θύτες, νομίζοντας αφελή μου ότι έτσι τάχα θα κατορθώσεις να αποφύγεις να γίνεις εσύ το θύμα. Πόσο μακριά νυχτωμένος είσαι φουκαρά!

Εάν σου πω ότι «οι πιο σκοτεινές γωνιές στην Κόλαση είναι φυλαγμένες γι αυτούς που διατηρούν την ουδετερότητά τους σε εποχές ηθικής κρίσης» – για ‘κείνους δηλαδή  που μένουν αμέτοχοι στα κοινά – σου θυμίζει τυχόν κάτι αυτό;

Και αν δεν το κατάλαβες, ευθέως να σου το πω: για σένα ειπώθηκε απαθή μου!

Μη τυχόν, μετά από αυτά τα ολίγα κατάλαβες επιτέλους πόσο κοντά σου βρίσκονται οι φασισμοί; Είτε μικροί και ύπουλοι είναι αυτοί, είτε μεγάλοι αλλά τέλεια παραλλαγμένοι και ελλοχεύοντες;

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN 

SHARE
RELATED POSTS
Η τιμητική του βακαλάου!, του Γιώργου Αρκουλή
Το κρίμα στο λαιμό σου, Κλινικάρχα, του Δημήτρη Κατσούλα
Το αιδοίο ως μέτρο σύγκρισης, του Αλέξανδρου Μπέμπη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.