Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ (Το plan b της απευκταίας αποτυχίας) 

—–Όσο κι αν βράζει το πατριωτικό θερμόμετρο στον παράξενο πυρετό του Μακεδονικού, όσα συλλαλητήρια και αν γίνουν με ρομφαίες, μακεδονικά κράνη και ασπίδες, τα βασικά δόγματα της ιστορικής πείρας και τα διδάγματα της λογικής αρνούνται πεισματικά να αλλάξουν.

Οι διεθνείς διαφορές επιλύονται είτε με διαπραγματεύσεις, είτε με πόλεμο. Άλλος τρόπος επίλυσής τους δεν υπάρχει ιστορικά. Όταν ο πόλεμος δεν μπορεί να γίνει, γιατί είναι παράλογος και καμία από τις αντιμαχόμενες πλευρές δεν τον επιθυμεί, και συγχρόνως οι διαπραγματεύσεις αποτυγχάνουν, το αποτέλεσμα είναι προφανές. Διατηρείται στο διηνεκές, και κάθε μέρα που περνά παράγει δίκαιο, η υπάρχουσα κατάσταση. Οι σοφοί Λατίνοι  διέθεταν πάντα στην πυκνή εννοιολογική τους σκευή τον ακριβή όρο. Status quo. Rebus sic stantibus, δηλαδή «Τα πράγματα παραμένουν ως έχουν». To status quo από το 1992 μέχρι σήμερα είναι γνωστό. «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Δεν είναι καν σύνθετη ονομασία, αφού ο περιγραφικός προσδιορισμός της δεν αίρει τον πυρήνα της, που είναι «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ο εθνικός στρουθοκαμηλισμός, η συλλογική παράνοια, όπως έλεγε ο Ράμφος, είναι πρωτοφανής. Διεκδικούμε την σύνθετη ονομασία (πόσες, άραγε, φορές στο παρελθόν την είχαμε απορρίψει;) έχοντας καταπιεί αμάσητη την ονομασία Μακεδονία για 26 χρόνια. Ο αταβισμός της στρουθοκαμήλου είναι παρηγορητικός. Όταν νιώθει κίνδυνο, χώνει το κεφάλι της στην άμμο και εξασφαλίζει την ηρεμία της. Ήδη, εκατό και πλέον χώρες, μεταξύ των οποίων οι Η.Π.Α., μας έχουν γυρίσει την πλάτη αναγνωρίζοντας τη FYROM ως Μακεδονία και θεωρώντας περιφρονητικά το όλο θέμα μια παραξενιά, ένα είδος βίτσιου των Ελλήνων. Αν το status quo διατηρηθεί στο τέλος θα μείνουμε μόνοι με το κεφάλι στην άμμο.

—– Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές για πολλοστή φορά οι διαπραγματεύσεις κλυδωνίζονται. Πάλι κινδυνεύουμε να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων μια ιστορική ευκαιρία και την εύνοια μιας συγκυρίας, που δεν είναι εύκολο να επαναληφθεί. Η Κυβέρνηση έκανε πολύ καλά που μπήκε στη διαδικασία των εντατικών διαπραγματεύσεων. Καμία σημασία δεν έχουν οι θολές και ιδιοτελείς οιμωγές, αριστερές και δεξιές. Το ότι η λύση του θέματος είναι απόλυτα συνυφασμένη με το εθνικό συμφέρον, είναι τόσο προφανές και αυτονόητο, ώστε η σπατάλη μελάνης για τα σχετικά επιχειρήματα θυμίζει κάποιον, που προσπαθεί να σου αναπτύξει με λεπτομέρειες ότι ο ήλιος ανατέλλει από την Ανατολή και όχι από τη Δύση. 70% όμως των Ελλήνων, στις δημοσκοπήσεις, δηλώνει ότι δεν θέλει τη λύση περιπλέκοντας καταλυτικά την όλη κατάσταση. Απέναντι στην «τυραννία της πλειοψηφίας» είναι δύσκολο να αντιτάξεις αντίλογο, γιατί κανένας δεν σε ακούει. Το ανέλυσε υπέροχα ο Γιάννης Καραχισαρίδης σε ένα εμπνευσμένο άρθρο του στο iporta με τίτλο «Ο νέος Διαφωτισμός». Η λογική στην εποχή μας, έγραψε ο Γιάννης, δεν είναι αξίωμα. Είναι διαρκώς αντιμέτωπη με το άλογο και τον παραλογισμό. Πρέπει ανά πάσα στιγμή να αποδεικνύει την υπεροχή της. Τι άλλο να πω;

—– Την υπόθεση περιπλέκει η απίστευτη «μπουνταλοσύνη» της Κυβέρνησης. Είτε υπό πίεση, είτε αυτόβουλα, είτε από ανοησία παραβιάζει στοιχειώδεις διαπραγματευτικούς κανόνες. Κανόνες που είναι γνωστοί και δοκιμασμένοι στην πράξη, σφυρηλατημένοι στην κοινή πείρα αιώνων.

-Οι διαπραγματεύσεις έχουν έναν μόνο τρόπο να πετύχουν και χιλιάδες τρόπους να αποτύχουν. Κάνουν ό,τι μπορούν για να αποτύχουν.

-Οι διαπραγματεύσεις τέτοιου τύπου απαιτούν εθνική συναίνεση. Έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μην υπάρχει εθνική συναίνεση. ‘Έδωσαν την αίσθηση ότι επιχειρούν να παγιδεύσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Με οίηση και αλαζονεία θεώσησαν ότι «όποιος σκάβει το λάκκο του αλλουνού, πέφτει ο άλλος μέσα».

-Αγνόησαν το δόγμα ότι, όταν το ισχυρό μέρος σε μια διαπραγμάτευση προσπαθεί να ταπεινώσει το αδύναμο μέρος, οι διαπραγματεύσεις αποτυγχάνουν. Ας διαβάσουν επ’ αυτού, αν βρουν καιρό, το Θουκυδίδη.

– Αγνόησαν ότι, όταν θέτεις ως προϋπόθεση να αποδεχθεί η άλλη πλευρά κάτι που δεν θα αποδεχόσουν εσύ ο ίδιος, αν ήσουν στη θέση τους, οι διαπραγματεύσεις αποδομούνται και ναυαγούν.

– Στήθηκε ένα ολόκληρο σκηνικό με τη μυθοπλασία των αλλαγών στο σκοπιανό Σύνταγμα και το περίφημο «erga omnes». Εθελοτυφλούμε. Ακόμα κι αν ισχύσει, δεν σημαίνει τίποτα. Λες και μπορείς να πείσεις μέσω μιας διεθνούς συμφωνίας τους Καταλανούς και τους Βάσκους να ονομάζονται Βόρειοι Ισπανοί. Στη γείτονα υπάρχουν άνθρωποι που γεννήθηκαν και γέρασαν με «μακεδονικό» αυτοπροσδιορισμό. Δεν αλλάζει αυτό με την προσθήκη «βόρεια», «άνω», «νέα» κλπ. Ιδίως όταν η Ελλάδα δεν αντέδρασε, όταν έπρεπε να αντιδράσει. Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Τα δάκρυα είναι κροκοδείλια.

—–Το μοναδικό ζήτημα που μας χωρίζει από τους Σκοπιανούς, είναι η διεθνής ονομασία της χώρας τους. Όλα τα άλλα είναι ανούσια, ασήμαντα και άνευ νοήματος.

—–Για την ελληνική Μακεδονία χύθηκε κρουνός προγονικού αίματος. Οι Μακεδονομάχοι πολέμησαν «στους βάλτους» για την εθνική ολοκλήρωση. Χάρις σε αυτό το αίμα, στο οποίο πρέπει να κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ, και στη μετέπειτα συγκυρία και διπλωματική ευστροφία κατοχυρώθηκε η σημερινή ελληνική επικράτεια. Έκτοτε διανύσαμε ένα αιώνα. Η ελληνική Μακεδονία είναι ελληνική. Ουδείς μπορεί να την αμφισβητήσει. Περικλείει γεωγραφικά το σύνολο της αρχαίας κοιτίδας του ελληνικού μακεδονικού πολιτισμού. Η ελληνική Μακεδονία είναι, όμως, ο γεωγραφικός χώρος που βρίσκεται εντός των συνόρων της Ελλάδας. Ως εκεί και ούτε ένα μέτρο παρακεί. Δεν διεκδικούμε το Μοναστήρι, το σημερινό Bitola, το Μορίχοβο, το Κρούσοβο, δεν πάσχουμε από αντίστροφο αλυτρωτισμό. Αν, επομένως, οι βόρειοι γείτονες, όπως τους αποκαλεί τώρα τελευταία ο Τσίπρας, στο πλαίσιο μιας επίπλαστης, αλλά υπαρκτής για αρκετές γενιές, εθνικής παρθενογένεσης θέλουν να μοιραστούν το όνομα Μακεδονία ως δηλωτικό της ευρύτερης ιστορικής γεωγραφίας της και αν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν, το plan b της απευκταίας αποτυχίας πρέπει να είναι η άμεση μετονομασία της δικής μας Μακεδονίας. Μην αιφνιδιάζεστε, είναι απλό.

—–Η Μακεδονία ως γεωγραφική περιοχή της Ελλάδας, αλλά και ως χώρος ιστορικής και πολιτιστικής αναφοράς, πρέπει να μετονομαστεί σε «Ελληνική Μακεδονία». Η διεθνής απόδοση του όρου στα αγγλικά πρέπει να είναι «Hellenic Makethonia» σε πλήρη ηχητική διάκριση από την ονομασία Μασεντόνια (Macedonia) που χρησιμοποιούν οι Σκοπιανοί και οι χώρες που τους αναγνωρίζουν. Αυτοί «Μασεντόνια» και εμείς, ηχητικά, «Μακεδονία». Έτσι, για παράδειγμα, το αεροδρόμιο Μακεδονία θα είναι το αεροδρόμιο «Ελληνική Μακεδονία», η περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας «Περιφέρεια Κεντρικής Ελληνικής Μακεδονίας» κοκ. Η διάκριση, την οποίαν επιδιώκουμε, θα γίνει σταδιακά με αυτοματισμό, γιατί αυτό που έχει σημασία είναι να δηλωθεί διεθνώς η ελληνική ταυτότητα της Μακεδονίας, που γεωγραφικά είναι εντός των συνόρων του Κράτους μας. Από κει και πέρα το τι θα κάνουν οι Σκοπιανοί χάνει το μεγαλύτερο μέρος της σημασίας του. Ιδίως τώρα που σημειώθηκε μια επιμέρους επιτυχία των διαπραγματευτών μας, την οποίαν παρά την εν γένει αδεξιότητά τους, οφείλουμε να την αναγνωρίσουμε. Δεν θα είναι εύκολο να αναστραφεί. Η μικροπολιτική δεν πρέπει να μας κάνει να την υποβαθμίζουμε. Πρόκειται για την επιτυχία της καθαίρεσης από τις σκοπιανές πλατείες, τις οδούς και τα αεροδρόμια των αγαλμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και εν γένει τον απεγκλωβισμό του νεότευκτου αυτού έθνους τουλάχιστον από τον σφετερισμό της αρχαίας ελληνικής Μακεδονίας.

—–Η παραπάνω πρόταση μπορεί να εφαρμοστεί μονομερώς από την Ελλάδα.  Θα διευκολύνει τα μέγιστα την αναζήτηση λύσης, η οποία είναι σε κάθε περίπτωση επιθυμητή. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

—–Το όλο ζήτημα του Μακεδονικού είναι πολύ σοβαρό για να περιπλέκεται σε μικροπολιτικά παιχνίδια, την κύρια ευθύνη των οποίων φέρει αναμφισβήτητα η Κυβέρνηση. Το γεγονός όμως των ευθυνών της Κυβέρνησης δεν αφαιρεί καθόλου την αναγκαιότητα υπευθυνότητας της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ασφαλώς και της ελάσσονος Αντιπολίτευσης. Οι εκτροπές προς τον στείρο εθνικισμό θα εκδικηθούν αμείλικτα όσους τον ενστερνίζονται και τον προωθούν. Αυτό όμως είναι το λιγότερο. Το ουσιώδες είναι ότι θα βλάψουν το εθνικό συμφέρον. Κατά παράδοξο τρόπο θα βλάψουν το εθνικό συμφέρον στο όνομα του εθνικού συμφέροντος.

Σημείωση του iPorta.gr: αξίζει να υπενθυμιστεί ότι η πρόταση του κου Μπιτσαξή στο άρθρο του “Αιχμαλωσία εν καιρώ ειρήνης” έτυχε ευήκοων ώτων από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας  και έγινε πράξη . [δείτε τον κόκκινο σύνδεσμο]

Πάνος Μπιτσαξής

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr