• Η Εφη Αχτσιόγλου, νέα και φέρελπις, να της ζήσει και το μωρό και να χαρεί τη μητρότητα, είπε σε μια συνέντευξη ότι οι κρίσεις είναι προνομιακές περίοδοι για την Αριστερά. Κάπως έτσι αλλά αυτή ήταν η ουσία. Πέσαν να τη φάνε. Αδίκως κατα τη γνώμη μου. Γιατί πράγματι έτσι είναι. Σε περιόδους κρίσης η Αριστερά διεκδικεί προνομιακό λόγο. Να πιστέψει η ίδια και να πείσει ότι υπάρχει διέξοδος. Διέξοδος στηριγμένη όχι σε παλιές και αγκυλωμένες θεωρίες αλλά στην αξιακή βάση της κοινωνικής ευθύνης, της αλληλεγγύης, της δίκαιης κοινωνίας και της ισονομίας. Αυτή είναι ,αν έχει απομείνει κάτι, η ιδεολογική περιουσία της αριστεράς που σχεδόν ουδείς δεν τη θυμάται και η ίδια την έχει παρά καταθέσει στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας».

• Τι θα περίμενε λοιπόν κανείς από την αριστερά στην κρίση που προκάλεσε ο κορωνοϊός για να πείσει και να πιστέψει και η ίδια ότι αποτελεί λύση έστω και εν καιρω. Απλά πράγματα.

–  Να ηγηθεί ενός κινήματος υπέρ του καθολικού εμβολιασμού. Αναδεικνύοντας την αξία της κοινωνικής ευθύνης. Να καταπολεμήσει τις ακροδεξιές συνωμοσιολογίες, τους παπάδες που παρασύρουν το ποίμνιο, τους ανεγκέφαλους γενικώς. Να αντιταχθεί ενεργά στα διάφορα αντικοινωνικά ρεύματα που ναρκοθετούν την προσπάθεια που είναι κυρίως δεξιάς προέλευσης πλην του άφρονος εντατικολόγου Πολάκη και της σπέκουλας στα θολά νερά.

– Να ζητήσει να αναλάβει ευθύνες και όχι να τρέμει μη τυχόν πάει καλά η προσπάθεια. Το ζήτησε, το πήρε και μετά ήρθε η αποστασία πόσο πιο λάθος μπορείς να σκεφτείς.

– Να εξηγήσει ότι τα ατομικά δικαιώματα έχουν ιεράρχηση και προηγούνται τα δικαιώματα των πολλών όταν είναι ζωτικά και κρίσιμα. Όχι να κλείνει το μάτι με μια αφελή πολυσυλλεκτική λογική.

– Να ασκεί κριτική στα λάθη και τις παραλείψεις επισημαίνοντας τι πρέπει να γίνει και όχι να επιχαίρει στις κακοτυχίες και να αντιδρά στους οποίους σωστούς χειρισμούς. Να υποδεικνύει το δίκαιο τρόπο κατανομής των κοινωνικών πόρων και όχι να μάχεται υπέρ του δημοσιονομικού εκτροχιασμού για να εξωθήσει στην αποτυχία της χώρας και νέα μνημόνια.

– Με λίγα λόγια να πείσει ότι μπορεί να ξανακυβερνήσει με όρους οντότητας που σοβαρολογεί. Αντί να λοιδωρεί το επιτελικό κράτος, ασκώντας ασφαλώς κριτική, ας και πει πιο κράτος θέλει αν έχει γνώμη.

Αντ’ αυτών άρτζι, μπούρτζι και λουλάς. Κατα κυριολεξία. Δεν ξέρουν τι λένε δεν ξέρουν τι κάνουν δεν ξέρουν τι θέλουν.

Έτσι η Ν Δ με απόλυτη άνεση, χωρίς αντίπαλο, χωρίς εναλλακτική λύση όσα λάθη και να κάνει μπορεί να επεκτείνεται δεξιά και αριστερά.

Η αριστεροσύνη ως τρόπος θεώρησης του κόσμου και στα παραπάνω και γενικότερα εμφανίζει βαθιά ανεπάρκεια.

Λείπει ένα ιστορικό πρόσημο που ελπίζω κάποια ώρα να το θυμηθεί το ΠΑΣΟΚ. Ο σοσιαλισμός της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατικής παράδοσης. Παρήκμασε αλλά αρχίζει να αφυπνίζεται. Γιατί κατα τα λοιπά η αριστερά ότι προσωνύμιο και αν έχει, εν προκειμενω ριζοσπαστική, στερείται πολιτικού περιεχομένου. Ούτε οι ίδιοι δε μπορούν να σου πουν τι εννοούν κι αν τους ζορίσεις ο καθένας λέει μια άλλη ιστορία.

DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-21:00