Από το μπλογκ του Βαγγέλη

Ευρωπαϊκή Ειρήνη – Pax Europeana, του Βαγγέλη Παυλίδη

Spread the love

Σημείωση για τους νέους αναγνώστες μας: ο διεθνούς εμβέλειας γελοιογράφος Βαγγέλης Παυλίδης απεβίωσε στις 8.04.2018. Η θέση του στην iΠόρτα μας μένει ζωντανή. 

Βαγγέλης Παυλίδης

Αρχείο: 18/10/2012

Έχει ενδιαφέρον το πώς οι λέξεις χάνουν πολλές φορές το νόημά τους.  Σκόπιμα, πολλές φορές, προκειμένου να δημιουργήσουν κατάλληλες εντυπώσεις και συνειρμούς.

Λέμε, ας πούμε, “ανάπτυξη” -και χειροκροτούμε- όταν εννοούμε την στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπων προς όφελος των ολίγων και την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος που οδηγούν τελικά στο αντίθετο αποτέλεσμα, στην υποβάθμιση.

Αφορμή γι αυτά μού’δωσε η λέξη “ειρήνη”, μια λέξη που όλοι ξέρουμε τι θα πεί και που χρησιμοποιούμε με διάφορους τρόπους.  Ακούγοντάς την ο νους πάει κατ’ ευθείαν στον πόλεμο μα υπάρχει για παράδειγμα και “οικογενειακή ειρήνη” ή “εργασιακή ειρήνη”, “πνευματική ειρήνη”, η “εσωτερική ειρήνη”.  Λέμε πως η θάλασσα ή ο καιρός ειρήνεψε και πάει λέγοντας.

Έρχεται τώρα μια Νορβηγική επιτροπή προσωπικοτήτων να απονείμει το βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  Όχι σε κάποιο από τις πολλές εκατοντάδες ή και χιλιάδες πρόσωπα και οργανισμούς που αγωνίζονται μέρα νύχτα στα τέσσερα σημεία της γης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την απελευθέρωση των γυναικών, για το περιβάλλον, για να σταματήσουν τοπικοί πόλεμοι, κάτω απο αντίξοες συνθήκες και κόντρα σε δικτατορικά καθεστώτα.  Όχι, σε κανέναν απ’ αυτούς τους άντρες και τις γυναίκες, μα σε μια ομάδα γραφειοκρατών και τραπεζιτών, καθισμένων στα πολυτελή γραφεία τους στις Βρυξέλλες.

Και αναρωτιέται κανείς για ποια ακριβώς ειρήνη μιλάμε και πώς την υπηρέτησε και εξασφάλισε η ΕΕ. Τι μας λένε οι Νορβηγοί;  Δεν απέτρεψε, βέβαια, η ΕΕ κάποιον πόλεμο ανάμεσα στα κράτη μέλη, αν και αρκετά απο  αυτά μετέχουν με τον μανδύα του ΝΑΤΟ σε “ειρηνευτικούς” πολέμους εδώ κι εκεί.  Αν όμως αυτοί δεν ξέρουν τι λένε, εμείς ξέρουμε πολύ καλά.  Ζήσαμε όλοι μια χρονιά σημαδεμένη από βίαιες διαδηλώσεις ενάντια στη λιτότητα που την έχει εμπνευσθεί και επιβάλλει η ίδια η ΕΕ.  Μια λιτότητα που απειλεί τη σταθερότητα της κάθε μιας χώρας ξεχωριστά και που βάζει σε κίνδυνο την συνοχή της ίδιας της Ένωσης.  Όλοι ζήσαμε μια χρονιά αβεβαιότητας, όπου το βιωτικό επίπεδο των λαών της είναι σε ελεύθερη πτώση (ήδη 16% των Γερμανών και το 33,3% των Ιταλών ζουν στα όρια της φτώχειας, για να μην πούμε για Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία) και που σαν αποτέλεσμα έχει παντού την άνοδο της φασιστικής ακροδεξιάς, του μίσους, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.

Αυτή λοιπόν τη χρονιά της χειρότερης ύφεσης των τελευταίων 80 χρόνων, της συστηματικής αποκαθήλωσης των κατακτήσεων της εργατικής τάξης των τελευταίων 150 χρόνων, της πιο άγριας καταστολής και των ξυλοδαρμών, των φασιστικών επιθέσεων και της αμφισβήτησης της δημοκρατίας, της ανόδου των εθνικισμών, να λοιπόν μια ανεκδιήγητη επιτροπή Νορβηγών να μας ανακοινώσει πως η ΕΕ “προήγε την ειρήνη και την συμφιλίωση, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα”.  Και πως η ΕΕ “αντιπροσωπεύει την αδελφοσύνη των λαών”.

Τι μας λέτε, κύριοι, σε ποιόν κόσμο ζείτε.  Ξέρετε τι γίνεται γύρω σας, κυκλοφορείτε στους δρόμους, εφημερίδες διαβάζετε; Και στο τέλος τέλος τι και ποιους εξυπηρετείτε;

ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΕΙΡΗΝΗΣ
THE NOBEL PEACE PRIZE

It is interesting how words tend many times to lose their actual meaning, often intentionally twisted to serve one’s purposes and goals.

We say, for instance, “development” -and we aplaud- when we actually mean the exploitation of humans and the destruction of our natural environment, eventually leading to the opposite resault: degradation.

It is the word “peace” that brought this up, a word we all know and which can be used in many ways. The first thing that the word brings to mind is war.  But there is also “family peace”, “labor peace”, “spiritual peace”,”peace of mind”.  We are “at peace” with something or other, we say that the sea, the weather, the landscape is peaceful and so on and so forth.

Then, here comes the other day a committee of Norwegian dignitaries to award the Nobel peace prize to the European Union.  Not to any of the many hundreds or thousands of indivituals and organizations that, accross the width and breadth of the globe from N. Corea, to Africa, to the Amazon, have dedicated their lives to the struggle against oppression, dictatorial regimes, the suppression of human rights, the destruction of our environment. Oh, no!  The peace prize went instead to a bunch of beaurocrats and bankers, sitting at their grand offices in Bruxelles!

One wonders then what “peace” might mean to the Norwegian dignitaries and how has the EU served and preserved it.  What are they talking about?  It is not that the EU has averted any wars between its member states, though several of them are actively engaged under the shield of NATO in “peace bringing” wars here and there. Then what?  Well, if they don’t know what they’re talking about, we do.  We have all been through a year marked by violent protests against the EU inspired and imposed austerity.  An austerity that threatens the political stability of each individual country but also the cohesion and unity of the EU itself.  We have all been through a year of uncertainty where the living standard of most Europeans is in free fall (already, 16% of Germans and 33% of Italians are at or below the poverty level, not to speak of Greece, Spain or Portugal).  As a result, we have witnessed  the rise of the Fascist Right, of hatred, of xenophobia and racism.

In this year of the worst recession in 80 years, of the systematic and methodical dismantling of every achievement of the working class in the last 150 years, of repression and police brutality, of the rise of nationalisms, the Nazi attacks and threats to democracy, here comes an indescribable Norwegian committee to praise the Union’s “advancement of peace and reconciliation, democracy and human rights” and to declare that “The work of the EU represents the ‘fraternity of nations’”.

Seriously, gentlemen, which world do you live in?  Are you in contact with your surroundings, do you walk out in the streets, do you read the papers?  And, between us, what is your ultimate goal, who do you serve?

WELCOME TO GREEK ISLANDS RESTAURANT-NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

pavlidiscartoons.com/blog.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Vangelis Pavlidis
Hiroshima, του Βαγγέλη Παυλίδη
MICHELANGELO BUONARROTI, του Βαγγέλη Παυλίδη
Vangelis Pavlidis
Η πρώτη δόση – The first Instalment, του Βαγγέλη Παυλίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.