Ανοιχτή πόρτα Πόρτα στην Πολιτική

Δια-χειριστές δι-χ(αλ)ασμών, του Γιάννη Πανούση

Spread the love
“ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΔΕΚΑ ΠΡΑΞΕΙΣ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙ

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι  on line, με μειλ ή τηλεφωνικά 210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες με παιδικό καρκίνο.

Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ

Αναζητούμε τότε να σταθούμε όρθιοι

από την υπόταση των γεγονότων

Π.Καραβασίλης, Ειρκτή ‘72

Διατυπώνουν θεωρίες συνωμοσίας που δεν επαληθεύονται στη ζωή.

Δεν τολμούν να το αποδεχτούν και να δηλώσουν ότι έκαναν λάθος εκτίμηση γιατί έτσι ανατρέπονται τα αυτοεκπληρούμενα ιδεολογήματά τους πάνω στα οποία χτίζονται ηγεσίες, παρέες, συμφέροντα.

Τί τους μένει λοιπόν;

Απλούστατα να διαδώσουν στα ημέτερα media και στους αφελείς ότι η συνωμοσία υπήρχε αλλά δεν ολοκληρώθηκε διότι την σταμάτησαν οι «αποκαλύψεις τους».

Και στις δύο περιπτώσεις κερδισμένοι.

Αν (έστω και κατά λάθος) «τους βγει» η υπόθεση, είχαν δίκιο.

Αν «δεν τους βγει», πάλι έχουν δίκιο αφού το πρόλαβαν.

Αυτοί οι συλλογισμοί, αυτές οι πρακτικές και νοοτροπίες δεν ξέρω αν μπορεί να εξυπηρετούν  φονταμενταλιστικές δοξασίες ή ψυχολογικές ακροβασίες.

Μήπως όμως στα κόμματα του δεξιο-κεντρο- αριστερού διαφωτισμού αυτά τα τρικ δεν έχουν πλέον νόημα; Μήπως το ιδεολογικό τους ρολόι έχει σταματήσει στα μέσα του 20ου αιώνα;

Δεν βλέπουν τον κίνδυνο η χώρα να διαιρεθεί πάλι δια του δύο. Το πολιτικό σκηνικό έχει γεμίσει πάλι με ήρωες – αντιστασιακούς στην Πανδημιακή συνωμοσία [;] και αντιήρωες – ενδοτικούς στον εμβολιασμό ή σε κυρ-Παντελήδες της τηλεόρασης κι αγωνιστές [;] της πλατείας.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν και στην κοινωνία υπάρχουν και λειτουργούν αυτές οι κάθετες διαχωριστικές γραμμές.

Στην πόλη, στις γειτονιές, στην παρέα ο καθένας (κατα)κρίνει και (κατα)δικάζει τον πλαϊνό του με βάση την υγειονομική ή την αντι-υγειονομική, την ‘επαναστατική’ ή τη συντηρητική άποψή του;

Γκρεμίστηκαν οι φιλίες, έσβησαν οι παιδικές αναμνήσεις, προδόθηκαν οι έρωτες, ξεχάστηκαν τα βάσανα στο στρατό από τις «παληοσειρές», μπήκαν στο περιθώριο οι ποδοσφαιρικές διαφορές, αποδυναμώθηκαν οι τοπικές ιστορίες, διεγράφησαν οι κοινοί κίνδυνοι και η κοινή ζωή των γειτόνων και το μόνο που χαρακτηρίζει τον «άλλον» είναι η [πολιτική του;] ταυτότητα, όπως αυτή προσδι-ορίζεται από τις θέσεις του για τον Κορονοϊό, τα σεξουαλικά σκάνδαλα, τις φυσικές καταστροφές ή τις διάφορες εκδοχές της βίας;

Δεν το πιστεύω. Αντίθετα, παρά τις ιδιαιτερότητές της, η ελληνική κοινωνία ζει και αναπνέει με βάση τα συναισθηματικά αντίβαρα της μπέσας, του φιλότιμου, της συμπαράστασης (ακόμα και στον πεσμένο εχθρό), της υπέρβασης των λαθών και των παθών χωρίς συμψηφισμούς.

Δεν θα μοιάσουμε σ’ αυτούς που μας «πούλησαν», γιατί τότε θα είμαστε εμείς αύριο οι θύτες.

Θα ξεπεράσουμε την κρίση γιατί ονειρευόμαστε (ακόμα) τον όμορφο κόσμο μας κι όχι γιατί θέλουμε να εκδικηθούμε (για πόσο;) τον άσχημο κόσμο των συνωμοσιολόγων, των ψευτο-εξεγερμένων και των κάθε μορφής και είδους φανατικών.

ΥΓ. Μία πληγή που χαμογελά

         είναι ο κόσμος’’ [Κρίτων Αθανασούλης, Άνθρωπε καθημερινέ]

SHARE
RELATED POSTS
Αξίες, αρχές και πατερίτσες, του Κωστή Α.Μακρή
“Συμμαχία Νοτίου Αιγαίου”: Ραντεβού στις κάλπες!
Αλλού είναι ο στόχος τους, του Δημήτρη Κατσούλα

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.