Πάνος Μπιτσαξής

Ο μεταρρυθμισμός είναι μια δύσκολη υπόθεση. Εκτός από τους γνωστούς εχθρούς του, το λαϊκισμό και το συντηρητικό αταβισμό όσων ξεβολεύονται ή αιφνιδιάζονται έχει και εγγενείς αντιπάλους. Ο πρώτος αντίπαλος είναι το γεγονός ότι μια ουσιαστική μεταρρύθμιση αργεί να δείξει τα θετικά αποτελέσματά της και επομένως δεν είναι άμεσα πειστική σε τρέχοντα χρόνο. Ο δεύτερος και πιο σοβαρός αντίπαλος είναι η μεταρρύθμιση να επιχειρείται είτε μαξιμαλιστικά, με βάση αόριστες παραδοχές πολιτικής ορθότητας, είτε κακότεχνα και βιαστικά. Σε αυτήν την τελευταία περίπτωση η μεταρρύθμιση επιστρέφει ως μπούμερανγκ εναντίον του εαυτού της. Αυτοακυρώνεται. Για να γίνουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, ακόμα και όταν η ανάγκη τους είναι προφανής, δεν αρκεί απλώς να το θέλεις, πρέπει να έχεις την απαραίτητη πολιτική δύναμη, να υπάρχει σχετική ωρίμανση των συνθηκών και συναίνεση, αλλά πρώτα και κυρίως να ξέρεις πως θα τις κάνεις. Να έχεις τη τεχνογνωσία της μεταρρύθμισης. Στις καίριες μεταρρυθμίσεις ο ερασιτεχνισμός και η προχειρότητα είναι ασυγχώρητες.

Στη χώρα μας η έννοια της μεταρρύθμισης έχει σε μεγάλο βαθμό στρεβλωθεί. Έγινε συνώνυμο με το φόβητρο. Για την πλειονότητα, μεταρρύθμιση σημαίνει, απλά και λαϊκά, να σου κόβουν το μισθό και τη σύνταξη. Το Ποτάμι ενώ μπόλιασε το πολιτικό σύστημα με τον εκσυγχρονιστικό, μεταρρυθμιστικό πολιτικό του λόγο έγινε θύμα της ίδιας της επιτυχίας του. Όλοι άρχισαν να μιλούν για μεταρρυθμίσεις χωρίς να το εννοούν. Ο λόγος και η πράξεις τους ακύρωνε τις επαγγελίες. Έτσι η σύνδεση των μεταρρυθμίσεων με την προοπτική της  συλλογικής ευημερίας δεν μπόρεσε να γίνει πειστικά και στην καλύτερη περίπτωση εμφανιζόταν ως τοπίο στην ομίχλη.

ΓΟΝΕΑΣ Α και ΓΟΝΕΑΣ Β; Περιδιαβάζοντας στο διαδίκτυο παρακολουθώ χαμογελώντας τον σχεδόν καθολικό σαρκασμό και την αναβλύζουσα διακωμώδηση. Το ενδιαφέρον είναι ότι μεταξύ άλλων τη συζήτηση τροφοδότησε και δήλωση του προέδρου των ομοφύλων γονέων της Γαλλίας, ο οποίος περίπου είπε το εξής. «Καλό είναι το μέτρο αλλά θα δημιουργήσει προβλήματα διαπληκτισμών και διαφωνιών για το ποιος γονέας είναι ο α και το ποιος γονέας είναι ο β». Η περίπτωση αυτής της ρύθμισης δείχνει καθαρά το πόσο μπορεί μια εσφαλμένη ενέργεια να θέτει εν αμφιβόλω, στο όνομα του μαξιμαλισμού της πολιτικής ορθότητας, μια πολύ σοβαρή υπόθεση όπως είναι τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών, ανεξάρτητα από τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και το φύλο. Μια υπόθεση για την οποία δόθηκαν μεγάλες μάχες ενάντια στις προκαταλήψεις και το ρατσισμό. Η κατοχύρωση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, η καταπολέμηση των διακρίσεων δεν μπορεί να σημαίνουν άμβλυνση των δικαιωμάτων της πλειονότητας. Εκτός από το γεγονός ότι στην περίπτωση οποιασδήποτε ειδικής κατάστασης θα μπορούσε να αναφέρεται απλά η ένδειξη «γονείς» και να συμπληρώνεται με δυο ονόματα, είναι αδιανόητο να τίθεται εκποδών η έννοια του πατέρα και της μητέρας. Ο πατέρας δεν είναι γονέας α, ούτε η μητέρα γονέας β και προφανώς ο παππούς δεν είναι γονέας α του γονέα α και η γιαγιά γονέας β του γονέα β. Ας αφήσουμε δε το ενδεχόμενο των μονογονεϊκών οικογενειών για τις οποίες δεν ξέρω τι ακριβώς έχει αποφασιστεί. Αυτά είναι ερασιτεχνισμοί γραφειοκρατών που δεν έχουν σχέση με την πραγματική ζωή και στην κατάληξή τους ναρκοθετούν τη σημασία της ουσίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι άλλο πράγμα η ελευθερία των ιδιωτικών επιλογών και άλλο πράγμα οι νομικοί κανόνες. Οι νομικοί κανόνες είναι ιδιαιτέρα ευαίσθητο και λεπτό ζήτημα που απαιτεί προσεκτική και εξαιρετικά σοβαρή στάθμιση των κοινωνικών παραμέτρων. Οι κανόνες για παράδειγμα του οικογενειακού δικαίου είναι ακόμα υποχρεωτικοί. Αν κάποιος θέλει να παντρευτεί συγχρόνως τέσσερεις γυναίκες, ή κάποια τέσσερεις άντρες δυστυχώς νομικά θα παραμείνουν ακάλυπτοι. Η κάθε ανθρώπινη ιδιαιτερότητα δεν είναι απαραίτητα και δεκτική αντίστοιχων νομικών ρυθμίσεων. Οι νομικές ρυθμίσεις καλύπτουν περιπτώσεις που έχουν ως απαραίτητο όρο τη σχετική ωρίμανση των συνθηκών. Προφανώς η ροή της ανθρώπινης ιστορίας είναι αέναη. Είδαμε πρόσφατα ότι μετά την κατοχύρωση της ελευθερίας καθορισμού ταυτότητας φύλου βρέθηκε κάποιος που είπε ότι δεν τον εκφράζει ούτε το αρσενικό ούτε το θηλυκό, αλλά επιθυμεί να προσδιοριστεί ως ουδέτερο. Δυστυχώς δεν μπορεί να είναι όλοι ταυτόχρονα και εφ’ όλης της ύλης ευχαριστημένοι.

Προς το παρόν εγώ επιμένω. Όνομα πατρός Ευάγγελος και όνομα μητρός Ελένη. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να τους ξεχωρίσω σε α και β. Βιολογικά, αλλά πρώτα και κυρίως συναισθηματικά, ήταν και οι δύο α. Επίσης, συμπονώ αλλά δεν μπορώ να βρω νομική λύση για την κληρονόμο γάτα Choupette του γνωστού σχεδιαστή μόδας Karl Lagerferd αν αληθεύει ότι της άφησε με διαθήκη εκατόν πενήντα εκατομμύρια ευρώ. Ελπίζω ότι θα αρκεστεί στις δύο κομμώτριες και μία μασέζ που έχουν προσληφθεί για να την περιποιούνται. Αν και είμαι υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ζώων δεν μπορώ να προτείνω να αποκτήσουν νομικά την ιδιότητα του κληρονόμου.

2 Μαρτίου 2019

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr