Κωστής Μακρής

Νομίζω ότι όταν «πανηγυρίζεις» για την κατάληψη/«Άλωση» κάποιου πράγματος (εδάφους, Πόλεως ή μνημείου), μπορεί και να θυμίζεις στον κόσμο (ή και στον εαυτό σου ― όπως θα έπρεπε) ότι κάποτε δεν σου ανήκε.

Και ίσως να μη σου ανήκει ―ουσιαστικά― ποτέ, αν δεν το/τα τιμάς και το/τα σέβεσαι.

Οπότε, θα πρέπει απλώς να το/τα προσέχεις και να το/τα φροντίζεις για τις επόμενες γενιές ανθρώπων που ακόμα δεν ξέρεις με απόλυτη βεβαιότητα τίνων απόγονοι θα είναι.

Κάτι ανάλογο με τη ρήση του αυτόχθονα “Αμερικανού” που έλεγε ότι η Γη δεν μας ανήκει αλλά την προσέχουμε, την τιμούμε και τη φροντίζουμε για να τη βρουν αλώβητη τα παιδιά και τα εγγόνια των ανθρώπων.

30 Μαΐου 2020

Η είδηση:

Αν και η Τουρκία βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης ο Ερντογάν έστησε «σόου» με ψεύτικο τείχος και ανάγνωση αποσπασμάτων από το Κοράνι στην Αγιά Σοφιά

Για χώρα που βρίσκεται ενώπιον πτώχευσης, η Τουρκία δεν φάνηκε να τσιγκουνεύεται τα χρήματα για τους εορτασμούς της 567ης επετείου της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης.

Αντιθέτως. Panem et circenses, ή αλλιώς «άρτον και θεάματα» προσέφερε πλουσιοπάροχα ο Ταγίπ Ερντογάν στο ακροατήριό του, εργαλειοποιώντας για ακόμα μία φορά την ιστορία, με σκοπό να προωθήσει τη νεο-οθωμανική ατζέντα του, αλλά και να στηρίξει την κλυδωνιζόμενη δημοφιλία του.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr