Τζίνα Δαβιλά

Ο κος Αντώνης Καμπουράκης είναι αξιαγάπητος, γενναιόδωρος, επιτυχημένος επιχειρηματίας, Πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου και τέως Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων. Οι διοργανώσεις του Αντώνη στο ξενοδοχείο του το Rodos Palace έχουν αφήσει εποχή σε κάθε επίπεδο. Επιτυχημένος προσωπικά και κοινωνικά, έχει ανάγκη να αναλάβει το τιμόνι της Δημαρχίας Ρόδου;

Όχι. Ο ρόλος του Δημάρχου είναι να βρίσκεται παντού εκτός από τις επιχειρήσεις του.  Μπορεί να ο κάνει ο αρχοντικός  Αντώνης μας αυτό;

Μπορεί να πάρει σβάρνα τα πανηγύρια και τις τοπικές διοργανώσεις των χωριών της Ρόδου;

Μπορεί να επισκεφθεί τον καταυλισμό των τσιγγάνων;

Μπορεί να ανοίξει το γραφείο του για να τον επισκέπτεται ο κόσμος; Γιατί οι πόρτες σε Δημαρχεία και Περιφέρειες επιβάλλεται να είναι ανοικτές.

Μπορεί να παρακολουθεί τα 8.000 θέματα που απαιτείται καθημερινά να ελέγχονται, χωρίς διάλειμμα, χωρίς διακοπές, με καθαρό και νηφάλιο νου; Από τις κατολισθήσεις και τις πλημμύρες μέχρι τις διακοπές ηλεκτροδότησης και τα εμπόδια που μπαίνουν από το κεντρικό κράτος;

Μπορεί να αφήσει την πολυτελή ζωή του και να κατέβει στα ρέματα και στα γκρεμίσματα αν χρειαστεί; Γιατί θα χρειαστεί. Διότι η Δημαρχία θέλει υπόδημα ορειβασίας και ετοιμότητα. Δεν μπορεί τα πεζοδρόμια να είναι ο στόχος ενός Δημάρχου. Δεν αρκούν οι καλές προθέσεις για την Δημαρχιακή εκλογή. Χρειάζονται ψυχραιμία, ευγένεια, επικοινωνία, ευελιξία, αμεσότητα, ετοιμότητα, ταπεινότητα, εργατικότητα και απόσταση από απολαύσεις κάθε είδους. Αυτά με το καλημέρα σας. Γιατί η συνέχεια απαιτεί πολλά περισσότερα.

Μπορεί να κάνει τα παραπάνω κι άλλα πολλαπλάσια ο κος Καμπουράκης; Μπορεί να είναι 20 ώρες το εικοσιτετράωρο στο Δημαρχείο δουλεύοντας; Ίσως να μπορεί, αλλά δεν του ταιριάζει. Γιατί άλλο επιχείρηση και άλλο Αυτοδιοίκηση. 

Γιατί ο Δήμαρχος για να είναι άριστος Δήμαρχος οφείλει να εγκαταλείψει τη χλιδή και να γίνει υπηρέτης. Αυτό απαιτεί θάρρος .

Τη διεκδίκηση της δημαρχιακής αρχής  για τον Αντώνη Καμπουράκη την παρομοιάζω με τη φράση «από Δήμαρχος κλητήρας». Ο κος Καμπουράκης είναι γεννημένος για άλλα εντυπωσιακά, πολυτελή, λαμπερά πράγματα και όχι για Δήμαρχος. Υποβαθμίζεται. Δεν σχολιάζω καν την απουσία του από την αυτοδιοίκηση. Άλλο να προεδρεύεις και να αριστεύεις στον τομέα που εκπροσωπείς και άλλο να μπαίνεις στον κόσμο της Αυτοδιοίκησης που απαιτεί συγκρούσεις με τον μέχρι πρότινος συμπολίτη σου που ζητεί τα παράλογα.  Με άκομψο συχνά τρόπο, με σκληρή και αγενή γλώσσα. Ξέρεις τι είναι, Αντώνη μου, να σε σχολιάζει δημόσια ο κάθε αστοιχείωτος, εμπαθής και αγράμματος επειδή δεν του έκοψες το δέντρο από το πεζοδρόμιο προτού οι ρίζες του σπάσουν τις πλάκες ή επειδή το έκοψες και του στέρησες την σκιά του αυτοκινήτου του;

Μα το μεγαλύτερο έγκλημα για την λαμπερή προσωπικότητα του Αντώνη Καμπουράκη ήταν το πρωτοσέλιδο σκίτσο ροδιακής εφημερίδας. Στο Δημαρχείο ο Αντώνης μας και στην Περιφέρεια ο αποτυχημένος πολιτικά Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος με το υψωμένο δάκτυλο υπόδειξης και αλαζονείας. Και από κάτω το πλήθος ταπεινό και σε σμίκρυνση και ένας ρακένδυτος πολίτης που τρέχει να σωθεί. Από τι άραγε; Από το μένος του κου Χατζημάρκου;

Κανείς άλλος πολιτικός στο Νότιο Αιγαίο δεν το’χει κάνει αυτό ποτέ στα χρονικά: να ζητήσει και να πετύχει την αυτόφωρη σύλληψη δημοσιογράφου επειδή τον κρίνει αυστηρά. Το έκανε πρώτος ο πρωταθλητής Γιώργος Χατζημάρκος. Βούϊξε το πανελλήνιο για την αφεντιά του, μα κυρίως η τοπική κοινωνία της Ρόδου: «Και δίκιο να είχε, δεν έπρεπε να το διανοηθεί»  ομολογούν κατ’ ιδίαν οι πολίτες. Αυτό μου λένε, αυτό γράφω. Θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη στην οποία εμπιστοσύνη έχω, αφού υπενθυμίσω ότι σαν από μηχανής Θεός μετά την σύλληψή μου αλλά και την δικαστική αγωγή εναντίον μου από τον Γ.Χατζημάρκο οι συγκυρίες έφεραν  στο προσκήνιο δικαστικές αποφάσεις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που αθωώνουν τους δημοσιογράφους-δημοσιολόγους από μηνύσεις, όταν αρθρογραφούν για πολιτικά πρόσωπα. «Δεν είναι συκοφαντική δυσφήμηση, αλλά κριτική αναγκαία και νόμιμη» κρίνουν.

Τι θέλει, λοιπόν, ο αγαπητός στον κόσμο Αντώνης Καμπουράκης; Να ταυτιστεί με τον απύθμενα εγωπαθή κι αυτοκαταστροφικό Γιώργο Χατζημάρκο;  Ο πνιγμένος όμως από τα μαλλιά του πιάνεται. Μικρός τόπος η Ρόδος και όλοι ξέρουν το παρόν, μα κυρίως το παρελθόν του καθενός.Ο Γ.Χατζημάρκος άδραξε της ευκαιρίας να οικειοποιηθεί την συμμετοχή του κου Καμπουράκη στην υποψηφιότητα για τον Δήμο Ρόδου με τρόπο άκομψο, ακαλαίσθητο, σκληρό για τον κο Καμπουράκη.

Τον τελευταίο μήνα  ο Γιώργος Χατζημάρκος εκτός από την παρουσίαση υποψηφίων του- ατόμων μικρής εγνωσμένης δυναμικής – με ψηφοδέλτιο καταπονημένο και λαβωμένο αφού οι σύμβουλοί του τόν εγκατέλειψαν ή τους έδιωξε, προσπαθεί να παρουσιάσει έργο τεσσάρων χρόνων και καμαρώνει για παράδοση έργων που έχει υπογράψει η προηγούμενη περιφερειακή αρχή του κου Γιάννη Μαχαιρίδη και ολοκληρώνονται επί θητείας Χατζημάρκου. Επιτυχία του Γ. Χατζημάρκου, ολοκληρωτικά είναι οι πέντε τόνοι πατάτας Νάξου. Κανείς, όμως, δεν επισκέφθηκε τη Νάξο για την πατάτα της, ούτε τη Ρόδο για την γιορτή λοπιού, ούτε τη Σάλακο για τα γιαπράκια της. Άρα τουριστικά ο κος Χατζημάρκος για μια τετραετία απέτυχε. Σαν κροτίδες και βεγγαλικά έσκαγαν οι υπερφίαλες δηλώσεις του για τα υδροπλάνα , αλλά από το 2015 υδατοδρόμια δεν έγιναν, υδροπλάνα δεν υπάρχουν. Οφείλει να απαντήσει γιατί.

Όπως οφείλει να απαντήσει για τις υπεραμοιβές συνεργατών του, πού πάει, τι (3.906 ευρώ μηνιαίως σε συγκεκριμένη δημοσιογράφο, 6.634,46 σε πρόσωπο του γραφείου του κ.λπ.). Καμία απάντηση δεν έχει δώσει για χρήματα δικά σας, δικά μας, του ΕΣΠΑ.

Και αφού έχει αποτύχει χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι οι ψηφοφόροι άλλα του υπόσχονται και άλλα θα κάνουν – ποιος θα αντιπαρατεθεί με διάλογο ή να φέρει αντιρρήσεις σε Περιφερειάρχη που καταδιώκει δημοσιογράφο επειδή δεν μπορεί να τον φιμώσει;- για να ολοκληρώσει την αποτυχία του καλεί κοντά του τον επιτυχημένο επαγγελματικά και αξιαγάπητο κο Αντώνη Καμπουράκη. Με ένα σκίτσο συμφορά. Ούτε καν αυτοσαρκαστικό. Απλώς αυτοακυρωτικό.  Σκίτσο που αδικεί την ροδιακή κοινωνία, μα κυρίως τον κο Καμπουράκη. Γιατί ποιος θέλει για Δήμαρχο και Περιφερειάρχη του τόπου του δυο ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται σε τεράστιες διαστάσεις σε σχέση με τους πολίτες; Ποιος; Οι πολίτες θέλουν ανθρώπους με καταδεκτικότητα. Στο σκίτσο δεν ν υπάρχει ίχνος αυτοσαρκασμού. Γιατί όποιος αυτοσαρκάζεται δεν κάνει αγωγές, μηνύσεις και αυτόφωρες συλλήψεις  δημοσιογράφου, όπως έκανε προ εξαμήνου εναντίον μου ο κος Γ.Χατζημάρκος, ο περιφερειάρχης Ν.Αιγαίου. Η συμπόρευση Χατζημάρκου-Καμπουράκη όπως φημολογήθηκε το προηγούμενο διάστημα και επιβεβαιώθηκε από το σκίτσο είναι προσβλητική για τον κο Αντώνη Καμπουράκη. Τον άνθρωπο έξω καρδιά, τον πιο φιλόξενο και γενναιόδωρο οικοδεσπότη της Ρόδου.

Από καρδιάς εύχομαι καλό κι έντιμο αγώνα στον αξιαγάπητο κο Αντώνη Καμπουράκη. Μακάρι να μπορούσα το ίδιο να πω και για τον συμπορευόμενό του. Ευτυχώς, ο Θεός αγαπάει το Νότιο Αιγαίο και μας έφερε στη ζωή μας την λαμπρή προσωπικότητα του κου Μανώλη Γλυνού. Αλλά η παρουσία του κου Γλυνού στην Αυτοδιοίκηση δεν εξαντλείται σε δυο αράδες. Τόσο ως ηγετικής φυσιογνωμίας, όσο και ως ανθρώπινης ποιότητας. _

Σημείωση: το σκίτσο εκτός από την έντυπη διανομή αναπαράχθηκε και στο διαδίκτυο.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

The article expresses the views of the author      

iPorta.gr