Πόρτα στην Πολιτική

(Αν)ασφάλεια στην Εργασία, του Κώστα Αρβανίτη

Spread the love

Ο Κώστας Αρβανίτης  είναι Δημοσιογράφος, Ευρωβουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

 

 

Δήλωση του Ευρωβουλευτή ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία – GUE/NGL & αναπληρωματικού μέλους της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL) του ΕΚ, Κώστα Αρβανίτη για την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας κ Ασφάλειας στην Εργασία:

Αθήνα – 28 Απριλίου 2020

 

 Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία. Η μέρα αυτή έχει τις ρίζες της στη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Εργατών, που γιορτάζεται την ίδια ημερομηνία από το 1984. Η μέρα αυτή μας θυμίζει τον μακρύ δρόμο που έχουμε ακόμη να διανύσουμε για την διασφάλιση του θεμελιώδους δικαιώματος των εργαζομένων στην ασφαλή εργασία.

Τα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας θα έφερναν τον οποιονδήποτε σε αμηχανία:

2.000.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από εργατικά ατυχήματα και ασθένειες που σχετίζονται με τον επαγγελματικό τους χώρο.

Αυτό σημαίνει 6000 θανάτους κάθε μέρα.

Έναν νεκρό κάθε 15 δευτερόλεπτα.

Το αίτημα των εργαζομένων για ασφαλή εργασία θα εξακολουθούσε, λοιπόν, να είναι επίκαιρο, ακόμη κι αν δεν αντιμετωπίζαμε μία πρωτοφανών διαστάσεων πανδημία. Οι τωρινές συνθήκες όμως, μας αναγκάζουν να εστιάσουμε στους μαχητές της πρώτης γραμμής· όλους αυτούς που, στο όνομα του κοινωνικού συνόλου, εκθέτουν τον εαυτό τους σε μεγάλο κίνδυνο.

Πράγματι, υπάρχει μία μερίδα εργαζομένων – από αυτούς που δεν έχουν περάσει σε καθεστώς αναστολής εργασίας ή και απολυθεί– που μπορούν να δουλεύουν μέσω τηλεργασίας από την ασφάλεια του σπιτιού τους.

Δεν έχουν όλοι όμως αυτή τη δυνατότητα.

Κάποιοι συνεχίζουν να εργάζονται, γιατί χωρίς αυτούς οι κοινωνίες μας θα παρέλυαν.

Οι εργαζόμενοι σε σούπερ μάρκετ, οι διανομείς, οι εργαζόμενοι σε συνεργεία.

Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα.

Οι φαρμακοποιοί.

Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό.

Οι ήρωες της καθημερινότητας, για τους οποίους η κυβερνητική έγνοια εξαντλήθηκε σε μπαλκονάτες επευφημίες, εξακολουθούν να εξαναγκάζονται σε επισφαλή εργασία· σε καθημερινή έκθεση στον κίνδυνο χωρίς προστατευτικό εξοπλισμό και με εξαντλητικά ωράρια που καταπονούν τον οργανισμό τους.

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία, σε συνθήκες πανδημίας, καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την έγκαιρη δράση του Κράτους, του Κοινωνικού Κράτους – η σημασία του οποίου κατέστη τόσο πρόδηλη τις τελευταίες εβδομάδες – ώστε να διασφαλιστούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων.

Χωρίς φανφάρες και χειροκροτήματα. Χωρίς διαφημιστικές ευχαριστίες.

Με ειλικρινή ευγνωμοσύνη και έμπρακτη στήριξη.

Ουσιαστικά. Όχι επικοινωνιακά.

 

 

SHARE
RELATED POSTS
Ανασχηματισμός puzzle, του Γιώργου Σαράφογλου
Ξεκούρδιστη κυβέρνηση σε ρόλο υπηρεσιακής, του Γιάννη Σιδέρη
Γιατί στηρίζω το ΜέΡΑ25, του Δρ Χρήστου Πιτέλη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.