Ανοιχτή πόρτα ΕΥ ΖΗΝ

Αγρίμι, της Ελένης Χατζηπέτρου

Spread the love

Αναβοσβήνουνε τα φώτα σε μαγεύουν

Με μια αφέλεια παιδική θες να τα πιάσεις˙

Τώρα που όλα τα ζητάς, ξεχνάς τι απομένουν

Και ξεκινάς χωρίς να ξέρεις πού θα φθάσεις.

 

Κοιτάζεις στα χαμένα, δεν ορίζεις

ποτέ  σαν να μην είδες σταυροδρόμι.

Αγρίμι, που το δάσος σου γνωρίζεις,

μα ξένη μοιάζει η άσφαλτος κι οι δρόμοι.

 

Τα βήματα σου θέλεις να μετρήσεις,

ένα δειλά κάνεις μπροστά, και δύο πίσω.

Τα ίχνη σου νομίζεις πως αν σβήσεις

Τρόπο δεν θάχω μυστικό ν΄ ακολουθήσω.

 

Ήλιος και αγέρας σου μπερδεύουν την οσμή

φωνές ακούς˙ εκεί άκουγες ποτάμια.

Ποιος  είπε πως δική σου ειν’ όλη η γη;

Αν θα ζυγίσεις την χαρά, δυο φύρα δράμια.

Είναι η στιγμή που πρέπει να χωρίσεις

σημαντικά, ασήμαντα, και πάθη.

Μπροστά θα πας; ή πίσω θα γυρίσεις;

πάντα στα δύσκολα σε ρίχνουνε τα λάθη.

 

Τρέξε, κουνήσου! Δεν κατάλαβες ακόμα;

Ο μόνος ύπουλος εχθρός ο εαυτός σου!

‘Η παραδίνεσαι σ’ αυτόν ψυχή και σώμα,

ή τον κρατάς να μείνει πάντα σύμμαχός σου.

 

Η Ελένη Χατζηπέτρου  είναι επίτιμο μέλος της ΔΕΕΛ καθώς και επίτιμο μέλος της Ακαδημίας της Φλωρεντίας. Ενδιαφέροντα: Ποιητικές συλλογές, πεζά κείμενα, λογοτεχνικά κείμενα, ζωγραφική.

SHARE
RELATED POSTS
Βαγγέλης Παυλίδης: Με τη μεγάλη καρδιά ενός Γαργαντούα και το πάθος ονείρων ενός Δον Κιχώτη, του Μάνου Κοντολέων
Kostis A. Makris
Ας ευθυμήσουμε: ο Γκρινιάρης, του Κωστή Α. Μακρή
Οι προτεραιότητες του Ποταμιού για τη χώρα και την Ευρώπη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.