Ανοιχτή πόρτα Πόρτα στην Πολιτική

Ένας πρώτος απολογισμός των lockdowns, του Γιάννη Πανούση

Spread the love

Ο  Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ

Catering-Συνέδρια-Γάμοι-Βαπτίσεις-Εκδηλώσεις

                                 Αποστόλου Παύλου 5085133, Ρόδος 2241069007
                                  Λεωφ. Ελευθερίας 24, 85104, Ρόδος 2241005085
                                  3ο χλμ Ρόδου-Λίνδου, 85132, Ρόδος 2241005080
                                  Βενετοκλέων 37, 85132, Ρόδος 2241037957
                                  Πηγές Καλλιθέας, 85150, Ρόδος 2241037090

Pane di capo στις Πηγές Καλλιθέας-

H ήττα απαιτεί ζευγάρια

Κανείς ποτέ δεν ηττήθηκε κατά μόνας

Κώστας Ταβουλτσίδης, Βάκχαι

Ο θυμικός και συναισθηματικός ανορθολογισμός των νεοελλήνων, με το φόβο και την άγνοια να κυριαρχούν στις αποφάσεις, με την αδυναμία σύγκρισης και σύγκρουσης υπο-θέσεων, με τις δοξασίες να ‘επιστημονικοποιούνται’ και τους αρνητές της επιστήμης [πολιτικούς και πολίτες] ν’αναλαμβάνουν ρόλους μάγων και μάντεων, με τις προβλέψεις να εκλαμβάνονται σαν προφητείες, καταλήγει στο ν’αναζητείται ματαίως ο καθαρός λόγος και ο κριτικός έλεγχος.

Η πολιτική [sic]διάσταση της αλήθειας[δίχως ερευνητικό ή κοινωνικοηθικό έρεισμα και περιεχόμενο]καθίσταται στην πορεία αντιδραστική, καθώς δεν διαθέτει στέρεα θεμέλια γνώσης και κινείται με τη μέθοδο “της δοκιμής και πλάνης”.

Η αντιθετική και αντιφατική άρνηση σκοπού και μέσων με ακατάληπτη επιχειρηματολογία δεν αναδεικνύει κάποιον οραματικό πολιτικό ή επιστήμονα,αλλά εμφανίζει φανατικούς υποστηρικτές της απόλυτης ειδικής αυθεντίας [sic], οι οποίοι διατείνονται ότι κατέχουν –εξ αποκαλύψεως;-την Αλήθεια.

Ανάμεσα στην κατανόηση της αιτιότητας και την ορθολογική εξήγηση δια-μεσολαβεί η προπαγάνδα [κάθε είδους και σκοπιμότητας], η οποία επιχειρεί να δώσει νόημα και σημασία στις αποστασιοποιημένες άκριτες επιλογές. Η όποια όμως ερμηνεία χρήζει αποδείξεων και δεν αρκείται στον ιδεολογικό ‘κοπανιστό αέρα’ απλοϊκών εμπειρισμών.  Η γνώση δεν είναι ακτιβισμός, ούτε προκύπτει από συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις.Μπορεί  ‘το παίγνιον της επιστήμης’ [Πόππερ] να μην έχει προβλέψιμο τέλος [κυρίως λόγω της ανοικτότητας και της αλλαγής παραδειγμάτων], αλλά δεν αφίσταται της ελλογότητας [reasonableness], ούτε εμπλέκεται σε βολικούς μύθους νέας κανονικότητας. Οι αναστοχασμοί που αναφέρονται στις σχέσεις τυχαιότητας/αναγκαιότητας/απροσδιοριστίας δεν πρέπει να μας οδηγούν σε καχυποψίες ή σε απόρριψη της Επιστήμης, αλλά να μας καθοδηγήσουν σε νέους δρόμους διαχείρισης της προβληματικής κατάστασης την οποία αντιμετωπίζουμε και να μας φωτίσουν να επιλέξουμε την ορθότερη από τις πολλές προσφερόμενες λύσεις.

Οι ελεύθερα επιλεγόμενες πράξεις μας έχουν συνέπειες τις οποίες [εκόντες/άκοντες] οφείλουμε ν’αποδεχτούμε. “Μάγκες” σε διπλό ταμπλό δεν είναι μάγκες αλλά κατεργαραίοι. Εκείνοι δηλαδή που δεν κάνουν το εμβόλιο διότι [πιστεύουν ότι] θα μείνουν υγιείς αφού το έκαναν οι υπόλοιποι[που κατά τη γνώμη τους είναι “χρήσιμοι ηλίθιοι’”και πειραματόζωα], εάν κι εφόσον προσβληθούν δεν πρέπει ν’αναζητούν αλλού κάποια άλλα εξιλαστήρια θύματα πέραν των εαυτών τους.Δεν θ’αναφερθώ στην αυτονόητη προσωπική ευθύνη ,αλλά στην εξίσου αυτονόητη ανάληψη προσωπικού ρίσκου για το κακό που μπορεί η στάση μας να προκαλέσει σ’εμάς τους ίδιους [βραδυφλεγής οιονεί- αυτοκτονία] και στους τρίτους[συγγενείς και φίλους]. Δεν πρέπει πάντως το επιχείρημα της ανευθυνότητας [που τους καταλογίζει η Πολιτεία και η κοινωνία] να εκλαμβάνεται από τους αρνητές σαν τεκμήριο συγγνωστού ακαταλόγιστου.

Αν κάναμε κάποιον πρώτο απολογισμό του εγκλεισμού μας, συμπεριλαμβανόμενου και του φόβου επανεγκλεισμού το φθινόπωρο/χειμώνα, εκτός από τα πολιτικά και υγειονομικά συμπεράσματα τα οποία θα βγάζαμε, ένα θα ήταν το ηθικοκοινωνικό δίδαγμα:ο ανορθολογισμός , ο λαϊκισμός και ο ατομικισμός συγκροτούν ένα εύφλεκτο κι επικίνδυνο κοκτέϊλ για εκ-ρήξεις που είναι πιθανόν να προξενήσουν την εμφάνιση ακραίων κομμάτων και να πυροδοτήσουν συμπεριφορικές διαπροσωπικές ακρότητες.Ας το προσέξουν αυτό όσοι κραυγάζουν, ένθεν/κακείθεν για να κερδίσουν ψήφους θανάτου κι όχι ζωής.

ΥΓ.’’Λιάζονται τα ‘αν’ και τα ΄θα’

και ξεβιδώνουν σιγά σιγά τις μέρες μας’’[Λίλη Ντίνα, Βεστιάριο σιωπής]

SHARE
RELATED POSTS
Το μήνυμα της ημέρας: Μένουμε Σπίτι. Ζούμε Υπεύθυνα. Με iPorta.gr.
Στράτος Καρίκης: “Δήμος με ανθρώπινο και κοινωνικό πρόσωπο.”
“Locked-out”!, by George Sarafoglou – του Γιώργου Σαράφογλου

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.