DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-22:00

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

Catering-Συνέδρια-Γάμοι-Βαπτίσεις-Εκδηλώσεις

Απ.Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στ.Διαγόρας)-Ρόδου-Λίνδου (ΙΚΑ)-Λεωφ.Κρεμαστής-Πηγές Καλλιθέας (Μάϊος-Οκτώβριος)

Πάνος Μπιτσαξής

• Πλησιάζει η ώρα της-υποτίθεται- άτυπης πενταμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό.Οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις ,οι δύο «κοινότητες»,υπό την εποπτεία του ΓΓ των Ηνωμενων Εθνών, παρούσης με υποβαθμισμένο ρόλο (κατ’ απαίτηση της Τουρκιας) της ΕΕ.Δυστυχώς η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε στα χιονισμένα βουνά της Ελβετίας στο γραφικό Κραν Μοντανά. Ο Νίκος Κοτζιάς ο τολμητίας και λύτης του Μακεδονικού-μέγιστη η προσφορά του σε αυτό το εθνικό θέμα-για την Κύπρο δεν τόλμησε. Δίνει διάφορες εξηγήσεις σήμερα, διάφορα σοβαρά επιχειρήματα , η ουσία όμως είναι μια. Σήμερα είμαστε σε δυσμενέστερη θέση. Ο χρόνος τρέχει εις βάρος μας. Σε άρθρο του ο Γιώργος Παπανδρέου αναφέρεται σε μια συνάντηση του με τον εισβολέα Μπουλέντ Ετσεβίτ το 2000. Όταν μίλησε για το Κυπριακό ο Ετσεβίτ του αντί γύρισε. «Το Κυπριακό το λύσαμε το 1974». Μέχρι στιγμής δυστυχώς δικαιώνεται. Η βία είναι η μαμή της ιστορίας.Δυστυχώς ισχύει.

• Σε αυτές τις διασκέψεις η Ελλάδα οφείλει να προσέρχεται μόνο αν διαφαίνεται λύση και αν είναι αποφασισμένη να την δεχθεί. Αλλοιώς δεν πρέπει να μετέχει. Γιατί κάθε ναυάγιο μας οδηγεί ένα ακόμα βήμα πίσω. Και το τέλος αυτής της οπισθοχώρησης είναι η προσάρτηση της Βόρειας Κύπρου στην Τουρκία. Το σκληρό σύνορο Ελλάδας και Τουρκίας, μέσω Κύπρου, θα γίνει κάποτε η πράσινη γραμμή της Λευκωσίας. Εκτός αν με οδυνηρό πράγματι τρόπο ανασχεσουμε αυτή την εξέλιξη και προσχωρήσουμε στη δύσκολη, δυσλειτουργική και περίπλοκη λύση του ενός Κράτους των δυο συγκυριαρχων κοινοτήτων. Γιατί ήδη το πρώτο γκολ το τρώμε με το καλημέρα. Η Κυπριακή Δημοκρατία προσέρχεται ισότιμη με το ψευδοκράτος, με ένα πρόχειρο φύλλο συκης,και είτε το θελουμε είτε όχι αναγνωρίζουμε το ψευδοκράτος , έμμεσα αλλά σαφώς, ως υποκείμενο διεθνούς δικαίου με τη Βουλα του ΟΗΕ παρούσης και της ΕΕ.

• Άρα τι πάμε να κάνουμε εκεί; Αφού πάμε να διαφωνήσουμε, με τις χειρότερες προϋποθέσεις που διαμόρφωσε ο «ηρωικός» Νίκος Δένδιας, καλύτερα να είχαμε αναβάλει την φιέστα από την οποία ο μόνος κερδισμένος θα είναι η Τουρκία.

• Πιστεύω ακράδαντα στην ακατάβλητη δύναμη του Κυπριακού Ελληνισμού . Ότι ακόμα και στη πιο άχαρη λύση θα επικρατήσει στη νήσο κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά. Γι αυτό θα ήθελα μια λύση , έστω και ζόρικη , και όχι την νομοτελειακή παγίωση της διχοτόμησης.Στενοχωριέμαι όταν στην Ελλάδα κυριαρχεί η άποψη ότι η Κύπρος είναι κάτι «άλλο».Είναι τόπος που μάτωσε για την Ελλάδα.Γενιές ηρωικές.Θα έπρεπε να είναι στο επίκεντρο και όχι στις παρακάμαρες της ιστορικής μνήμης και της εθνικής αυτογνωσίας.

• Η Κύπρος πρέπει να πάρει μια απόφαση.Θέλει να συζήσει με τους Τουρκοκύπριους η θέλει να αρκεστεί στη σημερινή παράνομη αλλά υπαρκτή πραγματικότητα των δυο κρατών; Δεν είναι εύκολο το ερώτημα αλλά είναι ιστορικά άμεσο. «Όποια δεν θέλει να ζυμώσει πέντε μέρες κοσκινίζει»λέει η παροιμία. Όσοι γεννήθηκαν την ημέρα της εισβολής είναι σήμερα 46 ετών και μεγαλώνουν ακάθεκτα.