Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος (Msc “Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο”), αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός/εκδότρια του iPorta.gr.

Ακούστε το ηχητικό:

– Αξίζει να παρακολουθήσετε το παρακάτω βίντεο πριν ολοκληρώσετε την ανάγνωση του editorial. Το κοράκι χωρίς να γνωρίζει Φυσική βάζει πέτρες στο βάζο με το νερό για να δημιουργηθεί άνωση και να ξεδιψάσει. Με την ίδια μαεστρία, αν και χωρίς γνώσεις στα θρανία, όταν οι στέγες έχουν χιόνι κάνουν τσουλήθρα και χορεύουν, όταν βαρεθούν, επίσης χορεύουν, όταν περπατούν ξαφνικά χοροπηδούν και κάνουν στροφές γύρω από τον εαυτό τους. Αυτό τα προφυλάσσει από την κατάθλιψη. Διότι ο χορός είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό. Το αυτό πράττουν και οι πιγκουΐνοι και οι σκύλοι και οι γάτες σε όλο τον πλανήτη. Όπως επίσης συμπεριφέρονται με καλοσύνη, αγάπη, ευγνωμοσύνη. Μαθήματα ζώων είναι αυτά για τους παντογνώστες- δίποδα που μένουν ανεπίδεκτοι μαθήσεως οι περισσότεροι ισόβια.

– Η μανούλα που έγινε πασίγνωστη λέγοντας το αυτονόητο “συγγνώμη ζητάς όταν σκουντάς κάποιον στον δρόμο, όχι όταν σκοτώνεις το παιδί του” εξέφρασε την επικρατούσα και λανθάνουσα, κρυφή δηλαδή, άποψη όλων μας ότι Δικαιοσύνη δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Είναι κατευθυνόμενη, υποκινούμενη και καθόλου δίκαιη. Η ντροπή εν Ελλάδι για την αποκάλυψη ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός τελικά βρίσκει σύμφωνους τους απλούς ανθρώπους, μα όχι τους πολιτικούς των οποίων το βλακώδες χαμόγελο της αλαζονείας, της σκοτεινιάς, της έπαρσης και του θράσους μόνο τους εκθέτει αλλά εδώ ισχύει το επίσης παιδικό και βλακώδες “ήμουνα κι εγω εκεί μ’ένα κόκκινο βρακί”. Μετά από χρόνια θα μιλούν αυτοί και οι δικοί τους για το πόσο προστάτευσαν το δίκαιο των ανθρώπων και πόσους αγώνες έκαναν για να αποκατασταθεί η μνήμη των 57 και άλλων και άλλων και άλλων τόσων που επίσης χάθηκαν και χάνονται με τις ευθύνες όλων όσοι βρίσκονται στο ελληνικο κοινοβούλιο και υπογράφουν νόμους. Και “εκτελούν” ανθρώπους.

– Ήδη ξεκίνησαν τα μνημόσυνα για την Μελίνα Μερκούρη. 30 χρόνια χωρίς την Μελίνα… και ένα σωρό άλλα κομψά και επαινετικά για την πολιτικό που έγραψε ιστορία. Ωστόσο, δεν θα λησμονήσω ποτέ ότι η Μελίνα τον απείρως αγαπημένο μου Μάνο Χατζιδάκι, όταν τον χλεύασε η Αυριανή, εκείνο το σκουπίδι που κυκλοφορούσε στα περίπτερα και το αγόραζαν οι επίσης σκουπίδια, δεν έκανε την παραμικρή υποστηρικτική δήλωση για τον φίλο της Μάνο, αντιθέτως μίλησε γενικά και αόριστα για την ελευθερία της άποψης δείχνοντας ότι δεν είχε καταλάβει ή δεν ήθελε να καταλάβει ό,τι είχε πει ο Χατζιδάκις. Αυτό το χρεώνω στα αρνητικά της Μελίνας για λόγους που δεν είναι επι της παρούσης. Από την άλλη, όσες και όσοι θαυμάζετε το θάρρος, το πάθος, τον αγώνα της Μελίνας κάντε και κάτι αντίστοιχο. Τα λιβανιστήρια καλά είναι αλλά θέλουν πράξεις. Γίνετε Μελίνες να χαρούμε κι εμείς οι αποστασιοποιημένοι του Αγγελάκα “…αυτό το άγριο σκηνικό είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ’αλλάξω…”.

– Το 2016 μια μέρα σαν εχθές – 5 Μαρτίου 2016 – παρουσιάζαμε στον ΠΑΤΑΚΗ επί της Ακαδημίας το βιβλίο του Κωστή Α.Μακρή “Η Εβίτα που νίκησε τα Αποθαρρύνια”. Ο Κωστής είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων που διαβάζονται και βοηθούν αποτελεσματικά και τους μεγάλους και όσους θέλουν να θυμούνται ότι υπήρξαν παιδιά. Και είναι επίπεδα ανώτερος συγγραφέας από κάποιους άλλους συγγραφείς πολυπροβεβλημένους ως συγγραφείς για παιδιά σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο. Το επισημαίνω όχι μόνο γιατί είναι φίλος και με τιμά με την φιλία του, μα και για να τονίζω ότι οι πολυβραβευμένοι και πολυπροβεβλημένοι δεν είναι πάντα και οι καλύτεροι. Και στον χώρο του βιβλίου είναι άγριο το σκηνικό και ο έχων χαρτί και χρήμα να μοιράσει μπορεί να κατακτήσει και τίτλους και πωλήσεις.

– Και έφτασα στην αριστεία που κατέκτησε τους πηχιαίους τίτλους εφημερίδων και ιστοσελίδων μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μας φλόμωσαν με τα πτυχία και τις αριστείες τους, ψευδείς ή αληθινές, για να δείξουν ότι κατέχουν το αλάθητο του Πάπα και είναι οι καλύτεροι, οι εκλεκτοί. Όπως όλοι οι υβριστές έπεσαν από τα βάθρα τους στα βάραθρα που οι ίδιοι δημιούργησαν, παρ’όλο που ακόμη κάποιες και κάποιοι καλά βαστούν. Είναι μια ικανοποίηση για τους παρατηρητές της κοινωνίας ότι η ζωή δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο και ότι οι αδικίες και οι ύβρεις θα βρούν την Νέμεσή τους. Μα, φιλοσοφώντας κάπως… έχει κάποιο νόημα η αριστεία; Έχει δει κάποιος αυτόν που μάχεται για την πρωτιά να είναι Ευτυχισμένος; Να είναι χαρούμενος; Έχετε βρεθεί μπροστά σε απογοήτευση για την απώλεια της πρωτιάς; Πώς νοιώθει το παιδί; Ο έφηβος; Ο προπονητής; Ο δάσκαλος; Οι γονείς; Έχει σκεφτεί κάποιος από τους φωστήρες που επεδίωκαν την πρωτιά, την βράβευση, την διάκριση, την αριστεία των παιδιών τους  πόσο έχει στεγνώσει η ψυχή τους από παιδκότητα, φαντασία, χαρά; Παρατηρήσατε πόσο ευτυχισμένα είναι τα παιδιά και πόσο απλοϊκά είναι τα ερωτήματά τους όταν δεν έχουν προλάβει οι φωστήρες να τα εντάξουν στα κουτάκια της κοινωνίας; Ο Ευγένιος Τριβίζας έχει τονίσει ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα στραγγαλίζει την φαντασία. Και συμπληρώνω: και δημιουργεί δυστυχισμένους ανθρώπους, ζόμπι της υπερκατανάλωσης και της υπερτεχνολογίας.

– Κάποτε στην δεκαετία του 1990 δινόταν μάχη για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Σήμερα οι χρήστες των σόσιαλ μίντια καθημερινά χάνουν κάτι από τον εαυτό τους. Την ελευθερία, την ατομικότητα, την ιδιωτικότητά τους. Σημεία και βλακείες της εποχής.  Αν και το αγαπημένο μου τραγούδι από τους Pink Floyd  είναι το “Hey you”, θα σας προτρέψω να παρακολουθήσετε το διορατικό video clip των Pink Floyd “The Wall”. Και παρακάτω το επίσης διορατικό με την απελπισμένη κραυγή  βοήθειας “Hey you”.

Καλό τριώδιο, καλές Απόκρεω, αγαπημένοι.

Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά

6 Μαρτίου 2024