Δημήτρης Κατσούλας

Μπορεί η Ιερά Σύνοδος να εξέδωσε ομοφώνως την απόφασή της με ένα βροντερό ‘Όχι’ σχετικώς με το προς διαμόρφωση σ/ν περί ομοφυλοφιλίας γενικώς η οποία ανεγνώσθη (το πρώτον) την Κυριακή 4/2 στις εκκλησίες– χωρίς να υπεισέλθει βεβαίως σε λεπτομέρειες τεκνοθεσιών, βαπτίσεων τέκνων κλπ, κλπ όπου θα προκύψουν εις το μέλλον από τοιούτου είδους συνυπάρξεις –, υπήρξαν όμως και οι ελάχιστες εκείνες διαφοροποιήσεις μεταξύ των κόλπων της Ιεραρχίας οι οποίες, αν και κατευνάστηκαν/αποσιωπήθηκαν άμα τη γενέσει τους, ανάγκη το επιτάσσει να έλθει εις την επιφάνεια και μία εξ εκείνων των απόψεων (η πλέον ηχηρά) που διετυπώθη μετά την σύγκλιση της Ιεραρχίας, όχι φυσικά σκοπόν έχουσα να διασπείρει έχθρες μεταξύ των Αγίων Πατέρων και  διασαλευθεί η σύμπνοια που επικρατεί εντός της Εκκλησίας, αλλά ανάγκη την καθιστά επιτακτική να διατυπωθεί για την αποκατάσταση της αληθείας και του πλουραλισμού γενικότερον.

 Μικροομάς λοιπόν Ιεράρχών καταμετρούμενη εις τα δάκτυλα της μιας χειρός, εξέφρασε την άποψιν/προβληματισμόν ότι υπάρχει πιθανότης τινές των ετεροφυλοφίλων ζευγαριών να διακατέχονται από το σύνδρομον της ζηλοτυπίας έναντι των ομοφυλοφίλων ή ακόμη και του περιέργου κατά φύσιν θέματος εις ακραίας των περιπτώσεων, οπότε συνελθόντες εις β’ σύσκεψιν, θα συναποφασίσουν για το ότι: Επειδή το θέμα είναι άκρως λεπτόν και ευαίσθητο, προτιμητέον κριθεί τοιαύτες περιπτώσεις να αντιμετωπίζονται από ειδικούς ιατρούς – και εις την προκείμενην περίπτωσιν ψυχιάτρους – όπου θα αποφαίνονται εάν τις των ασθενών ετεροφυλόφιλος χρήζει φαρμακευτικής αγωγής ή τακτικής παρακολουθήσεως εις δημόσιον νοσοκομείο ψυχικών παθήσεων  έγκλειστος, έως ότου περατωθεί η αποθεραπεία του μέχρις πλήρους ιάσεως. 

Το ερώτημα λοιπόν που γεννάται και αιωρείται εντός μιας φούχτας των   Αγίων Πατέρων είναι εξ ίσου σημαντικό με αυτό των ομοφυλοφίλων – το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω – θέτει εις τον διάλογο και η κοινότης ΛΟΑΤΚΙ, θέμα που διαιρεί μία κοινωνία και συνίσταται εις το ότι: μήπως τελικώς οι ετεροφυλόφιλοι είναι εκείνοι οι οποίοι αποτελούν το πρόβλημα στις σχέσεις μεταξύ των, διαταράσσοντες την ομαλότητα και μεταβιβάζοντες τις όποιες δυσαρμονίες τους προς τα ζεύγη των προ αιώνων ομοφυλοφίλων ή κοινώς λούγκρων όπου απαυτώνονται, κάμνοντας χρήσιν ομοίοις οργάνοις; Μέγιστα τα ερωτήματα που γεννώνται και απάντησις εναγωνίως αναμένεται εκ μέρους της κοινότητος των φυσιολογικώς ενεργούντων, με την νέα απόφασιν της Ιεράς Συνόδου να αναμένεται εν αγωνία εντός των προσεχών ημερών. 

Ούτως εχόντων των καταστάσεων, μετά και από την β’ σύγκλισιν της Ιεραρχίας η οποία θα συνέλθει εντός ναΐσκου (διότι ούτε μια φούχτα δεν αποτελούν οι διατυπώνοντες την διαφορετικήν άποψιν), με ενδιαφέρον όμως αναμένεται εάν εις την ερμηνευτικήν εγκύκλιο που θα επακολουθήσει της αποφάσεως της ολιγίστης μειοψηφίας των Ιεραρχών, θα διασαφηνίζεται και εάν αποτελεί πέραν της αμαρτίας και νόσον ψυχική η απόκτηση τέκνων από τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, οπότε θα προσδιορίζονται επακριβώς και οι περιπτώσεις εκείνων όπου θα πρέπει να προσφεύγουν εις κρατικά ψυχιατρεία και ουχί εις  ιδιωτικάς κλινικάς είτε θα πρέπει να συγκαλείται η ψυχιατρική εταιρία προκειμένου ν’ αποφασίζει για το τι μέλλει γενέσθαι για κάθε μία των περιπτώσεων αυτών.

 Ας σημειωθεί ότι η κατηγορία αυτή – προϊόντος και του χρόνου – φθίνει, έχουσα και μέρος της ευθύνης για τα αίτια εκείνα τα οποία γεννούν την όλο και κλιμακούμενη υπογεννητικότητα εις την Ελλάδα αλλά και πανευρωπαϊκώς, με εξαίρεσιν τας Ασιατικάς χώρας (βλέπε Τουρκία, Μπαγκλαντές, Αιθιοπία, Νιγηρία κλπ) όπου εκεί αραδιάζονται παιδιά αβέρτα ελλείψει φυσικά και προφυλακτικών (πέραν της ανεργίας που τις μαστίζει, οπότε εργασία μη έχοντες επιδίδονται ολημερίς στο σεξ). Περίεργα πράγματα συμβαίνουν, καταλήγει η ομάς των Ιεραρχών, στις μπασταρδεμένες μας κοινωνίες όπου διαβιούμε.

 ‘Θεός την χείρα Του ας θέσει επί των κεφαλών ημών ομοφυλοφίλων τε και ετεροφυλοφίλων, κι άλλο κακό ως τούτο να μη επικαθήσει επί του ουρανού ημών, βαρύτερον και της πάχνης όπου έρριψε τας ρίζας της και δεν θέλει διασκορπιστεί ως οι εχθροί ημών’, ψάλλει εν χορώ η μερίς των Ιεραρχών των ανακινούντων το θέμα, μετά από αυτό που μας ξημέρωσε εν έτει 2024 επί διακυβερνήσεως Μητσοτάκη, υποδαυλιζόμενο βεβαίως, βεβαίως και της ελεύσεως Κασσελάκη.