Ο Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος ασχολείται με την δημοσιογραφία, την κριτική λογοτεχνίας και την ποίηση

Τις τελευταίες μέρες μια λέξη ακούω σταθερά από τους ανθρώπους γύρω μου. «Φοβάμαι». Ο φόβος είναι διάχυτος. Και για πρώτη φορά, μετά από αρκετά χρόνια, μερικώς εστιασμένος. Από την μια έχουμε έναν «άγνωστο» ιό που κλονίζει την ύπαρξή μας. Κι από την άλλη, έχουμε τους «ξένους» που –υποτίθεται- απειλούν την χώρα μας. 

Αυτός ο φόβος είναι –άλλωστε- που ανάγκασε την κυβέρνησή μας, αλλά και τις άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, να αλλάξουν την στάση τους απέναντι στο προσφυγικό και στις κορώνες του Ερντογάν. Όχι, βέβαια, απόλυτα· αλλά, τουλάχιστον, αισθητά. 

Όπως καταλαβαίνουμε, αυτό θα επηρεάσει την ίδια την μορφή που θα πάρει –στο προσεχές διάστημα- η έννοια της εθνικής ασφάλειας. Ίσως και της ίδιας της δημοκρατίας. Ούτως ή άλλως, ήδη από το 2015 παρατηρούμε μια όλο και αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης. 

Υπάρχει, μάλιστα, μια λεπτομέρεια που –θαρρώ- δίνει τον τόνο αυτού που αρχίζει να ξεπροβάλλει μέσα σ’ ετούτο το κλίμα. Χθες, την ίδια ώρα που γινόντουσαν τα επεισόδια στον Έβρο (και όχι μόνο…), άλλη μια αστυνομική επιχείρηση έλαβε χώρα στα Εξάρχεια. Το θέμα δεν είναι εάν συνέβη μετά από ειδικό σχεδιασμό και συγκεκριμένες πληροφορίες, αλλά το timing. Και μάλιστα, θα το συνδύαζα και με την αναφορά του κου Πλεύρη στους εξωτερικούς και εσωτερικούς μας εχθρούς. Αυτό που θέλω να πω είναι πως δημιουργούνται τέτοιες συνθήκες, όπου θα νομιμοποιείται από την ίδια την κοινωνία κάθε είδους αυθαιρεσία και θηριωδία. 

Δεν πρέπει να παραβλέπουμε και τους μαραθώνιους παραπληροφόρησης που διεξάγονται τόσο από την Τουρκία όσο και από την ίδια μας την κυβέρνηση. Είναι τρομερά δύσκολο πλέον να ξεκαθαρίσεις τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα. Κι έτσι να αποδόσεις ευθύνες, αλλά και να διαχειριστείς τον πανικό σου. 

 Το τέρας ξύπνησε. Ήδη ο βρυχηθμός του ακούγεται απ’ άκρη σ’ άκρη. Το να το σκοτώσεις αποτελεί μιαν υπέρβαση. Το να το ξανακοιμήσεις –όμως- είναι υποχρέωσή σου. 

Υ.Γ. Ο πανικός όχι μόνο δεν θα μας δώσει την δυνατότητα να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις για την διαχείριση μιας τόσο δύσκολης κρίσης, αλλά αντίθετα θα αποτελέσει πρόσφορο έδαφος για κάθε είδους λάθη και εγκλήματα. 

Επίσης, δεν έχω την αφέλεια να υποτιμώ την σοβαρότητα της κατάστασης που επικρατεί στον Έβρο. Αλλά αρνούμαι να μπω στην διαδικασία να αντιμετωπίσω άοπλους και δυστυχισμένους ανθρώπους ως στρατιωτάκια του Ερντογάν. Άρα, να εκλογικεύσω και να νομιμοποιήσω την βία και την εξάλειψή τους. 

 1.Αναφέρομαι σε μια σειρά από Twitts του κου Πλεύρη που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου. 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr