Δημήτρης Κατσούλας

Με έναν πυρετό να με ψήνει όλη νύχτα παραμονή Χριστουγέννων κι ένα διαβολόκρυο να περονιάζει ως τα κόκαλα, δεν κατέστη δυνατόν εκείνη τη χρονιά να βγω με τους φίλους μου για να πούμε τα κάλαντα. Συνεπείς όμως ως ήσαν όπως κάθε τέτοια μέρα, ήρθαν στην εξώπορτα και περίμεναν πρωί πρωί να ξεχυθούμε στο χωριό, να κανονίσουμε τις διαδρομές, να κουρντίσουμε τα τρίγωνά μας και ν’ αρχίσουμε το «Καλήν Εσπέραν Άρχοντες…». Από κείνη τη μέρα της ανημποριάς μου, δεν μπορώ να καταλάβω το πώς και το γιατί, μου βγήκαν κακίες. Κι ενώ σκεφτόμουν ότι τώρα θα κάνουν γύρα στα σοκάκια του χωριού χτυπώντας τα τρίγωνά τους, ευχόμουν να τους ταράξουν οι γιαγιές στα αβγά, να μη χωρούν οι τσέπες τους τα μελομακάρονα, τα καρύδια και τους κουραμπιέδες, να βρίσκουν πόρτες σφαλιστές ή κάποια σκυλιά να ορμούσαν πάνω τους και να τους ξέσκιζαν τα παντελόνια.

Λίγο πριν το μεσημέρι έρχονται στο σπίτι με ένα καλό κομπόδεμα, έναν ντορβά φίσκα στα μελομακάρονα στους κουραμπιέδες και στα καρύδια για να κάνουμε το κοντρόλ και να μου αφήσουν το μερίδιό μου από τα κερδισμένα. Από την πλευρά μου εγώ έμεινα μόνο με τις ενοχές και το παράπονο. Ήδη την επομένη χρονιά ετοιμαζόμουν για την πρώτη γυμνασίου, θα ήταν αυτή η τελευταία που θα τα έλεγα, οπότε δεν το σκέφτηκα και πολύ και οδηγήθηκα σαν τους ποδοσφαιριστές… να κρεμάσω τα τρίγωνά μου στον τοίχο με όλο τους τον εξοπλισμό. Έκτοτε μου φάνηκε ότι ξεθώριασε πλέον το πνεύμα των γιορτών. Εν τω μεταξύ τα καιρικά φαινόμενα άλλαξαν, φθάνουμε Χριστούγεννα λες και μας αποχαιρετά μια άνοιξη, μας εγκατέλειψαν και τα χιόνια στο καμπαναριό κι όλα αποδείχτηκαν τελικώς χοντράδες και παιδαριώδη ψέματα. Από τούδε και στο εξής η μόνη αλήθεια των γιορτών και των ημερών περιορίζεται στους κουραμπιέδες, στα μελομακάρονα με ποικίλα γεμίσματα ή ζυμωμένα με μαύρο τσάι(!), στα τσουρέκια, στις γεμισμένες με κάστανα γαλοπούλες – και γιατί όχι και με βελανίδια(;) – κι άλλα μυρωδικά καθώς και στα πολυκαταστήματα για αγορές κινητών {οσονούπω αναμένω τη νέα Γενιά smartphones 5G που θα κάνει… παπάδες αλειτούργητους, όπως: η ταχεία φόρτισή τους μία φορά τον χρόνο – από 0-100 σε 6 λεπτά – οι δέκα έξι κεραίες λήψης με εκπέμπουσα  ακτινοβολία πολύ κάτω από τα διεθνή επιτρεπτά όρια SAR διότι θα  έχουν πολύ μικρότερες ενεργειακές απαιτήσεις τα νέα κινητά (τι κι αν μερικοί άσχετοι με την τεχνολογία δημοτικοί σύμβουλοι  όπου καταντούν αστείοι με μια αψυχολόγητη απόφασή τους την απορρίπτουν ως «επιβλαβή για την υγεία»! επανερχόμενοι στην 3G εποχή εφαρμοσθείσα εν έτει 2000 χωρίς να γνωρίζουν βέβαια ότι κατά τον τρόπο αυτόν η εκλυόμενη ακτινοβολία είναι μεγαλύτερη κατά 30% καθότι κατερχόμεθα της κλίμακας του φάσματος εκπομπής, οπότε μεγαλύτερη και η απαίτηση των κινητών περασμένων Γενεών, πάσχοντες ταυτοχρόνως και από τεχνοφοβία οι άσχετοι, ισχυριζόμενοι ότι «θα προκαλέσει στειρότητα στους πολίτες» και άλλα φαιδρά, μένοντες στο τέλος έκθετοι – βλέπε Δήμος Καλαμάτας, καταγγελία σύμβασης 5G με Wind –), οθόνες AMOLED, ασύρματα ακουστικά, μηδενικά bezels (περιθώρια γύρωθεν των κινητών), οθόνες που δεν θα αφήνουν δακτυλικά αποτυπώματα και λοιπά λογιών λογιών τεχνολογικά μπιχλιμπίδια}.

Πείσμωσα. Πείσμωσα με το πλαστικό που μας περιβάλει παντού, από τα προσποιητά γέλια και τις ανταλλαγές μηνυμάτων μέχρι τα πασπαλισμένα με σπρέι ή τυλιγμένα με τα βαμβάκια πλαστικά δενδράκια ή ακόμη και τις «αστρόσκονες» στα μαλλιά και στα ρούχα, όπου σκέφτομαι να ξεκρεμάσω τα σκουριασμένα μου τριγωνάκια, οπότε κάθε φορά που θα χτυπούν την πόρτα μου πιτσιρικάδες για τα κάλαντα ν’ αρχίζω κι εγώ τα ντρίνγκι ντρίγκι ντρίγκι μαζί τους. Και βέβαια θα μου πείτε ότι δεν χωρά στα μάτια σας μια τέτοια εικόνα να στεκόμαστε αντικριστά στην πόρτα και ο ένας να τα «λέει» στον άλλο, αλλά ομολογουμένως και σε μένα δεν ταιριάζει, πιστέψτε με όμως ότι το ψάχνω το θέμα και δεν μπορώ να βρω άλλη λύση…

Είθε πάντως, ο Χριστός της αγάπης που έρχεται στον κόσμο να είναι ο Χριστός των απόκληρων, των ξεχασμένων  και των αποκλεισμένων και όχι ο Χριστός της Δύναμης και μόνο, χαρίζοντάς μας όλους του τους χιτώνες απαλλασσόμενος κατ’ αυτόν τον τρόπο από το θεσμικό του κέλυφος όπου κάποιοι επιζητούν να τον περιχαρακώνουν.

Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα, Χρόνια Πολλά κι ευτυχισμένα σε κάθε τομέα της ζωής ενός εκάστου εύχομαι, καλά Χριστούγεννα, και μακάρι η Ελπίδα να ξαναγεννηθεί εντός μας αυτή τη φορά και όχι επιδερμικά, έχουσα μόνιμη διάρκεια στα συναισθήματα και στην ανθρωπιά τα οποία άρχισαν σιγά σιγά να παραμερίζουν με δική μας υπαιτιότητα. Καιρός να ζήσουμε πλέον με νόημα, πιάνοντας το νήμα από την αρχή του, αποκτώντας έτσι η ζωή τ

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

η δική της ύπαρξη.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr