Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

“Τα καλύτερά μας χρόνια”, το άρτιο αποτέλεσμα μιας σπουδαίας ομάδας καλλιτεχνών, της Ωραιοζήλης-Τζίνας Δαβιλά

Spread the love

Catering-Συνέδρια-Γάμοι-Βαπτίσεις-Εκδηλώσεις

Απ.Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στ.Διαγόρας)-Ρόδου-Λίνδου (ΙΚΑ)-Λεωφ.Κρεμαστής-Πηγές Καλλιθέας (Μάϊος-Οκτώβριος)

Θα το βρείτε: σε “Πολιτεία”, “Πρωτοπορία” Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Πάτρας, “Ιανός” Αθήνας και Θεσσαλονίκης, και σε όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα ζητηθεί σε 2-5 ημέρες. β) ΗΠΑ μέσω του “Εθνικού Κήρυκα”. γ)στις εκδόσεις Φίλντισι on line, με μειλ ή τηλεφωνικά

210 65 40 170 – [email protected]

όλα τα συγγραφικά έσοδα θα διατεθούν σε οικογένειες  με παιδικό καρκίνο.

“Τα καλύτερά μας χρόνια”, το άρτιο αποτέλεσμα μιας σπουδαίας ομάδας καλλιτεχνών

Ακούστε και το ηχητικό αρχείο του άρθρου που ακολουθεί: 

 

Με την καρδιά και το συναίσθημα. Έτσι κινήθηκαν οι άνθρωποι στη δεκαετία του ’70. Ακόμη και αυτοί που πίστεψαν και στήριξαν την “Επανάστασις”, την μισητή χούντα που τιμωρούσε τους “κόκκινους” με φάλαγγα στην Μπουμπουλίνας.

Η σειρά της ΕΡΤ 1 “Τα καλύτερά μας χρόνια” είναι ό,τι καλύτερο έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στην μικρή οθόνη. Αυτοτελή επεισόδια, νοσταλγικά για τους γεννημένους από την δεκαετία του ’30-40 μέχρι και την δεκαετία του 1980 και με ρεαλιστική ξενάγηση για τις ακόλουθες γενιές, επεισόδια με πολλή ευαισθησία, με ζωντανή την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας και του κόσμου, με πολιτικά και βαθιά κοινωνικά μηνύματα που απαντούν στο πώς και στο γιατί του τότε και του σήμερα, με πολλές ελπίδες και ακόμη περισσότερες προσωπικές-ατομικές επαναστάσεις για να μην περάσει μια γενιά από την μια εποχή στην άλλη, δίχως να το καταλάβει.

Η τεχνογνωσία, η βαθιά ευαισθησία και η ευθύνη της σκηνοθέτιδος Όλγας Μαλέα στο καλό σενάριο των Νίκου Απειρανθίτη και  Κατερίνας Μπέη δημιούργησε μια σειρά υψηλότατου επιπέδου, που έχει μελετηθεί στην πιο ασήμαντη λεπτομέρεια, σχεδόν χειρουργικά, δίνοντας ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα με αρχή, μέση και τέλος, τόσο καλλιτεχνικά, όσο και αισθητικά.  Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι η μία καλύτερη από την άλλη ώστε να μην τολμώ να ξεχωρίσω κανέναν σκεπτόμενη μια φαινομενική αδικία, καθώς το όλον είναι άρτιο και αγγίζει το τέλειο. Έχει αξιοποιηθεί το αρχειακό υλικό της ΕΡΤ και προσαρμόστηκε στη σκηνοθεσία δίνοντας άριστο αποτέλεσμα, το οποίο φτάνει στις οθόνες μας με τρόπο καλαίσθητο, χιουμοριστικό και συγκινητικό.

“Τα καλύτερά μας χρόνια” έχουν κερδίσει όχι μόνο την εκτίμηση του τηλεοπτικού κοινού, αλλά και την αγάπη του. Γράφουν τα δική τους ιστορία που εξαιρετικά δύσκολα θα καταφέρει κάποια άλλη ελληνική σειρά να συγκριθεί μαζί της καθώς στηρίζεται στην πρωτοτυπία απέχοντας μακράν από τα συνηθισμένα σενάρια με τις αντίστοιχες αναμενόμενες σκηνοθεσίες και ερμηνείες που δεν έχουν καμία ευχάριστη ανατροπή ή διαφοροποίηση. Ωστόσο, η μαεστρία της κας Μαλέα – και η επιτυχία της – έγκειται στον συνδυασμό αυτής της πρωτοτυπίας σε σχέση με τον απόλυτο σεβασμό της στις τρανταχτές εικόνες και τις λεπτομέρειες μιας εποχής που πέρασε αλλά άφησε πολλά αποτυπώματα στο σήμερα, έγκειται στην άριστη συνεργασία της ομάδας της που δημιουργεί κάθε επεισόδιο της σειράς. Δηλαδή, είναι η τρανταχτή απόδειξη μιας άριστης συμπαγούς παρέας-ομάδας. Διότι οι σπουδαίες δουλειές είναι ομαδικές και έχουν έναν καλό αρχηγό: ακριβοδίκαιο, γνώστη, σεμνό, απαιτητικό με στόχο το υψηλό και άριστο αποτέλεσμα.

Αιχμή του δόρατος – και πρωταγωνιστής – αυτής της σπουδαίας σειράς η Ελληνική Οικογένεια. Η σπουδαία ελληνική οικογένεια της δεκαετίας του ’60 και του ’70 που κράτησε όρθια τα ήθη, τα έθιμα, τις αξίες, τις αρχές με αγάπη, ευθύνη και σεβασμό. Η ελληνική οικογένεια που διεπόταν από δημοκρατικές πεποιθήσεις, από κριτική σκέψη, από θρησκευτικότητα που ερμηνευόταν σε πνευματικότητα και χρηστότητα, η οικογένεια που δεν εγκατέλειπε ή εγκλώβιζε κανένα μέλος της, όσο και να διαφωνούσε με τις επιλογές του. Ίσως αυτή να μην είναι η μορφή της ιδανικής ελληνικής οικογένειας εκείνης της εποχής, αλλά αυτήν ακριβώς είχαμε και έχουμε ανάγκη να θυμηθούμε και να νοσταλγήσουμε. Ίσως και να επαναπροσδιορίσουμε πώς ήμασταν τότε και πώς μεγαλώσαμε και αν τελικά μας χαροποιεί ή ικανοποιεί τουλάχιστον αυτό που γίναμε σήμερα, πενήντα χρόνια μετά.

Άφησα για το τέλος – και ελπίζω να μην μου θυμόσουν οι εκλεκτές και εκλεκτοί που πρωταγωνιστούν στη σειρά – τον λατρεμένο μου Δάκη που έδωσε ό,τι χρειαζόταν στο όμορφο τραγούδι της σειράς που θα τραγουδάμε για πολύ και με μεγάλη ευχαρίστηση. Μα τι όμορφο τραγούδι είναι αυτό! “Μ’ ένα πύραυλο Γκαγκάριν φτάσαμε” πιο πέρα από το φεγγάρι με τον νου και την καρδιά μας. Γιατί τα πιο όμορφα ταξίδια είναι αυτά που προκαλούν δάκρυα χαράς. Ε, λοιπόν… αυτή η σειρά μου έδωσε πολλή χαρά. Τόση χαρά όση είχε η Μαιρούλα όταν απέκτησε την ραπτομηχανή της, ο Στέλιος όταν καμάρωνε για τον υιό Αντωνόπουλο στη Νομική, ο Σπόρος όταν φανταζόταν ότι έγινε Μίστερ Ελλάς, η Ελπίδα όταν έγινε δεκτή στην Ολυμπιακή, ο Αντώνης όταν πρωτοφίλησε την Μάρθα, η Νανά περιμένοντας τις βλεφαρίδες από το εξωτερικό, η κυρά-Ερμιόνη όταν βρήκε το ροζ τριαντάφυλλο στο χαλάκι της εισόδου, ο κυρ-Νίκος όταν ξαναείδε την Αμαλία του, η Πελαγία όταν μπανιαρίστηκε στην παραλία και πίνει τις ρακιές της, η Ρούλα η φαρμακόγλωσσα όταν επαναλαμβάνει ότι είναι θυγατέρα Εισαγγελέως και δεν της ξεφεύγει ούτε μύγας φτερούγισμα, ο Παπαδόπουλος όταν καμαρώνει επειδή είναι της γνωστής οικογενείας, ο παπά-Θόδωρας όταν τρώει μελομακάρονα, η Πέπη όταν διαπιστώνει ότι “ήρθαν οι Ρώσοι”, ο Λούης και ο Χάρης όταν κερδίζουν χαπαχούπες και Σεραφίνο, η Μάρθα όταν κλέβουν τον πολύγραφο.

Και εις ανώτερα σε όλες και όλους, πολλά συγχαρητήρια για την άρτια παραγωγή και θερμές ευχαριστίες για την ποιοτική παρέα που μάς κάνουν “Τα καλύτερά μας χρόνια”. Είχαμε πολλά χρόνια να καμαρώσουμε για μια τόσο ωραία δουλειά στα ελληνικά τηλεοπτικά δρώμενα. Και μας αξίζει να την απολαμβάνουμε ξανά και ξανά και μέσα από το πρόγραμμα του Ertflix.

Χρόνια πολλά και πολύ πολύ καλά με άριστη υγεία και πολλή χαρά.

20.12.2020

  

Σενάριο: Νίκος Απειρανθίτης, Κατερίνα Μπέη
Σκηνοθεσία: Όλγα Μαλέα
Διεύθυνση φωτογραφίας: Βασίλης Κασβίκης
Production designer: Δημήτρης Κατσίκης
Ενδυματολόγος: Μαρία Κοντοδήμα
Casting director: Σοφία Δημοπούλου
Παραγωγοί: Ναταλί Δούκα, Διονύσης Σαμιώτης
Παραγωγή: Tanweer Productions

Πρωταγωνιστούν: Κατερίνα Παπουτσάκη (Μαίρη), Μελέτης Ηλίας (Στέλιος), Υβόννη Μαλτέζου (Ερμιόνη), Τζένη Θεωνά (Νανά), Εριφύλη Κιτζόγλου (Ελπίδα), Δημήτρης Καπουράνης (Αντώνης), Μανώλης Γκίνης (Άγγελος), Γιολάντα Μπαλαούρα (Ρούλα), Αλέξανδρος Ζουριδάκης (Γιάννης), Έκτορας Φέρτης (Λούης), Αμέρικο Μέλης (Χάρης), Ρένος Χαραλαμπίδης (Παπαδόπουλος), Νατάσα Ασίκη (Πελαγία), Μελίνα Βάμπουλα (Πέπη), Γιάννης Δρακόπουλος (παπα-Θόδωρας), Τόνια Σωτηροπούλου (Αντιγόνη), Ερρίκος Λίτσης (Νίκος), Μιχάλης Οικονόμου (Δημήτρης), Γεωργία Κουβαράκη (Μάρθα), Αντώνης Σανιάνος (Μίλτος), Μαρία Βοσκοπούλου (Παγιέτ), Mάριος Αθανασίου (Ανδρέας), Νίκος Ορφανός (Μιχάλης), Γιάννα Παπαγεωργίου (Μαρί Σαντάλ), Αντώνης Γιαννάκος (Χρήστος), Ευθύμης Χαλκίδης (Γρηγόρης), Δέσποινα Πολυκανδρίτου (Σούλα), Λευτέρης Παπακώστας (Εργάτης 1), Παναγιώτης Γουρζουλίδης (Ασφαλίτης), Γκαλ.Α.Ρομπίσα (Ντέμης).

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ

SHARE
RELATED POSTS
Όταν ο νομοθέτης λειτουργεί σαδιστικά, του Γιώργου Αρκουλή
Μία ημέρα μεταξύ λεωφορείου και σινεμά, του Δημήτρη Κατσούλα
Αλλάζει ο άνθρωπος ή συνηθίζει;, της Αναστασίας Φωκά (διαβάστε το πρώτο κείμενο των αναγνωστών μας)

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.