Ο Αλέξανδρος Μπέμπης (Κανταρτζής) είναι συνταξιούχος, πρώην επιχειρηματίας που ασχολήθηκε με την ανακύκλωση. Έχει υπό έκδοσιν έξι παιδικά βιβλία.

”Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα”.

Παύλος Μπακογιάννης.

Αυτή την λιτή αλλά τόσο ουσιαστική ρήση του δολοφονημένου από την εγκληματική οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ,

όπως φαίνεται δεν την έχει λάβει υπ’ όψη του ο κουνιάδος του Κυριάκος Μητσοτάκης.

Για να είμαστε ακριβείς την πέταξε στο καλάθι των αχρήστων με όλο τον παροιμιώδη κυνισμό που κληρονόμησε από τον πατέρα του.

Περί αυτού πρόκειται όταν ο αρχηγός την ΝΔ χρησιμοποιεί ως επιχείρημα χειραγώγησης των πολιτών το ”κυβέρνηση ηττημένων”.

Επί της ουσίας όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές θα είναι κυβέρνηση ηττημένων

αφού η αποχή πλησιάζει να αγγίξει το 50% αλλά αυτό είναι ζήτημα που θα μας απασχολήσει σε επόμενο σημείωμα.

Προσβολή λοιπόν στο πρόσωπο του Μπακογιάννη και ύβρις σε αυτή καθεαυτή τη δημοκρατία είναι το κατάπτυστο τσιτάτο.

Δεν θα περιμέναμε κάτι καλύτερο από το ”ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” όταν προσπαθείς να εκβιάσεις και να προκαλέσεις

τα ταπεινότερα ένστικτα των πολιτών για να κερδίσεις την ψήφο τους.

Υποτιμάς και απαξιώνεις τον όρο πολίτης αλλά εκεί στοχεύεις αφού θεωρείς ότι πολλοί θα το ακούσουν αλλά λίγοι θα καταλάβουν

ότι όποιος καλλιεργεί φοβίες επιδιώκει να προκαλέσει ανασφάλεια, να χαλαρώσουν τα αντανακλαστικά των ψηφοφόρων

και να επιλέξουν εξαρτημένοι -και από την ανάλογη προπαγάνδα- την σταθερότητα που υποτίθεται τους προσφέρεις.

Όποιο κόμμα ή συνεργασία κομμάτων συγκεντρώσει 151 βουλευτές γίνεται κυβέρνηση προς νίκη και μεγαλείο της δημοκρατίας.

Αυτό να θυμόμαστε όταν θα ψηφίζουμε αδιαφορώντας για το ψευδεπίγραφο δίλημμα περί αστάθειας των κυβερνήσεων συνεργασίας.

Οι λόγοι που προκαλούν αστάθεια δεν προέρχονται ούτε ενοχοποιούν τη συνεργασία αλλά από επιλογή κάποιου εκ των συνεργατών

να την υπονομεύσει για ίδιο κομματικό όφελος ώστε στις επόμενες εκλογές να καταστεί αυτοδύναμος.

Άλλωστε από το 1974 είχαμε τρεις κυβερνήσεις συνεργασίας και μία οικουμενική(Ζολώτα). (Δεν συμπεριλαμβάνονται οι υπηρεσιακές).

Το 1989 ΝΔ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (κυβέρνηση Τζαννετάκη) με σκοπό να οδηγηθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο.

Αμέσως μετά η οικουμενική Ζολώτα και η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Κουβέλη πιο πρόσφατα.

Τελευταία η ΣΥΡΙΖΑ-Καμμένου που μακροημέρευσε και ήταν η μόνη που δεν συμμετείχε η ΝΔ.

Η αιτία της αστάθειας λοιπόν των κυβερνήσεων συνεργασίας έχει ονοματεπώνυμο. ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Άλλωστε είναι καταγεγραμμένη ιστορικά η στρατηγική της κινδυνολογίας από την δεξιά παράταξη.

Πριν από την δικτατορία ήταν ο κομμουνιστικός κίνδυνος με τα κονσερβοκούτια. Ακολούθησε το ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ή ΤΑΝΚΣ.

Στην επερχόμενη άνοδο του ΠΑΣΟΚ το 1981 στην εξουσία ήταν ”θα έρθουν οι αριστεροί να μας πάρουν τα σπίτια”,

μέχρι το τελευταίο αλλά όχι έσχατο περί αστάθειας και ”κυβέρνηση ηττημένων”.