Αντί άλλων τουριστών μπορεί εν τέλει να έρθουν οι Τούρκοι. Και μάλιστα στα τρία, κρίσιμα νησιά, τη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο, τα οποία οι σύμμαχοι μας μετέτρεψαν σε αποθήκες ψυχών, παράδεισο των ΜΚΟ και ευκαιρία για τον Ερντογάν να ασκεί τους πολιτικούς και διπλωματικούς του εκβιασμούς σε πλανητικό επίπεδο… Και βάσει αυτών των παραχωρήσεων η κ. Μέρκελ επέτρεψε στον απροσδόκητο της ευνοούμενο Αλέξη να πρωθυπουργεύσει για πέντε χρόνια. Τώρα ο Αλέξης κάηκε ανεπιστρεπτί και ο Κυριάκος ήρθε για να εφαρμόσει την επιβεβλημένη άνωθεν Realpolitik με τους άσπονδους συμμάχους μας. Όσο για τα εθνικά θέματα…

Έχουμε και λέμε: “Ευχαριστούμε τους συμμάχους μας Αμερικανούς”… Σημίτης, Ίμια, 1996. Ανακούφιση! Η μοιραία στιγμή της σύγχρονης ιστορίας μας. Η μεγαλύτερη, εθνική ήττα μετά την εισβολή στην Κύπρο. Επειδή στα Ίμια οι Τούρκοι έριξαν το πολεμικό μας ελικόπτερο και σκότωσαν το πλήρωμα του χωρίς η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να απαντήσουν. Ακόμη χειρότερα αποσιωπώντας το γεγονός και μιλώντας για ατύχημα.

Οι γκρίζες ζώνες των θαλάσσιων συνόρων μας έγιναν έκτοτε κόκκινες και η Ελλάδα αποδέχτηκε τα τουρκικά τετελεσμένα μην ασκώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της επί εθνικού εδάφους. Οι σημερινές υπερπτήσεις των τουρκικών αεριωθούμενων πάνω από κατοικημένα νησιά προοιωνίζονται τη συνέχεια. Οι Τσίπρας – Κοτζιάς επέκτειναν το καθεστώς των αμερικανικών βάσεων στη χώρα χωρίς ανταλλάγματα και προώθησαν την πολιτική των ΗΠΑ στα Βαλκάνια χωρίς καμία κατοχύρωση των εθνικών μας δικαίων συγκρουόμενοι παράλληλα ανοιχτά με την Ρωσία.

Σήμερα ήρθε η σειρά και των χερσαίων συνόρων. Η ελληνική, εξωτερική πολιτική έχει, τουλάχιστον, συνέπεια. Αποδεικνύεται πως διαθέτει και διάρκεια. Ο Ερντογάν, αφού δημιούργησε μια πολύτιμη ζώνη ασφαλείας διεισδύοντας στην συριακή μεθόριο με το σύμφωνο Τουρκίας – Λιβύης έκανε, μια ακόμη, κίνηση ματ. Υποχρεώνοντας τους πάντες να τον θεωρούν τον παίχτη κλειδί στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Γαλλία και Ιταλία σέρνονται πίσω από τις πρωτοβουλίες του. ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ ανύπαρκτοι. Οι προκλήσεις, το γνωρίζει καλά ο Τούρκος πρόεδρος, πρώτα αμφισβητούν το status quo κι έπειτα δημιουργούν τετελεσμένα. Επίσης γνωρίζει ότι οι κρίσεις, οποιασδήποτε μορφής, δημιουργούν μοναδικές ευκαιρίες. Και ότι πολιτική θα πει να μεταστρέφεις υπέρ σου την αρνητική συγκυρία.

Εμείς πάλι εθισμένοι στην μηντιακή προσομοίωση της πραγματικότητας βολευόμαστε, ακόμη, να πιστεύουμε ότι πραγματικότητα είναι όσα οι εκάστοτε εξουσίες μάς πλασάρουν. Κι εκεί έξω ο κόσμος – δραματικά και συνεχώς – αλλάζει ερήμην και εις βάρος μας.

Σημείωση: Και πάνω στη σύγχυση ήρθε και το σχέδιο του Ράμα για εθνοκάθαρση. Απ’ την άλλη ούτε με την Αλβανία έχουμε ορίσει την κοινή ΑΟΖ. Για την Κύπρο δεν το συζητάμε καν. Είμαστε τώρα για διεκδικητικές πολιτικές; Τώρα περιμένουμε τουρίστες!

(Δεν θα ήθελα να ήμουν υπουργός εξωτερικών ούτε για πέντε λεπτά).