Ο  Γιώργος Πίτσος  είναι Πολιτικός Μηχανικός.

Όπως ίσως γνωρίζετε, αγαπητή Φώφη, υπάρχουν τρεις αρχές κατανόησης του κοινωνικού περιβάλλοντος .

Αρχή πρώτη: τι πιστεύουμε εμείς για τον εαυτό μας.

Αρχή δεύτερη: τι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς.

Αρχή τρίτη (και πλέον επικίνδυνη) : τι πιστεύουμε ότι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς.

Όταν, αγαπητή Φώφη, δηλώνετε ως νέα Λουδοβίκα, « η προοδευτική παράταξη είμαι  εγώ», οι δημοσκόποι καταφεύγουν στα σκληρά. Το περισσό θράσος, ξέρετε, και οι τσιρίδες στο Κοινοβούλιο, πολλώ απέχουν από την πραγματική ζωή.  Πολύ φοβάμαι πως οι συνταγματολόγοι που σας επηρεάζουν, αυτοί  με τη χεσμένη φωλιά, σας παρεκτρέπουν  στην άλλη πλευρά  του Ρουβίκωνα. Τον οποίον δυστυχώς διαβήκατε με την στάση σας στην συμφωνία των Πρεσπών.

Στα δικά μας όμως. Που δεν είναι δικά σας πια . Οι αγαπημένοι δημοσκόποι, όσο κι αν επιθυμούν να ευχαριστήσουν τον αναθέτοντα που πληρώνει κιόλας, μας δείχνουν τάσεις υπαρκτές. Σήμερα  η συντηρητική μπάντα του πολιτικού φάσματος, λένε πως αθροιστικά  φλερτάρει με το 50% του εκλογικού σώματος. Εάν η προοδευτική κατά το ΚΙΝΑΛΛ παράταξη είναι στο 5%, τι είναι το υπόλοιπο 45% κύριε Γρηγοράκο; ( σόρρυ, αδυναμίες ειν’ αυτές !). Το 45% στον κουβά κάπως άκομψο ακούγεται βρε παιδιά!

Τι λέει άραγε ο ΒΒ; Ξεφόρτωσε την χώρα απ’ την πλάτη του ή την κουβαλάει ακόμα; Μόρφωμα το 45% ή επιεικώς ηλίθιοι; Στηθείτε, λοιπόν, όλοι οι πρώην στη σειρά να παρακαλάτε την αυτοκράτειρα για μια εκλόγιμη -νομίζετε – θέση. Κοντοζυγώνει η ώρα που θα πάρετε κι  εσείς  το σχετικό . 1-0.

Κάτω από την ηγετική ομάδα του ΚΙΝΑΛ βρίσκονται σύντροφοι αγαπημένοι από παλιούς κοινούς αγώνες. Σε κάθε γωνιά  της χώρας αγωνιούν σύντροφοι πολιτικά ανέστιοι αλλά πάντα μαχητές στο σχολείο, τη δουλειά, την  κουλτούρα και το περιβάλλον. Ας αναλογιστούμε τι μας χωρίζει και τι μας ενώνει.

Είχα θυμώσει πολύ που ο Κωστάκης, 50 χρόνια πριν,  με είχε πει γυαλαμπούκα, αλλά κι εγώ τού’χα κλωτσήσει τη σάκα στη λάσπη. Δεν έχει σημασία που κι δύο, οικογενειάρχες κι επαγγελματίες πια, παλεύουμε στον καθημερινό μόχθο. Με είχε πει όμως γυαλαμπούκα. Την ίδια εποχή περίπου απολυθήκαμε όταν κήρυξε πτώχευση το αφεντικό κι έβγαλε το χρήμα Ελβετία. Του είχα κλωτσήσει κι εγώ τη σάκα στη λάσπη. Πόσα πολλά μας χωρίζουν (;)

(πήγες στο ΣΥΡΙΖΑ κουφάλα;) ακούω φωνές, μη δίνεις σημασία.

Όλοι εμείς που μεγαλώσαμε με αντιδεξιά κουλτούρα, καταλαβαινόμαστε . Δεν εννοώ κόμματα αλλά απέναντι σε συντηρητικές λογικές με αποκλεισμούς, ρατσισμούς και φασίζουσες αντιλήψεις. Καταλαβαινόμαστε. Κι αν βάλουμε το χέρι στη καρδιά, τη γλώσσα  στο μυαλό και μιλήσουμε, πέντε πάνω, πέντε κάτω θα τα βρούμε σίγουρα. Καθόσον brothers in arms που λένε στην ινγκλατέρα.

Είμαι πρόθυμος κι έτοιμος να κάνω την υπέρβαση και να σε συγχωρήσω που με είπες γυαλαμπούκα. Πάμε να φτιάξουμε κάτι καλό. Και λυπάμαι που σου κλώτσησα τη σάκα στη λάσπη. Πάμε να φτιάξουμε κάτι νέο, κάτι απ τα παλιά μας, κάτι φρέσκο.

ΓΥΑΛΑΜΠΟΥΚΑΣ SPEAKING.

Υ.Γ. Στο κατά Μουφλουζέλη ευαγγέλιο, σαφώς λέγει «ξέρω ένα κι ένα πως μας κάνουν δύο, και πως τα φωνήεντα ειν’ εφτά».

Το αίμα νερό δεν γίνεται.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr