Ο Πάνος Καπώνης* είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, τ. Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών (Φαρμακευτική), ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας  Έχει συγγράψει οκτώ πανεπιστημιακά συγγράμματα φαρμακευτικού δικαίου.Λογοτεχνική ιστoσελίδα : http://logos.caponis.gr.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΠΑΝΟ ΚΑΠΩΝΗ (i porta)

ΕΡ : Σας θυμάμαι πριν από χρόνια που κάνατε δικαστικό ρεπορτάζ. Σας είχα συναντήσει στην αίθουσα των δημοσιογράφων στα παλιά δικαστήρια, στην Σταδίου. Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας έκανε να ασχοληθείτε μετέπειτα με το «αστυνομικό» ρεπορτάζ ;       

ΑΠ : Από την πρώτη μέρα που πάτησα πόδι σε εφημερίδα τοποθετήθηκα στο αστυνομικό ρεπορτάζ. Το δικαστικό ήλθε αργότερα στην δημοσιογραφική μου πορεία. Εργαζόμουνα στην Αθηναϊκή, στη συνέχεια στην Ακρόπολη. Το 1970 μου προτάθηκε να κάνω δικαστικό ρεπορτάζ για το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Δέχτηκα και εργάστηκα συνολικά για έντεκα χρόνια. Στο αστυνομικό ρεπορτάζ εργάστηκα ως την ημέρα που συνταξιοδοτήθηκα.

ΕΡ : κ. Σόμπολε, πέρα από τον γνωστό δημοσιογράφο που έχει αφήσει το έντονο αποτύπωμα του στα ΜΜΕ, τα τελευταία χρονιά έχετε συγγράψει – εάν δεν με απατά η μνήμη μου – έξη ενδιαφέροντα βιβλία. Τι ήταν εκείνο που σας ώθησε στην συγγραφή ;

ΑΠ : Έγραψα τα βιβλία για να αφήσω μια παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές για το πώς διακυμάνθηκε το έγκλημα σε όλες τις μορφές του, στα 41 χρόνια που υπηρέτησα αυτόν τον τομέα στη δημοσιογραφία. Τα βιβλία μου περιλαμβάνουν περιστατικά τα περισσότερα από τα οποία τα έζησα και τα δούλεψα σ όποια περιοχή της Ελλάδας διαδραματίστηκαν.

ΕΡ : Είναι γνωστό τα αμείωτο ενδιαφέρον του κοινού για τέτοια θέματα, σαν αυτά που περιγράφετε στα βιβλία σας. Ποιος είναι ο μυστικός κώδικας της επιτυχίας αυτών των βιβλίων σας ;

ΑΠ : Το έγκλημα, γενικά, έλκει το ενδιαφέρον των πολιτών, των αναγνωστών. Ειδικότερα στα δικά μου βιβλία βρίσκει ο αναγνώστης υποθέσεις που έχουν συγκλονίσει το πανελλήνιο. Υποθέσεις που εγώ δούλεψα και τις περιγράφω παραθέτοντας όλες τις πτυχές  χωρίς <σάλτσες> και υπερβολές για να εντυπωσιάζω. Λέω τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Δεν μου άρεσαν ποτέ οι υπερβολές, ούτε να κάνω τα γεγονότα πιο τραγικά για να κερδίσω αναγνωσιμότητα και κυκλοφορία.

ΕΡ : Με την εμπειρία που έχετε αποκομίσει μέσα από την δημοσιογραφική σας δράση, τι πιστεύετε για το μέλλον της κοινωνίας μας, αφού καθημερινά βλέπουμε φαινόμενα εγκληματικότητας και παραβατικότητας ;

ΑΠ : Το έγκλημα και γενικότερα η παραβατικότητα, δεν πρόκειται να σταματήσει καθώς η φύση του ανθρώπου είναι περίεργη και ανώμαλη. Τα τελευταία χρόνια έχουμε μια αύξηση της εγκληματικότητας αλλά και διαφοροποίηση του εγκλήματος προς το αγριότερο, προς το σκληρότερο. Δηλαδή μπαίνει ο ληστής στο σπίτι μιας ηλικιωμένης και την στραγγαλίζει για πέντε ευρώ, πράγμα που δεν γινόταν παλαιότερα.  Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που το έγκλημα βρίσκεται στα ύψη. Άποψή μου είναι ότι με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Είμαι γενικά αισιόδοξος.

ΕΡ : Εμείς σαν Αιτωλοί τα λέμε έξω από τα δόντια αγαπητέ κ. Σόμπολε. Πιστεύετε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε καλό δρόμο, παρ’ όλες τις αντιξοότητες σε παγκόσμιο επίπεδο ;

ΑΠ :  Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κορωνοϊός, που τα πράγματα δείχνουν ότι δεν εννοεί να μας εγκαταλείψει, αλλά και η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, μας ταλανίζουν και μας κάνουν τη ζωή ακόμη πιο δύσκολη. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα για να μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε.

ΕΡ : Η αντιπολιτευόμενες πολιτικές δυνάμεις με την πολιτική που ακολουθούν προσφέρουν θετικά στην Ελλάδα ή όχι ;

ΑΠ : Από την πολυετή εμπειρία μου στη δημοσιογραφία, αλλά και από τα όσα έζησα και είδα, έχω καταλήξει στην εξής διαπίστωση: Ο Έλληνας, είτε ζει εδώ στην Ελλάδα ή  σ όποια χώρα βρίσκεται, μπορεί να μεγαλουργήσει και να  καταφέρει τα πάντα. Ένα μόνο δεν μπορεί να καταφέρει: Να μονιάσει! Είδατε ποτέ την όποια αντιπολίτευση να βγει και να πει μπράβο για κάτι καλό που έκανε η όποια κυβέρνηση; Δυστυχώς ποτέ! Πάντα κάτι βρίσκει να την κατηγορήσει. Δεν θα έπρεπε στα θέματα υγείας, παιδείας και εξωτερικής πολιτικής να ακολουθούν μια κοινή πολιτική; Δεν θα έπρεπε στα εθνικά μας θέματα να υπάρχει αλληλοσυνεννόηση;

ΕΡ : Κάποτε ο καθηγητής του ΕΚΠΑ κ. Γιάννης Πανούσης σας αποκάλεσε σε μια παρουσίαση βιβλίου «επίτιμο καθηγητή εγκληματολογίας». Πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτός ο τιμητικός χαρακτηρισμός ;

ΑΠ :  Τον κ. Πανούση τον εκτιμώ ιδιαίτερα και για την προσφορά του στην Παιδεία αλλά και στην πολιτική, τον έζησα όταν ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης. Είναι πολύ τιμητικό να λέγονται τέτοιοι χαρακτηρισμοί για το άτομό μου αλλά και για τον καθένα γενικότερα. Ευχαριστώ πολύ τον κ. Πανούση.

ΕΡ : Γνωρίζω ότι έχετε προσφέρει πολλά στον δικό σας κλάδο, τόσο ως πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, όσο και ως επικεφαλής του ασφαλιστικού σας οργανισμού. Πιστεύετε ότι ένας ανεξάρτητος συνδικαλισμός προσφέρει στην κοινωνία.

ΑΠ : Ο συνδικαλισμός, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι η ιερότερη και η σπουδαιότερη  κατάκτηση για τους εργαζόμενους σ όλον τον κόσμο. Δυστυχώς στην Ελλάδα η λέξη συνδικαλιστής κατάντησε να είναι αυτός που δεν εργάζεται, ο βολεψάκιας και πολλά άλλα. Και το χειρότερο σ όλη την καριέρα του να είναι συνδικαλιστής! Ήμουνα πρόεδρος των δημοσιογράφων για τρεις συνεχόμενες θητείες (διετίες). Όταν συμπλήρωσα έξι χρόνια είπα στοπ! Δεν ξαναβάζω υποψηφιότητα. Ό,τι μπόρεσα να προσφέρω στον κλάδο μου το πρόσφερα, άς έλθουν κι άλλοι να προσφέρουν. Και το σημαντικότερο: Ήμουνα πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ κι έτρεχα από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη για να καλύψω τα γεγονότα στη δουλειά μου. Δεν ήμουνα αργόσχολος.

ΕΡ : Είστε πολύ γνωστός, σχεδόν διάσημος ρεπόρτερ. Η τηλεόραση σας προβάλλει – και σωστά κάνει – καθημερινά, εμπλουτίζοντας με τις απόψεις και την εμπειρία σας την σχετική ειδησεογραφία. Τι θα λέγατε όμως για την θετική ή αρνητική επιρροή της TV στην διαμόρφωση της παιδείας των πολιτών ;

ΑΠ :  Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν χαρακτηριστεί ως τέταρτη εξουσία, κι αυτό δεν είναι υπερβολή. Τόσο η τηλεόραση, όσο και οι εφημερίδες, τα Sites, το ραδιόφωνο και τα άλλα ΜΜΕ, παίζουν σημαντικότατο ρόλο στη ζωή των πολιτών. Βασικό μέλημά τους θα πρέπει να είναι ένα: Να περνούν θετικά μηνύματα στο κοινωνικό σύνολο

ΕΡ : Και μια αναφερθήκαμε στην παιδεία, ποια είναι η γνώμη σας για τις σημερινές συνθήκες διδασκαλίας και επιμορφώσεως. Π. χ. πώς θα σχολιάζατε τα καταστροφικά γεγονότα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ;

ΑΠ :  Λέω και φωνάζω πάντα: Θα πρέπει κάποτε να φύγουν τα κόμματα και οι κομματικές παρατάξεις από τα πανεπιστήμια για να πάει μπροστά η χώρα μας. Είμαστε στο 2022 και όχι στη μεταδικτατορική περίοδο  στη δεκαετία του 1970 ή και του 1980.

ΕΡ : Ποια είναι η γνώμη σας για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Θα σας προκαταβάλλω βέβαια λέγοντας σας, πως, γνωρίζω με ποιόν τρόπο προστατεύονται – δεν θα πω αστυνομεύονται γιατί είναι λάθος έκφραση – τα Ευρωπαϊκά ή Αμερικανικά Πανεπιστήμια. Οφείλω να πω ότι, όταν πήγα να επισκεφτώ τον γιό μου στο Κέϊμπριτζ, ένας συμπαθής μπορώ να πω φρουρός, με ευγένεια όμως, σχεδόν με «ανέκρινε».          

ΑΠ :  Είναι ένα πρώτο βήμα για να μπει κάποια τάξη στους πανεπιστημιακούς χώρους.  Κάτι έπρεπε να γίνει. Επιτρέπεται μέσα στα πανεπιστήμια να υπάρχουν χώροι υπό κατάληψη εδώ και δεκαετίες και κανένας να μην ασχολείται μ αυτό το σημαντικό ζήτημα;

ΕΡ : Γνωρίζω ότι δεν σας αρέσει ο τίτλος «συγγραφέας», αλλά εγώ επιμένω ότι είστε συγγραφέας και μάλιστα καλός. Η εμπειρίες σας συν-έγραψαν με ένα ιδιώνυμο ταλέντο αυτούς τους τόμους : «Τα εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα όπως τα έζησα», «Εγκλήματα γένους θηλυκού στην Ελλάδα», «Οι αστέρες του εγκληματικού πάνθεου, Όπως τους έζησα» «Μια ζωή ρεπορτάζ» , «Τα τραγικά γεγονότα της τελευταίας τριακονταπενταετίας». Τώρα γράφετε (συγγράφετε) κάτι άλλο ;

ΑΠ :  Έγραψα ήδη και θα κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ το νέο μου βιβλίο που έχει τον τίτλο <Άμεση Δράση, παρακαλώ>. Δεν περιλαμβάνει εγκλήματα, δυστυχήματα, ναυάγια, πυρκαγιές κ.λ.π. Είναι  ένα βιβλίο διαφορετικό από τα άλλα και  περιλαμβάνει περισσότερες από τριακόσιες ιστοριούλες ευτράπελες, διασκεδαστικές, περίεργες, αλλά πάνω απ όλα διδακτικές. Είναι πραγματικά περιστατικά που παίρναμε κάθε βδομάδα από την Άμεση Δράση κι έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Τα βρήκα στο αρχείο μου κατά την περίοδο του εγκλεισμού από τον κορωνοϊό, τα αναμόρφωσα και τα έφτιαξα ένα βιβλίο. Πιστεύω ότι ο κόσμος θα το αγαπήσει, όπως και τα άλλα.

ΕΡ : Και μια τελευταία ερώτηση. Πιστεύετε ότι, εάν ασχοληθείτε με την πολιτική, θα βοηθούσατε τον τόπο σας;

ΑΠ:  Δεν θέλω να ασχοληθώ με την πολιτική. Μου έχουν γίνει προτάσεις και μάλιστα δελεαστικές, αλλά δεν δέχτηκα. Στον τόπο μας μπορώ να προσφέρω και ως απλός δημοσιογράφος.

Σας ευχαριστώ πολύ.