Πάνος Μπιτσαξής

•Όταν στη νομική πράξη ένα ζήτημα δεν μπορεί να «αποδειχθεί»με τα συνήθη μέσα απόδειξης, ο νομοθέτης αφήνει ένα τελευταίο καταφύγιο. Ultimum remedium το ονόμαζαν οι σοφοί Λατίνοι. Αναβιβάζει σε αποδεικτικό μέσο τα «διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής». Πρόκειται για μια ιστορικά μεγαλειώδη νομοθετική επιλογή. Έχει την ακόλουθη επιμέρους διάσταση. Η πείρα και κυρίως η λογική είναι το βάθρο του δικαίου. Με αυτά τα εργαλεία αναπληρώνουμε τα κενά γιατί κανένα σύστημα κανόνων δεν είναι «τέλειο». Είναι ο μεγάλος αυτοπεριορισμός του δικαίου απέναντι στην πρωτοκαθεδρία της λογικής μεθοδολογίας και της σημασίας της αχανούς πείρας που συσσωρεύουν οι ζωές μας και κάποτε υπερβαίνουν το θετικό δίκαιο και την αρχή της νομιμότητας. Μπορεί να ξεγελάσει η “κοινή πείρα και λογική”; Ναι, αλλά πολύ σπάνια. Τίποτε δεν είναι τέλειο. Χωρίς καμία διάθεση εμπλοκής στο επιστητό άλλων επιστημών νομίζω πως το νομικό αυτό δόγμα θά’ πρεπε συμπληρωματικά να χρησιμοποιείται σε όλες τις επιστήμες. Ακόμα και όταν διαθέτουν ισχυρά πρόσθετα εργαλεία όπως η στατιστική,οι αλγόριθμοι και τα μαθηματικά μοντέλα οι καμπύλες, οι προβολές κλπ. Αν δε η κοινή πείρα είναι λιγοστή, η λογική είναι η πεμπτουσία και ο κοινός επιστημολογικός τόπος όλων των επιστημών. Η επιδημιολογία δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση.

•Προφανώς ουδείς αλάθητος και ουδείς υπεράνω κριτικής. Είτε λέγεται Τσιόδρας είτε Μητσοτάκης είτε Πάπας Φραγκίσκος. Όμως όταν στον Τσιόδρα ασκεί κριτική ο Κυρίτσης υπάρχει ένα πρώτο επίπεδο προσέγγισης με την κοινή πείρα. Τους βάζεις δίπλα και επιλέγεις. Όποιος σ’ αυτή την στάθμιση πείθεται από τον Κυρίτση με γεια του με χαρά του δεν μπορώ να βοηθήσω. Σηκώνω τα χέρια ψηλά. Όμως δίπλα στο Κυρίτση στοιχίζονται και επιστήμονες, πολλοί εκ των οποίων έχουν δείγμα γραφής και πορεία, όπως διαβάζω. Επειδή δεν είμαστε σε κρίσιμη φάση, είναι προφανές ότι όλοι μπερδευόμαστε. Δεν είναι όμως ότι μπερδευόμαστε εμείς. Φοβόμαστε μήπως μπερδευτεί η κυβέρνηση και κάνει ακούσια λάθη. Γι’ αυτό και ας προσπαθήσουμε να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία που προανέφερα. Τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής. Τι λένε οι παραπάνω;

•Ότι ο Τσιόδρας και η ομάδα των ειδικών υποκαταμέτρουν τα κρούσματα του κορωνοϊού. Ότι έτσι δεν καταλαβαίνουν πως πάμε να γίνουμε Ιταλία. Ο υπαινιγμός είναι βαρύς και ευρύτερος και θα το πω με το όνομα του.Ότι είναι εγκάθετοι για να φαίνεται πως η κυβέρνηση πετυχαίνει. Ότι σκόπιμα καλλιεργούν τον εφησυχασμό και την απειθαρχία. Θα έλεγα ένα προκαταβολικό «έλεος κύριοι νισάφι» αλλά ας προχωρήσω.

•Για να μετρηθούν τα κρούσματα του κορωνοϊό ιού σύμφωνα με τις απόψεις αυτές θα έπρεπε να γίνουν τεστ σε 10εκ Έλληνες. Τότε βεβαίως θα είχαμε ακριβή εικόνα. Για πόσο όμως; Για ένα δεκάλεπτο μέχρι το επόμενο κρούσμα και αυτό με την προϋπόθεση ότι τα τεστ θα γίνονταν συγχρόνως. Άρα την επόμενη μέρα θα έπρεπε να ξανά μετρήσουμε. Ας προσλάβουμε λοιπόν μερικά εκατομμύρια δειγματολήπτες για να είμαστε ακριβείς. Μα δε λέμε αυτό θα αντιλέξουν. Θέλουμε να δούμε τη γεωγραφική διασπορά. Μάλιστα. Μετράμε λοιπό το χωρίον ας το πούμε «Κεράσια»και βρίσκουμε 0 κρούσματα. Την  άλλη μέρα επιστρέφει στα Κεράσια φοιτητής από την Αγγλία και κολλάει όλο το χωριό. Μείναμε με τη μέτρηση στα χέρια για να μη το πω πιο λαϊκά. Ένας από τους πιο ύπουλους τρόπους να παραβιάζεις τη λογική είναι να την οχυρώνεις πίσω από τη λεοντή της επιστημονικής γνώσης. So simple as that όπως λένε οι «αφελείς» Αμερικάνοι.

•Τι απαντά ο Τσιόδρας με το μειλίχιο και καλοκάγαθο ύφος αντί να τα πάρει στο κρανίο. Την απλή λογική. Αυτό δε γίνεται. Θα κάνουμε υπολογισμούς με μοντέλα προσομοίωσης. Προφανώς υποκαταμετρούμε γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Άρα τάξη μεγέθους προς το παρόν 1 προς 6 ήτοι 2 με 3 χιλιάδες. Δε λέει όμως μόνο αυτό. Λέει και κάτι ακόμα πιω αυτονόητο. Και να γινόταν δεν θα ήταν χρήσιμο. «Κρούσμα» είναι οποίος είναι φορέας κορωνοϊού. Ιατρικά αυτό είναι σωστό. Από τη σκοπιά όμως της διαχείρισης είναι λάθος. «Κρούσμα»είναι ο πολίτης που έχει ανάγκη νοσηλευτικής αντιμετώπισης. Και σ αυτό το μέτωπο ξέρουμε τα πάντα λέει ο Τσιόδρας. Τι άλλο να σου πει; Τι ενδιαφέρει αν εγώ κόλλησα έμεινα σπίτι μου και πέρασε; Μάλιστα αν η κυβέρνηση ήθελε να πανηγυρίσει θα ήθελε μεγάλο αριθμό κρουσμάτων για να χαμηλώσει το δείκτη θνητότητας και να ισχυρίζεται πως όλα βαίνουν καλώς. Ναι έρχεται ο αντίλογος αλλά το μεταδίδουν και οι ασυμπτωματικοί και οι ελαφρά ασθενείς άρα πρέπει να το ξέρουν και να το ξέρουμε. Μα γι αυτό λαμβάνονται τα μέτρα και κοντεύουμε να πάθουμε κατάθλιψη κι εγώ αντί να κάνω δίκες και να βγάζω το ψωμί μου γράφω άρθρα. Γι’ αυτό δίνονται οδηγίες. Γι’ αυτό μένουμε σπίτι. Γι’ αυτό ζητείται η κοινωνική και ατομική  ευθύνη. Γι’ αυτό μάλλιασε η γλώσσα του Τσιόδρα, του Χαρδαλιά και του Πρωθυπουργού. Εκεί είναι η μάχη, όχι στις μετρήσεις. Άλλωστε στη τελική ανάλυση αυτό που κρίνει την έκβαση της σύγχρονης αυτής τραγωδίας είναι τα θύματα και όχι ο αριθμός των κρουσμάτων.

•Βαρέθηκα με τη μικροψυχία που εμφανίζεται στη χώρα μας. Τα διάφορα σινάφια όταν ξεπροβάλλει το κεφάλι κάποιου πέφτουν να του το κόψουν. Αν όμως ψηλώσει πολύ τότε και μόνο τον σέβονται ή αν έχει διακριθεί στο εξωτερικό. Έχουμε μια τύχη μέσα στην ατυχία. Είμαστε καλύτεροι με απόσταση από πολλά προηγμένα έθνη που λίγο πριν μας λοιδορούσαν και μας κουνούσαν το δάχτυλο. Τουλάχιστον αυτό ας το συνειδητοποιήσουμε. Είναι μεγάλο δίδαγμα που δεν αφορά τη λογική αλλά τις ικανότητες των προσώπων που έχουν την ευθύνη και με τα όποια λάθη τους. Αφορά όμως σίγουρα τον εμπλουτισμό της κοινής πείρας. Όταν θέλουμε μπορούμε.

•Άντε σας αφήνω. «Έρωτας στα χρόνια της χολέρα» για τους νέους και το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ»για τους παλιότερους.

Διαβάστε την ενότητα:

 Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr