Γιώργος Αρκουλής

Κυριακή 14 Απριλίου, αργά μετά τα παιχνίδια της 28ης αγωνιστικής ποδοσφαίρου, βγήκε ο μεγαλομέτοχος – πρόεδρος της Λάρισας, ο φοβερός και τρομερός όταν ανοίγει το στόμα του (και το κάνει συχνά) διάσημος δικηγόρος Αλέξης Κούγιας και έδωσε συγχαρητήρια στο προπονητικό δίδυμο του Παναθηναϊκού Δώνη – Νταμπίζα. Κι’ αυτό  με αφορμή  την ήττα (για την ακρίβεια σφαλιάρα) που υπέστη η ομάδα τους από τον ΟΦΗ στο επιβλητικό αλλά έρημο λόγω τιμωρίας Ολυμπιακό στάδιο Μαρουσιού. Ο Κούγιας είχε κάθε λόγο να ειρωνευτεί τον ιστορικό σύλλογο των Αμπελοκήπων, διότι έτσι όπως αγωνίστηκε χάρισε τους βαθμούς στην άλλοτε ομάδα του Θόδωρου Βαρδινογιάννη και φυσικά του νησιού-γενέτειρας της «βαρδινοδυναστείας»… Βλέπετε, την ίδια ώρα στο γήπεδο της Λάρισας, η τοπική ομάδα έπαιξε ψυχωμένα και πήρε με το σπαθί της βαθμό ισοπαλίας από τον φετινό «οδοστρωτήρα» ονόματι ΠΑΟΚ, η ομάδα του οποίου όχι μόνο δεν χαρίστηκε στους γηπεδούχους, αλλά αγωνίστηκε με απίστευτο πάθος, πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που ξεδίπλωσε στα περισσότερα ματς εκτός έδρας, δηλαδή  Αγρίνιο, Ξάνθη, Ν. Σμύρνη κλπ.

Δυστυχώς, με το τουρνουά να ενδιαφέρει μόνο 2-3 κλαμπ της «ουράς», νομίζω πως έφτασε η ώρα να γίνει κάποιος μικρός απολογισμός για την ομάδα που άλλοτε τίμησαν ο Άγγελος Μεσσάρης, ο Γιάννης Παπαντωνίου, ο Αριστείδης Καμάρας και ο Κώστας Ελευθεράκης και που οι συγκυρίες των τελευταίων ετών οδήγησαν σε μια απίστευτη παρακμή, σε τεράστια χρέη και σε αβεβαιότητα για το μέλλον, που δεν θα ευχόταν ούτε ο «μικρότερος» επιχειρηματίας – επενδυτής από την Ταϊλάνδη! Αντίθετα θα την έτρεμαν και θα άλλαζαν συζήτηση όταν η κουβέντα το έφερνε στις ανάγκες του ΠΑΟ για επιστροφή στο δρόμο του πεπρωμένου του…

Τελειώνει μια περίοδος, λοιπόν, για τους «πράσινους» από τις χειρότερες των τελευταίων εξήντα χρόνων, χωρίς προοπτική, έξοδο στην Ευρώπη, διεκδίκηση Κυπέλλου… Ίσως πρόκειται για την πλέον αποτυχημένη, από την καθιέρωση του πανελλήνιου πρωταθλήματος το 1959, που έβαλε μια ποδοσφαιρική τάξη στην χώρα και τους φουκαράδες τους ποδοσφαιρόφιλους μέσα στα πρακτορεία του ΠΡΟ-ΠΟ…Για διάφορους λόγους που θα ήταν άδικο να χρεωθεί –λόγω άγνοιας του αντικειμένου- ο μεγαλομέτοχος Γιάννης Αλαφούζος- το δίκαιο είναι να περιοριστεί κάποιος στα λάθη από τις δήθεν καλές συμβουλές των ανθρώπων που βρίσκονταν στο περιβάλλον του αποτυχημένου χρηματοδότη και οι οποίες αποδείχτηκαν λάθος. Με πρώτον και πλέον υπεύθυνο τον άλλοτε διεθνή τερματοφύλακα Βασίλη Κωνσταντίνου, ο οποίος στην πορεία έμεινε μόνος, αφού οι έτεροι «καππαδόκες» Δομάζος – Αντωνιάδης, ως γάτοι στα γήπεδα, προέβλεψαν γρήγορα την κατρακύλα και απομακρύνθηκαν από το κονκλάβιο.

Ουδείς, επίσης, μπορεί να σχολιάσει αρνητικά τους νεαρούς παίκτες οι οποίοι κλήθηκαν να παλέψουν μια άνιση μάχη, λόγω απειρίας κλπ. Κι’ αυτό επειδή δεν υπήρχαν δυνατότητες να αγοραστούν παίκτες πρώτης γραμμής. Ένας κόστισε ακριβά, ο Ιταλός κυνηγός Μακέντα, κι’ αυτός  δεν μπόρεσε να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο. Όμως, είναι αλήθεια πως κάποιες δυνατότητες φάνηκαν σε μερικά σημαντικά παιγνίδια και επιβραβεύτηκαν με θετικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, ο πρόσφατος αγώνας με τον ανώτερο Άρη Θεσσαλονίκης στο ΟΑΚΑ. Οι νεαροί «πράσινοι» όχι μόνο πήραν άνετη νίκη, αλλά άφησαν υποσχέσεις που δεν πέρασαν απαρατήρητες από τους απογοητευμένους οπαδούς, αλλά…τι να το κάνεις; Ακολούθησε το κάζο με τον ΟΦΗ εντός έδρας, η προσβλητική ήττα από μια ομάδα σχεδόν υποβιβασμένη πριν αρχίσει το ματς, για να σχολιάσει τα γεγονότα ο Δώνης με μισόλογα ή «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε»… Εννοείται πως μετά τη νίκη επί του Άρη και το στραπάτσο που ακολούθησε, δεν θα είχε το θάρρος να παραδεχτεί ότι οι αντίπαλοι αντιμετωπίζονται χαλαρά ή με πάθος με κριτήριο…α λα καρτ!

Να μην αφήσω εκτός πλαισίου τους οπαδούς. Και μία και δύο και τρεις φορές δημιούργησαν επεισόδια που κόστισαν σε βαθμούς, πρόστιμα και τιμωρημένες εξέδρες. Ήταν αναμενόμενο αφού δεν υπήρχε από τον επίσημο Παναθηναϊκό διάθεση ή τρόπος να αναχαιτιστεί οποιαδήποτε εκτροπή. Πώς να ηρεμήσεις, άλλωστε, έναν κόσμο, που αγαπάει παθιασμένα την ομάδα του και την βλέπει να εξευτελίζεται και να ταπεινώνεται εντός εκτός και…επί τα αυτά; Η ήττα από τον ΟΦΗ ήταν το ποτήρι που ξεχείλισε και που φοβάμαι πως θα οδηγήσει σε δραματικά γεγονότα. Το αντίθετο θα ισοδυναμούσε με θαύμα!

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr