Ανοιχτή πόρτα Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ο μεγιστάκος, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

Κωστής Μακρής

Ο μεγιστάκος δεν είναι απαραίτητα από τη Μάνη.

Και δεν γράφεται «Μεγιστάκος», με κεφαλαίο «μι», αλλά με μικρό. Πολύ μικρό.

Σε κάθε κρίση, πληθαίνουν οι «μεγιστάκοι».

Είναι εκείνοι που ειδικεύονται σε λύσεις εκτός του πεδίου των ειδικών γνώσεών τους ή της γενικευμένης άγνοιάς τους.

Είναι εκείνοι που με στόμφο και απολυτότητα αποφαίνονται επί παντός του επιστητού.

Είναι εκείνοι που κατέχουν τη μοναδική και απόλυτη αλήθεια για αυτά που (μας) συμβαίνουν.

Είναι γνώστες όλων εκείνων που «μας κρύβουν οι πολιτικοί και οι επιστήμονες». Είναι εκείνοι που αναλαμβάνουν να μας «σώσουν» από τους ειδικούς «που δεν ξέρουν τι τους γίνεται».
Είναι εκείνοι που λατρεύουν τις θεωρίες συνωμοσίας.
Είναι εκείνοι που ανακαλύπτουν σατανικά σχέδια πίσω από οτιδήποτε διαφωνεί με τις ιδέες τους ή ξεπερνάει τη νοημοσύνη τους. Η οποία νοημοσύνη τους ―όπως και όλων των ανθρώπων― είναι έτσι κι αλλιώς περιορισμένη.

Μόνο που αυτό δεν το δέχεται ένας μεγιστάκος. Θεωρεί τον εαυτό του μεγίστης εμβέλειας διάνοια, επέκεινα νου και νοήσεως.

Τον μεγιστάκο τον συναντάμε σε κάθε χώρα, σε κάθε πολιτικό χώρο, σε κάθε κοινωνική τάξη και σε κάθε ηλικία.

Αντιμετωπίζεται με σιωπή, τον τρέφει η παραπληροφόρηση και οι ψευδείς ειδήσεις, εξουδετερώνεται με το διάβασμα πολλών έγκυρων επιστημονικών ανακοινώσεων.

Δεν αντέχει το χιούμορ διότι η υγρασία μετατρέπει τη χρυσόσκονη, που νομίζουν ότι τον περιβάλλει και τον λαμπρύνει, σε λάσπη.

Ο μεγιστάκος ζει δίπλα μας.

Τρέφεται από εμάς και την ευπιστία μας.
Τον ενθαρρύνει η ευγένεια και η ανοχή μας, που πολλές φορές την εκλαμβάνει ως ενδιαφέρον ή και αποδοχή των ανοησιών του.

Μην το τον ταϊζετε. Μην τον λυπάστε. Δεν υπάρχει κίνδυνος να πεθάνει από πείνα ή από στέρηση ενδιαφέροντος.

Απλώς, ίσως να σωπάσει για λίγο.

Μέχρι την επόμενη κρίση.

08 Μαΐου 2020

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Ο κύριος ΤΙΠΟΤΑ, του Γιώργου Πίτσου
89c03786-ec54-4df8-8c5a-e24edc95c977.jpg
Άκου, Μικρέ, του Ηλία Καραβόλια
Όψιμες αγάπες, του Δημήτρη Κατσούλα

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.