Το καλοκαίρι του 2020 πήγα… Βόλτες πέριξ των Αθηνών σε παραλίες τής Αττικής με μπάνια και φαγάκι.

 Στην καραντίνα περισσότερο μου έλειψε…με ενόχλησε…ασχολήθηκα…Μου έλειψαν οι παρέες. Με ενόχλησε η ανευθυνότητα, η εγκληματική «απείθεια» και η βλακεία πολλών. Έγραψα, διάβασα, επικοινώνησα, στοχάστηκα, προστατεύτηκα και προστάτεψα.

Αν οι συνθήκες του 2020 ήταν διαφορετικές, προγραμμάτιζα να…Δεν είχα κάποιο σημαντικό σχέδιο που να ανατράπηκε. Θα προτιμούσα να μην είχα τραυματίσει το αριστερό μου χέρι και να μην ήμουν «μονόχειρας» για σχεδόν ένα μήνα (16 Αυγούστου – 16 Σεπτεμβρίου) στερούμενος μερικά μπάνια και άλλα πράγματα, αλλά και αυτό θα περάσει.

Όρθιο ψυχολογικά και σωματικά με κράτησε… Οι αρχές μου, οι αξίες μου, η γυναίκα μου και η οικογένειά μου. Α, και το διάβασμα και το γράψιμο.

Η απάντησή μου στους συνωμοσιολόγους… Έμπρακτη: Φοράω μάσκα, πλένω χέρια, κρατάω αποστάσεις, περιμένω το εμβόλιο (που θα το κάνω) και «τη λέω» όποτε και σε όποιους χρειάζεται.

 Τι περιμένω από το φθινόπωρο του 2020; Να περάσει με όσο γίνεται μικρότερες απώλειες. Προσωπικές, οικογενειακές και Εθνικές.

Στο εμβόλιο θα πω... Ένα θερμό «Καλώς το μας κι ας άργησε!»

2021: Θα ήθελα να… το ζήσω ολόκληρο με υγεία, αρμονία, ισορροπία και αξιοπρεπή ειρήνη για μένα, τους δικούς μου ανθρώπους και την Ελλάδα. 

Με εκτίμηση και αγάπη,

Κωστής Α. Μακρής