Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ξεχασμένα διαμάντια, του Αλεξάνδρου Μπέμπη

Spread the love

Ο Αλέξανδρος Μπέμπης είναι επιχειρηματίας.

 

Το 1969 κυκλοφόρησε από την ΜΙΝΟΣ ΜΑΤΣΑΣ & ΥΙΟΣ Α.Ε. με παραγωγό τον Αχιλλέα Θεοφίλου ένας δίσκος με δώδεκα τραγούδια που δυστυχώς δεν είχε πορεία ανάλογη της μεγάλης αξίας του. Λίγοι τον γνωρίζουν και ελάχιστοι τον θυμούνται.

Ήταν τα ΔΩΔΕΚΑ ΒΡΑΔΥΑ των Γιώργου Γεωργιάδη και Πέτρου Ζέρβα με ερμηνεύτρια την γλυκύτατη Λίτσα Σακελλαρίου.

Εύλογα θα αναρωτηθείτε για την ηλικία μου.

Παιδάκι ήμουν. Απλά έχω την τύχη η αρκετά μεγαλύτερή μου αδελφή τότε να ήταν μια νεαρή δεσποινίς που είχε λάβει ως δώρο τον εν λόγω δίσκο από νεαρό που με αυτόν τον τρόπο εκδήλωσε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του προς σύσφιξη σχέσεων.

Η μοναδικότητα αυτού του δίσκου-που κακώς δεν έχει κυκλοφορήσει σε cd-που του προσδίδει την μεγάλη του αξία,

είναι ότι δεν μπορείς να τον κατατάξεις σε κάποιο συγκεκριμένο είδος μουσικής.

Με μια απίστευτη φρεσκάδα, δεν θυμίζει σε τίποτε από όσα προηγήθηκαν ή ίσχυαν εκείνη την περίοδο αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι στα πενήντα τρία χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι τις μέρες μας, δεν βρήκε μιμητές στα μουσικά δρόμενα της χώρας μας.

Δώδεκα μπαλάντες, ερωτικές ιστορίες, με λιτή αλλά μεστή μουσική, εξαιρετικά προσεγμένο στίχο και έξοχη ερμηνεία.

Ενορχήστρωση απλή και ταυτόχρονα ατμοσφαιρική, με δύο κιθάρες, μπάσο και διακριτικά κρουστά.

Κλασσική κιθάρα ο Πέτρος Ζέρβας, κιθάρα ο Τώνης Αγάς, μπάσο ο Πάνος Ιατρού και κρουστά ο Γιώργος Λαβράνος.

Η δε Λίτσα Σακελλαρίου, τι να πει κανείς; Απλά το επαναλαμβάνω, έξοχη.

Η φωνή της αέρινη σαν θρόισμα ανοιξιάτικου πρωινού. Η ερμηνεία της μετέωρη και ταυτόχρονα στέρεη σαν πρίμα μπαλαρίνα στις μύτες των πουέντ. (Στα φωνητικά την συνοδεύουν τόσο όσο οι δύο δημιουργοί του δίσκου).

Δύο μόνο τραγούδια που θα μπορούσαμε να πούμε ότι έκαναν κάποια καριέρα και συνεχίζουν να ακούγονται είναι το ΕΦΥΓΕ ΤΟ ΑΓΟΡΙ και ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ που ακούγονται λόγω της αναβίωσης του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου από την τηλεόραση.

Κουτσουρεμένα όμως διότι καλύπτονται σε μεγάλο τμήμα τους από τους διαλόγους των ηθοποιών.

Όλος ο δίσκος προσφέρεται για ήρεμη ακρόαση με συντροφιά φίλων με ίδιες προτιμήσεις.

Ίσως κάποιο βράδυ στο σπίτι με έντονη συναισθηματική ατμόσφαιρα ή σε κάποια ερημική παραλία μεταξύ ουρανού και γης.

Θα μακρηγορούσαμε αν επισυνάπταμε το κατατοπιστικό σημείωμα του Αχιλλέα Θεοφίλου από το οπισθόφυλλο. Αναζητήστε το στο διαδίκτυο.

Εδώ επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ. Καλή σας απόλαυση.

SHARE
RELATED POSTS
21 Αυγούστου., της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου
Σενέ κενενέ, του Αλέξανδρου Κανταρτζή (Μπέμπης)
Πανσέληνος. Έλαμπε όμως τόσο όταν την συλλάβιζες…, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.