Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ξανά παιδί, του Νίκου Βασιλειάδη

Spread the love

Μόνο στη Ρόδο

Αποστόλου Παύλου 50, Βενετοκλέων, 

Pane di capo: Λεωφόρος Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ), Λεωφόρος Κρεμαστής & «Πηγές Καλλιθέας»

Νίκος Βασιλειάδης

llll.png

Τα όνειρα που είχαμε παιδιά τα αφήσαμε σε κάποια γωνιά του δρόμου ή σε κάποια στάση λεωφορείου…

Και ύστερα πίναμε απ’ το ποτήρι της ταπείνωσης σα φάρμακο, κάθε μέρα στις δέκα η ώρα.

Κάποια αόριστη στιγμή τα δεσμά της υποταγής σπάνε.

Λιώνουν οι πάγοι στις αισθήσεις κάτω απ’ τον ήλιο που χρυσίζει το παιδικό χορτάρι.

Και ξέρεις… ποτέ δεν είναι αργά για να ξαναγράψεις το πρώτο σου ποίημα…

SHARE
RELATED POSTS
Η ζωή ως ανέκδοτο, του Γιάννη Στουραΐτη
Κι αυτός με τη σημαία του, του Δημήτρη Κατσούλα
Γιατρομανωλάκης, Pound, Λεκάκης και ΥΠΠΟ!, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.