Φέτος συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τον θάνατο του σπουδαίου ανθρώπου και γιατρού Νίκου Μιχαλάκη, άξιου επιστήμονα και παιδιού της Ρόδου. Η Πόρτα πάντα θυμάται τους θαυμάσιους επι γής . Το παρακάτω απετέλεσε τον επικήδειο λόγο του τότε προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Ρόδου Χρήστου Μαντά.   

5/9/2020

Χρήστος Μαντάς, Γιατρός Γενικής Ιατρικής

ΣΑΒΒΑΤΟ 18.12.2010

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ
ΙΑΤΡΟΥ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΙΧΑΛΑΚΗ

Υπάρχουν στιγμές που πολλοί από εμάς και ιδιαίτερα στην Ιατρική Κοινότητα ανακαλύπτουμε ξαφνικά ότι γινόμαστε φτωχότεροι .
Υπάρχουν στιγμές που τα λόγια βγαίνουν δύσκολα και που οι λέξεις φαντάζουν ανούσιες και χωρίς περιεχόμενο στο χαρτί ή στο προφορικό λόγο.

Ένας άλλος νέος γιατρός, ένας λειτουργός Υγείας δεν πρόλαβε να εξασκήσει και να προσφέρει αυτά που ήθελε στην ιατρική χειρουργική και την αλληλεγγύη του στον άνθρωπο που τόσο αγαπούσε, αφού πριν από λίγο καιρό κτυπήθηκε από την αρρώστια που σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ακόμη εμείς οι γιατροί.

Ο Νίκος ως κοινός θνητός, έφυγε χθες από κοντά μας παύοντας να είναι μάχιμος γιατρός και συνάδελφος μας.
Ο Νίκος , έτσι τον φωνάζαμε στο νέο Νοσοκομείο της Ρόδου που ήλθε να στελεχώσει όταν άνοιξε τις πόρτες του το 2000 για να προσφέρει τις ιατρικές γνώσεις και τις υπηρεσίες του στο τόπο που γεννήθηκε και έζησε, στο τόπο που υπεραγαπούσε, την Ρόδο.

Ο Νίκος μας έφυγε γρήγορα μόλις στα 55 του χρόνια και πάει να συναντήσει τους άλλους πρόωρα χαμένους συναδέλφους του , που τίμησαν την άσπρη μπλούζα του θεραπευτή γιατρού χειρουργού και που έδωσαν όλοι πάρα πολλά στην κοινωνία της Ρόδου.

Η απώλεια του ανθρώπου είναι πάντα αναπόφευκτη μοίρα του.
Ο άνθρωπος όταν γεννιέται είναι προορισμένος να πεθάνει είναι θνητός.

Η είδηση του θανάτου του Νίκου Μιχαλάκη επιβεβαίωσε την ματαιότητα της ζωής.

Ο Νίκος Μιχαλάκης γεννήθηκε στη Ρόδο το 1955 μεγάλωσε και έζησε τα παιδικά του χρόνια στο αγαπημένο του νέο μαράσι στο Νιοχώρι και εκεί άρχισε να μαθαίνει και τα πρώτα του γράμματα στο Δημοτικό της Ακαδημίας εκεί οπού ζούσε μέχρι χθες.

Τελείωσε το Βενετόκλειο Γυμνάσιο το 1972 και έφυγε στην Αμερική και στην Αγγλία για 4 χρόνια σπουδάζοντας Φυσική Χημεία και Ζωολογία στα πανεπιστήμια του Μίτσιγκαν και της Οξφόρδης .
Το 1976 επιστρέφει στην Ελλάδα και ξεκινά την Ιατρική επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο των Αθηνών από όπου αποφοιτά το 1982.

Υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία ως Δόκιμος Ανθυπίατρος στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο και το 1985 που τελειώνει ξεκινά την ειδικότητα της χειρουργικής στα νοσοκομεία Αρεταίειο, Σωτηρία, Ευαγγελισμού και Νέας Υόρκης αποκτώντας την ειδικότητα της Θωρακοχειρουργικής το 1993.

Από το 1996 έως και το 1999 δουλεύει στην Αθήνα στα νοσοκομεία Απολλώνιο, Ιατρικό Κέντρο, Λευκό Σταυρό, και Υγεία.
Όμως η αγάπη του για την Ρόδο δεν τον αφήνει μακριά από το νησί όπως έλεγε συχνά ο Νίκος.

Αποφασίζει να έρθει στη Ρόδο και υπηρετεί αμέσως τους ακρίτες των μικρών νησιών μας από το Δελφίνι της Ζωής και της Ελπίδας για λίγο καιρό και μετά από λίγο χρόνο διορίζεται ως ο μοναδικός θωρακοχειρουργός στο νέο νοσοκομείο της Ρόδου όπου προσφέρει για 10 χρόνια ανεκτίμητες υπηρεσίες .

Αγαπητός και αποδεκτός απ’ όλους τους συναδέλφους του , σεβάστηκε και τήρησε πάντα τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας .
Ποτέ δεν απασχόλησε τα Πειθαρχικά Όργανα του Συλλόγου μας, αντίθετα έδειχνε ενδιαφέρον για τα προβλήματα μας .

Υπήρξε διάκονος της Ιατρικής Επιστήμης .

Προσιτός και ευγενικός , πάντα έτοιμος να προσφέρει τις Ιατρικές του υπηρεσίες και συμβουλές με αίσθημα ευθύνης και κατανόησης.
Ανιδιοτελής, πρόθυμος και εργατικός προς το ιατρικό καθήκον και με θετική πάντα ψυχολογική προσέγγιση αλληλεγγύης στο άρρωστο.
Συνάδελφε, Νίκο, ήσουν ο άνθρωπος επιστήμονας , που έκανες τον ανθρωπισμό βίωμα και πρακτική της ζωής σου.
Έτσι θα σε θυμόμαστε όλοι όσοι έτυχε να σε γνωρίσουμε .

Αυτή την ώρα,
Η οικογένεια σου
Όλοι εμείς οι συνάδελφοι σου,
στεκόμαστε κοντά σου στο ΄Yστατο Xαίρε.

Ο Ιατρικός Σύλλογος Ρόδου, το Διοικητικό Συμβούλιο και οι συνάδελφοι σου , σου αποτίνουν τον ύστατο φόρο τιμής.

Όλοι όσοι σε τιμούν με τη παρουσία τους, στην Εξόδιο Ακολουθία σου, σε χαιρετούν και σου εύχονται καλό ταξίδι .

Για σένα ας είναι ελαφρύ το χώμα της Ροδίτικης γης που τόσο αγαπούσες, αυτό που θα σε σκεπάσει.

Ο Πρόεδρος
Ιατρικού Συλλόγου Ρόδου
Χρήστος Απ. Μαντάς

18.12.2010