Δημήτρης Κατσούλας

Καθώς κατέβαινε από τα κακοτράχαλα μονοπάτια του βουνού καβάλα στο άλογό του το κόκκινο τη βρήκε στο πηγάδι να βγάζει νερό. Εκείνη ντροπαλή και χωρίς τα μάτια να σηκώσει  συνέχιζε με το μπουγέλο να γεμίζει τη βαρέλα της. Ξεπέζεψε και της ζήτησε νερό. Όλα έγιναν κόκκινα: τα μάγουλά της, τα δικά του, το άλογο. Μισό μπουγέλο νερό ήπιε από τη δίψα του. Σκούπισε το μουστάκι με το μανίκι του. Εκείνη με τα μάτια χαμηλωμένα συνέχιζε να βγάζει νερό γεμίζοντας και το λαγήνι. Στάσου, της είπε, κοίταξέ με και άκουσε τι θα σου πω. Το Σαββάτο θα ‘ρθω σπίτι για να σε ζητήσω. Εκείνη έγινε ακόμα πιο κόκκινη χωρίς να απαντήσει. Μόνο η καρδιά της φτερούγισε και χτύπαγε σαν τρελή με μια ανατριχίλα και ένα μούδιασμα  από την κορυφή ως τα νύχια να την ζώνει. Τα έχασε. Γέμισε τη βαρέλα της, την τάπωσε με έναν πίρο τυλιγμένο με καρυδόφυλλα, τη ζαλώθηκε στην πλάτη πήρε και το λαγήνι στο χέρι και κίνησε για το σπίτι.

Στο δρόμο για το κακό το μάτι και τη γλωσσοφαγιά τσακίζει κι ένα κλωνί  απήγανου και το κρεμά στο λαιμό της περασμένο στην  τριχιά γιατί στη ρούγα της ήταν το σπίτι της μπαμπόγριας Θανάσως η οποία με μια ματιά και μόνο μπορούσε να σκάσει βόδι.

Σαββάτο ποτέ δεν έφτασε. Ούτε στη ρούγα της πρόκανε να φτάσει. Βόλι Γερμανικό  τη θέρισε στο λαιμό της τον αφίλητο, όπως ακριβώς εκείνη είχε τσακίσει το κλωνί  απήγανου για το μάτι το κακό, και η μπαμπόγρια ούτε που πρόφτασε να την δει.

Πού ήσουν μωρή παλαβιάρα καψομπαμπόγρια, να τους γυρίσεις το κακό σου μάτι και να τους στείλεις στον αγύριστο που ισοπέδωσαν το μισό χωριό;

WELCOME TO GREEK ISLANDS RESTAURANT-NEW YORK253-17 NORTHERN BLVD

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr