Καλιμέρα και καλώ μοίνα, φυλλαράκια!

Καλά πράγματα να λέμαι και να κάνουμαι

κι ας είναι κε λήγο ανωρθόγραφα.

Εκή θα τα τσουγκρείσουμαι;

(Από τη σελίδα μου στο Facebook. Κ.Α.Μ.)

― Χα χα! Φιλαράκια ήθελες να γράψεις, ε;

Όχι, φιλαράκια μου. Φυλλαράκια ήθελα να γράψω.

Τα άλλα μπορεί να είναι κάπως ανορθόγραφα.

Αλλά το «φυλλαράκια» είναι σωστό.

Στα συν-φυλλαράκια μου απευθύνομαι.

Στα φύλλα του ίδιου δέντρου, μικρά (πράσινα νιόβγαλτα φυλλαράκια ακόμα) και μεγάλα.

Αυτά που γενιούνται, μεγαλώνουν, πρασινίζουν, μαζεύουν ενέργεια από τον ήλιο, τρέφουν το δέντρο, κυκλοφορούν τους χυμούς του, το βοηθάνε να μεγαλώσει, συλλειτουργούν και συνυπάρχουν, μαραίνονται, κιτρινίζουν, κοκκινίζουν, πέφτουν, μετά έρχονται άλλα και ξανά και ξανά όσο γυρνάει ο κύκλος της ζωής.

Ναι.

Αυτό θέλω να ευχηθώ: καλημέρα και καλό μήνα, φυλλαράκια.

Μικρά και μεγάλα.

Πολύ κοντινά μου και πολύ μακρινά.

Φύλλα και φυλλαράκια που ζούμε στο ίδιο μεγάλο οικοσύστημα, που μπορεί ποτέ να μη συναντηθούμε αλλά στο ίδιο δέντρο ζούμε, «κινούμεθα», όσο μας επιτρέπει ο «άνεμος», και «εσμέν», όσο μας αφήνει ο χρόνος και η τύχη.

Κι αν σε μερικές και μερικούς φαίνεται σαν ψέματα πώς γίνεται τόσο διαφορετικά φυλλαράκια να ζουν στο ίδιο δέντρο, σε διπλανά δέντρα, στο ίδιο δάσος, σε γειτονικά δάση, σε μακρινά δάση, και παντού να λέγονται «φύλλα» ή «φυλλαράκια» ―σε πλήθος γλωσσών― ας κοιτάξουν με θάρρος γύρω τους. Στο πιο κοντινό τους δέντρο, στο κοντινό τους δάσος, στον πλανήτη.

Δίπλα μας. Αλλά και ψηλά και μακριά.

Οι πιο δυνατές αλληγορίες πάντα κυριολεκτικά διατυπώνονται.

Καλό μήνα, φυλλαράκια, και καλές αλήθειες να αντέχουμε.

01 Απριλίου 2018

Κωστής Μακρής

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr