Καλέ μου Άγιε Βασίλη,

δε γνωρίζω το γιατί, αλλά ξεπήδησε από μέσα μου αυτή μου η παιδική αυθορμησία και άρχισα να σε πιστεύω ξανά. Και πάλι, γεννήθηκε μέσα μου η επιθυμία μου να σου γράψω. Δεν ξέρω, ίσως αυτός ο σκληρός και άκαμπτος κόσμος μου γέννησε την ανάγκη να πιστέψω σε κάτι που φέρνει ελπίδα και χαρά.

Μία ακόμα χρονιά, τόσες πολλές εμπειρίες, λάθη και σωστά. Η καρδιά μου αγαπήθηκε αλλά και λαβώθηκε δυνατά.

Πολλά αναπάντητα γιατί, πολλά ερωτήματα που έμειναν μετέωρα. Μοναδικό το συναίσθημα της πρώτης αγάπης και ακόμα πιο επώδυνη εκείνη η θλίψη της συντριβής.

Μόνο μία χάρη σου ζητώ. Βοήθησε τον άνθρωπο που την ψυχή μου πλήγωσε να καταλάβει το λάθος του. Βοήθησε να του πάνε τα πράγματα καλά, δε θα ήθελα να χαλάσω την ψυχή μου και να ευχηθώ τίποτα κακό.

Καλέ μου Άγιε Βασίλη, ας είναι την επόμενη φορά πιο λαμπερή η ψυχή μας, παρά τα φωτάκια των δέντρων στις πλατείες…

Η Μαρία Σκαμπαρδώνη είναι Δημοσιογράφος και Αναγνώστρια της iΠόρτας