Ο Πάνος Μπιτσαξής είναι ποινικολόγος και συγγραφέας του αυτοβιογραφικού-ιστορικού βιβλίου “΄Οταν το μέλλον έπαιζε κρυφτό..”

•Μπορει να έχει κάποιος και εγώ ανάμεσα τους πολλές ενστάσεις και διαφορες με τις Ισραηλινες κυβερνήσεις, με τους φανατικούς Εβραίους και τον σημερινό Μπιμπι και τις συμμαχίες του με την Ακροδεξιά. Ιδίως για τη διαχείριση του παλαιστινιακού. Αυτό όμως είναι το δέντρο δεν είναι το δάσος. Αιματηρό δεν λέω αλλά το δέντρο.

•Το δασος είναι το Ισραήλ. Το κράτος που δημιουργήθηκε από την τραγικη μοιρα του μέγιστου εγκληματος. Του εγκληματος των εγκλημάτων. Που και η λέξη έγκλημα ωχριά. Του Ολοκαυτωματος. Ένα Κρατος που δημιουργήθηκε σε πατρογονικές, ιστορικες και ιερές εστίες για τον πολυπαθο λαό των απανταχού Εβραίων. Ένα Κράτος που έκανε θαύματα σε ένα σωρό τομείς, ανέδειξε πολιτισμό, και αυτοσυνείδηση επιβιωσης. Με κοινές ρίζες με εμας.

•Περίκλειστο , περιβαλλομενο από εχθρούς με κοινό μοτίβο την κατάργηση του και τον εξοβελισμό των κατοίκων του. Υπό διαρκή πίεση και υπαρξιακή απειλή. Απαραμιλλη η αντοχή και η επιβίωση του. Και καθόλου δεδομενη. Από πολλές απόψεις θεωρώ ότι είναι ένα ιστορικό επίτευγμα που διδασκει και την Ελλάδα απέναντι σε πολύ μικρότερες απειλές.

•Η Χαμάς και η Τζιχαντ έχουν διακηρυγμένη επιδίωξη την κατάλυση του Κρατους του Ισραήλ και την ίδρυση ισλαμικού παλαιστινιακού κράτους στη θέση του. Εχθρός τους ειναι και η Παλαιστινιακή αρχή της δυτικής όχθης που είχε αρχίσει μια γλώσσα μελλοντικής συνεννόησης. Ποια μπορεί να είναι η βάση συνδιαλλαγής με τη Χαμάς και τις αγριότητες που είδαμε; Αγριότητες που δείχνουν και την πολιτισμική μας απόσταση με αυτούς. Μέχρι και σκύλευση γυναικείων πτωμάτων. Μια αχρειότητα. Καμμία. Τι συζήτηση να κάνουν οι Ισραηλινοι με αυτούς που θέλουν να τους καταστρέψουν; είναι δυστυχώς αδιέξοδο. Η πραγματική ζωή δεν είναι άσκηση επι χαρτου ούτε παρτίδα σκακιού.

•Αυτό δεν σημαίνει προσχώρηση σε ασύμμετρες αμυντικές και επιθετικές ενέργειες με το στόχαστρο σε αμαχους. Υπάρχουν πολλοί προοδευτικοί Ισραηλινοί και Εβραιοι της διασποράς που καθόλου δεν εγκρίνουν κάτι τέτοιο. Μαζί τους όλοι μας. Οι Παλαιστίνιοι δικαιούνται και αυτοί μια Κοιτίδα. Δεν θα την έχουν όμως όταν υιοθετούν μια στάση καταστροφής των Ισραηλινών για να εγκαθιδρύσουν την ισλαμική τρομοκρατία στη χειρότερη μορφή της. Είναι αφελές να μην το βλέπουμε. Καθόλου δεν εμπνέουν οι διακρίσεις οι καταυλισμοί η φτώχεια. Όμως τα Κράτη αμύνονται και εμείς θα αμυνόμασταν αν κάποιοι έριχναν ρουκέτες στις πόλεις και τα χωριά μας. Και σε αυτές τις καταστάσεις η ευγένεια και το υποδεκάμετρο είναι δύσκολα πολύ δύσκολα πράγματα. Εύχομαι να επικρατήσει η λογική και η αναλογία. Γιατί αυτό που θέλει η Χαμάς είναι να οδηγήσει τους Ισραηλινους σε χτυπήματα που θα θεωρηθούν εξ ίσου τρομοκρατικά.