Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Ημέρες και νύχτες σαν κι αυτή…, του Κωστή Α.Μακρή

Spread the love

 

Κωστής Μακρής

 

 

Εικόνα: Το μεγάλο μνημείο των μικρών ανθρώπων ΚΑΜ

Αυτός που ήμουν την 17η Νοεμβρίου του 1973 δεν είναι αυτός που είμαι την 17η Νοεμβρίου του 2020.

Ισχύει για σχεδόν όλες τις ημέρες και νύχτες.

Από τη γέννησή μου και μετά.

Ίσως και από πιο πριν.

Κάποτε οι αλλαγές είναι αδιόρατες.

Σαν την κίνηση του ωροδείκτη σε παλιό ρολόι, όταν τον κοιτάς.

Κάποτε συμβαίνει κάτι που κινεί τον χρόνο, ή μάλλον εμένα μέσα σ’ αυτό που λέω χρόνο, με μια ταχύτητα που με υποχρεώνει να φορέσω ζώνη ασφαλείας και να σκεφτώ αν λειτουργούν τα φρένα, οι προβολείς και οι αερόσακοι της ζωής μου.

Λογικό είναι σε τέτοιες ταχύτητες να τηρώ με μεγαλύτερη προσοχή τους κανόνες κυκλοφορίας της ζωής, να συμβουλεύομαι πιο συχνά τους καθρέφτες, κοιτάζοντας πίσω μου, και να γίνομαι όσο πιο πολύ μπορώ καλός φίλος της ζωής.

Της δικής μου και των άλλων.

17 Νοεμβρίου 2020

*Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

SHARE
RELATED POSTS
Υπάρχουν κι αυτά τα παιδιά, της Αναστασίας Φωκά
Ένας χρόνος μετά, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου
Μνημόσυνο, του Μάνου Στεφανίδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.